Κλείνεις τα μάτια. Έχεις παρακολουθήσει αρκετά την κοινή δισκογραφία των Chris Abrahams (πιάνο, συνθεσάιζερ), Tony Buck (τύμπανα, κρουστά) και Lloyd Swanton (κοντραμπάσο) για να ξέρεις ότι η αίσθηση της όρασης, εκτός από περιττή, είναι σχεδόν τροχοπέδη. Κλείνεις τα μάτια, αφήνεις δηλαδή την ακοή να πλάσσει εκείνη το σκηνικό, σαφώς πιο ρευστό χωρικά και ανοιχτό στη διαμόρφωση, σε σχέση με αυτό της όρασης.
Διότι, η μουσική των Necks μπορούσε πάντοτε να φιλοξενήσει ή να τροφοδοτήσει τη φαντασία σου. Με αυτό που πολύ έξυπνα οι ίδιοι αποκαλούν «deceptive simplicity», δηλαδή μια απλότητα η οποία είναι παραπλανητική στον βαθμό που είναι απλώς φαινομενική, το αυστραλέζικο τρίο βρίσκει πάντοτε τον τρόπο να παίξει με το μυαλό σου –και ασφαλώς δεν λαθεύει ούτε στο Unfold. Για κοντά 30 χρόνια πια, η μουσική τους είναι πάντοτε κάπως παράξενη, ρευστή και αταξινόμητη, αραιή και βραδύκαυστη, άνετα απλωμένη στον χώρο και στον χρόνο· σερβίρεται συνήθως σε τεμάχια ωριαίας διάρκειας, εδώ μοιράζεται σε 4 θέματα, 15 έως 22 λεπτών το καθένα. Μια μουσική πάντως που ποτέ δεν γίνεται δύσκολη και ακατανόητη, αρκεί να απαντήσεις θετικά στο κάλεσμα που εξαρχής σου απευθύνει για τα ενδότερα της αρχιτεκτονικής της: «έλα», σαν σου λένε, «άκου, και θα τα βρούμε».
Αυτό το «θα τα βρούμε», βεβαίως, αφενός ενέχει μια σιγουριά από την πλευρά τους (δικαίως κερδισμένη μέσα από πολλές και εξαιρετικές δουλειές), αφετέρου δεν μπορεί παρά να εξαρτιέται από το «άκου». Άκου δηλαδή τους δρόμους τους οποίους σου δείχνει το τρίο, τα θέματα των τριών οργάνων και κυρίως τη λεπτομέρεια των αλληλεπιδράσεων τους. Άκου δηλαδή εκείνο που έτσι κι αλλιώς είναι συγκεκριμένο, αφού απαθανατίστηκε στην ηχογράφηση και έκτοτε αναπαράγεται στις αυλακιές του βινυλίου, στις ακτίνες του CD ή στις κωδικοποιήσεις του MP3.
Άκου, όμως, με προσοχή. Και σίγουρα άκου με τα δικά σου αυτιά, δώσε δηλαδή τα δικά σου νοήματα στα ηχητικά σήματα που λαμβάνεις· σε αυτό που, παρότι συγκεκριμένο, αρνείται να γίνει κανονιστικό και βρίσκει τον τρόπο να παραμείνει εύπλαστο, περιμένοντας ακριβώς την ξεχωριστή ακοή του κάθε ακροατή και της κάθε ακροάτριας για να πάρει το τελικό του σχήμα. Υποθέτω ότι, από τη στιγμή που αποζητά σ’ έναν βαθμό τη μέθεξη του αποδέκτη της, η μουσική των Necks θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί διαλογιστική, αν σε κάτι τέτοιο δώσουμε μία κοσμική και ίσως αρκετά μεταμοντέρνα ερμηνεία. Σίγουρα είναι στοχαστική, θέτει δηλαδή ερωτήματα για χάρη της ίδιας της διερώτησης, χωρίς να απαιτεί σώνει και ντε να καταλήξει με κάποια αδιάψευστη απάντηση.
Στο Unfold, τούτες οι βασικές αξίες των Necks δεν διαφοροποιούνται ιδιαίτερα. Αποδίδουν π.χ. και πάλι ιδιαίτερη σημασία στην κυκλικότητα της μουσικής τους, αλλά και στο πώς μέσα σ’ ένα περιβάλλον παλμικών κινήσεων παρεμβάλλουν πιο γραμμικά θέματα (ο Abrahams είναι θαυμάσιος σε αυτό, στο μεγαλύτερο μέρος του δίσκου). Και βέβαια εμπιστεύονται απόλυτα τη μεταξύ τους επικοινωνία και την κοινή τους διάνοια. Όπως οι περισσότεροι δίσκοι των Necks, έτσι και το Unfold στηρίζεται σε ένα πλούσιο πλέγμα από διακριτούς και δραστήριους μικρόκοσμους, σε επάλληλους κύκλους που πλαισιώνουν και πλαισιώνονται και τελικά συντονίζονται στην ίδια ανάσα.
Μια λεπτομέρεια που έχει τη σημασία της, είναι ότι στο Unfold την καλλιτεχνική διεύθυνση έχει αναλάβει ο Stephen O’Malley των Sunn O))) ενώ η κυκλοφορία γίνεται μέσω του label που τρέχει ο τελευταίος, της Ideologic Organ. Ίσως γι' αυτό υπάρχει μια ελαφρώς πιο έντονη δραματοποίηση στη μουσική (συγκριτικά τουλάχιστον με κάπως πιο αβαρή άλμπουμ των Αυστραλών, όπως το Open του 2013), μια κάποια προσαρμογή, αν θέλετε, στα δεδομένα της αισθητικής της Ideologic Organ. Η οποία βέβαια είναι αρκετά αφηρημένη και εγγενώς διαλεκτική, ώστε να μπορεί να λειτουργήσει γόνιμα και όχι κυριαρχικά μέσα στους ανοιχτούς χώρους που σκιαγραφούν οι Abrahams, Buck & Swanton.
Πρόκειται, λοιπόν, για μια θαυμάσια προσθήκη στην έτσι κι αλλιώς υπέροχη εργογραφία των Necks, για έναν (ακόμα) δίσκο που δομείται με την ίδια του την αποδόμηση, που δοκιμάζει την ακροαστική σου εμβάθυνση, εννοείται ανταποδίδοντας στο έπακρο την προσήλωσή σου.
{youtube}-3gmyJGBMgY{/youtube}
- Πληροφορίες
- Βαγγέλης Πούλιος
- Κατηγορία: ΔΙΕΘΝΗ
The Necks - Unfold
Βρίσκουν ξανά τρόπο να παίξουν με το μυαλό σου μέσω της παράξενης, ρευστής και αταξινόμητης μουσικής τους, που αυτή τη φορά «λειτουργεί» υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Stephen O'Malley...
- Βαθμολογία: 8
- Label: Ideologic Organ
- Κυκλοφορία: 2/2017