Tarja - In The Raw

Την εποχή της αποχώρησης της Tarja Turunen από τους Nightwish (2005), θυμάμαι ότι όλοι σχεδόν πήραν το μέρος του συγκροτήματος. Έχω μάλιστα φίλους φανατικούς της μπάντας και, ακόμα και τώρα, 15 χρόνια μετά, καθώς ανέφερα το όνομά της, ένας από αυτούς μου απάντησε αλλάζοντάς στο όνομά της το Τ με το Κ.

Αν όμως παραμένει συζητήσιμο το πόσο ντίβα είναι η 42άχρονη Φινλανδή, δεν υπάρχει αμφιβολία για τη συνέπειά της. Από το My Winter Storm του 2007, δηλαδή, καθιέρωσε να κυκλοφορεί άλμπουμ ανά 3 χρόνια, ισοφαρίζοντας τώρα με το In The Raw τον αριθμό των δίσκων που έβγαλε ως τραγουδίστρια των Nightwish: το σκορ είναι 5-5, αν αναρωτιέστε. Και μπορεί να της πήρε αρκετά για να κυκλοφορήσει κάτι εξίσου ποιοτικό με την τότε εποχή της, αλλά στο The Shadow Self (2016) έφτασε επιτέλους σε μια δουλειά που μπορούσε να κοιτάξει στα μάτια εκείνη την παρακαταθήκη (δείτε περισσότερα εδώ).

Όσον αφορά το In The Raw, τώρα, αυτό που ζήτησε η Tarja από τον κιθαρίστα και συνθέτη της Alex Scholpp ήταν το πρώτο τραγούδι του άλμπουμ να είναι heavy και συναυλιακό. Και το “Dead Promises” ήταν ό,τι ακριβώς επιθυμούσε, ήδη από το αρχικό riff –η δε προσθήκη του Björn “Speed” Strid των Soilwork στα «άγρια» φωνητικά, το κάνει ακόμα πιο κατάλληλο για τα live. Στο αμέσως επόμενο κομμάτι “Goodbye Stranger” συμμετέχει η Cristina Scabbia των Lacuna Coil, παρά ταύτα η φωνή της δεν φέρνει το κάτι διαφορετικό και το αποτέλεσμα δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Αντιθέτως, το 3ο στη σειρά “Tears In Rain”, είναι πανέμορφο. Θα το έλεγα ένα σχεδόν ποπ τραγούδι, το οποίο θα μπορούσε να παιχτεί από οποιοδήποτε «ροκ» ραδιόφωνο της χώρας μας, γενόμενο αγαπημένο του ελληνικού κοινού.

Στην συνέχεια το άλμπουμ αλλάζει τελείως τέμπο, με 2 σερί μπαλάντες. Στο “You And I”, μάλιστα, μένουμε απλά με τη φωνή της Tarja κι ένα πιάνο, σε ένα πολύ μέτριο στιγμιότυπο, κατά τα λοιπά. Στο μυαλό τώρα της πρωταγωνίστριας Tarja, τα επόμενα 3 κομμάτια λειτουργούν ως τα «κινηματογραφικά» τραγούδια του In The Raw. Τα 2 πρώτα με άφησαν αδιάφορο, αλλά ομολογώ ότι την ώρα που άκουγα το “Silent Masquerade” –όπου συμμετέχει ο Tommy Karevik των Kamelot– κι έβλεπα στην τηλεόραση να παίζει η Μάσκα του Ζορό, ασυναίσθητα σκέφτηκα ότι θα χρησιμοποιούνταν μια χαρά σε μια τέτοιου είδους ταινία. Δεν θα μπορούσε βέβαια να λείπει και το «συμφωνικό» στοιχείο από τον νέο δίσκο, το οποίο ξεδιπλώνεται στο “Shadow Play”: δίχως να προκύπτει πομπώδες και «παραφορτωμένο», φέρνει κατά νου τις παλιές εποχές με τους Nightwish. Το μόνο που λείπει, είναι ένας παλιός γνωστός της Tarja, για να το απογειώσει.

Το In The Raw μου θύμισε περιποιημένο μπουφέ ενός καλού ξενοδοχείου. Έχει τα πάντα, θα χορτάσεις, θα περάσεις καλά, αλλά μετά από λίγο καιρό θα τον έχεις ξεχάσει. Αναλόγως, το άλμπουμ έχει τα heavy τραγούδια, έχει τις μπαλάντες, έχει τα «κινηματογραφικά», διαθέτει δηλαδή γενικότερα όσα μπορούν να πιάσουν όλες τις κατηγορίες οπαδών της Tarja. Δεν απογοητεύτηκα, λοιπόν, ωστόσο το περίμενα λίγο καλύτερο: σε σύνολο 10 κομματιών μου άρεσαν (αρκετά) τα 4, άλλα 2 έτσι κι έτσι, τα υπόλοιπα όχι. Για να δούμε πώς θα τα πάνε με το δικό τους άλμπουμ και οι «απέναντι», οι οποίοι επιστρέφουν τον Απρίλιο…

{youtube}sqSe6eub_eo{/youtube}