Disturbed - Evolution

Τρία συγκροτήματα κατάφεραν να έχουν 5 σερί άλμπουμ στο νούμερο 1 της Αμερικής: οι Metallica, οι Dave Matthews Band και οι Disturbed, οι οποίοι είδαν όλες τους τις κυκλοφορίες από το Believe (2002) μέχρι και το Immortalized (2015) να πηγαίνουν καρφί στην κορυφή του Billboard top-200. Στο Immortalized διασκεύασαν μάλιστα και το "The Sound Οf Silence" των Simon & Garfunkel, με το αποτέλεσμα να ξεπερνά ακόμα και τις πιο αισιόδοξες προσδοκίες τους, αφού στο Spotify μετρά 256.000.000 αναπαραγωγές (μακράν το πιο δημοφιλές τους τραγούδι), ενώ στο ΥouΤube έχει 450.000.000 προβολές. Μέχρι και στην Ελλάδα, οι δύο γνωστοί «ροκ» ραδιοσταθμοί  της Αθήνας, που μέχρι πρότινος αγνοούσαν τους Disturbed, τώρα παίζουν το δικό τους "The Sound Οf Silence" σε καθημερινή σχεδόν βάση.

Η αλήθεια είναι βέβαια ότι, εξαιρουμένης της παραπάνω διασκευής, το Immortalized κατέληξε στο νούμερο 1 μάλλον από κεκτημένη ταχύτητα, καθώς αποδείχθηκε μέτριο άλμπουμ, με τους περισσότερους κριτικούς να συμφωνούν ότι οι Disturbed πόνταραν σε ανακυκλωμένες ιδέες, μην έχοντας να προσφέρουν στους οπαδούς κάτι πραγματικά καινούριο. Φαίνεται λοιπόν ότι η ανέλπιστη επιτυχία με το "The Sound Οf Silence" γέμισε το γκρουπ με αυτοπεποίθηση, ότι μπορούν να δοκιμάσουν κάτι το διαφορετικό –το καταλαβαίνεις άλλωστε ήδη από τον τίτλο Evolution.

Όταν είδα τον τραγουδιστή τους David Draiman να δηλώνει ότι το Evolution είναι το ...Black Album των Disturbed και στη συνέχεια διάβασα ότι ρώτησαν σε poll(!) τους οπαδούς εάν προτιμούν το πρώτο single να είναι heavy rock ή μπαλάντα, άρχισα να υποψιάζομαι ότι θα ακούσω μεγάλη «πατάτα». Για την ιστορία, 83% των fans ψήφισαν heavy rock, με αποτέλεσμα να προκριθεί ως πρώτο single το "Are You Ready". Το τραγούδι ωστόσο δεν είναι φρέσκο: είχε γραφτεί την εποχή του Ten Thousand Fists (2005) και είχε ξεμείνει στην άκρη, για να δουλευτεί τώρα ξανά. Τόσο το ύφος του, όσο και η δομή, μας πάνε όντως πίσω στο παρελθόν των Disturbed, ενώ είναι επίσης ένα κομμάτι καθαρά συναυλιακό. Με τη μόνη διαφορά ότι, σαν κι αυτό, έχουν γράψει δεκάδες καλύτερα.

Ομοίως και το αμέσως επόμενο "No More": είναι δυναμικό, έχει τον γκρουβάτο ρυθμό που έχουν τα τραγούδια των Disturbed, έχεις όμως ακούσει και καλύτερα από τη μεριά τους. Φτάνεις κατόπιν στο "A Reason Τo Fight" και βρίσκεσαι μπροστά στο love/hate στιγμιότυπο του νέου δίσκου. Στην ουσία πρόκειται για μια ακουστική μπαλάντα που σίγουρα θα αγαπήσουν τα ραδιόφωνα, η οποία μιλάει για τους «δαίμονες» που μπορεί να φέρουν στη ζωή κάποιου τα ναρκωτικά και το αλκοόλ, οδηγώντας τον μέχρι και στην αυτοκτονία. Παρά τους γενικά δυνατούς στίχους, όμως, θα χρειαστεί να ακούσεις τις υπόλοιπες μπαλάντες του άλμπουμ ("Hold On Τo Memories", "Already Gone") για να το εκτιμήσεις –χωρίς και πάλι να κρίνεται ως κάτι το αξιομνημόνευτο.

Η γενική αίσθηση που αφήνει το Evolution, είναι ότι όλα αυτά τα έχεις ξανακούσει. Οι μόνες στιγμές που προκαλούν ενδιαφέρον εντοπίζονται στο γκρουβάτο "The Best Ones Lie" και στο mid-tempo “Watch You Burn”, το οποίο διαθέτει κλιμάκωση στον ρυθμό του, τραβώντας σου κάπως την προσοχή. Δεν είναι τυχαίο ότι εδώ σπάει το σερί των Disturbed με τα νούμερο 1 στην Αμερική, με το άλμπουμ να μένει στο «ταπεινό» νούμερο 4, παρά την αφιέρωσή του στους καλούς φίλους Chester Bennington και Vinnie Paul, που πέθαναν πρόσφατα. 

Από τη μία, θα ήταν άδικο να μη βγάλεις το καπέλο στους Disturbed. Τόλμησαν εδώ να δοκιμάσουν κάτι το διαφορετικό, ενώ θα μπορούσαν να βγάζουν μια σειρά heavy δίσκων στο πνεύμα του Immortalized, αφήνοντας ικανοποιημένη μια σταθερή fanbase. Εκ του αποτελέσματος, όμως, το πείραμα δεν τους βγήκε: τα μεν heavy τραγούδια βασίζονται σε ξαναζεσταμένες ιδέες που έχουν ήδη δοκιμαστεί σε προηγούμενα άλμπουμ, οι δε μπαλάντες δεν διαθέτουν το «κάτι» που θα σε κρατήσει. Είναι λοιπόν με βεβαιότητα το λιγότερο καλό άλμπουμ των Disturbed. Όσοι κοπιάσετε, προτιμήστε τη deluxe έκδοδη, όπου θα βρείτε το “This Venom” και ένα remix του Sam De Jong στο "Are You Ready". Έχουν περισσότερο ενδιαφέρον από όλα τα τραγούδια της στάνταρ εκδοχής του άλμπουμ…

{youtube}55NJzOSuKuY{/youtube}