Η σχέση της metal μουσικής με τον H.P. Lovecraft είναι αδιαμφισβήτητη και ιστορικά ανιχνεύσιμη, από τους Metallica του “Call Of Ktulu”, έως τους Morbid Angel του “The Ancient Ones”. Παρόλα αυτά, από τους (ομολογουμένως πολυπληθείς) καλλιτέχνες που έχουν καταπιαστεί σε κάποιο σημείο της πορείας τους με τον Mythos του μεγάλου Αμερικανού συγγραφέα, είναι ελάχιστοι όσοι αφιερώνουν ολόκληρη τη θεματική της δισκογραφίας τους σε εκείνον, καταφέρνοντας παράλληλα να ξεφύγουν από το στάτους της συνοικιακής μπάντας.
Μία από τις φωτεινές εξαιρέσεις (και μάλλον η πλέον γνωστή σήμερα) είναι οι Γάλλοι The Great Old Ones, των οποίων το όνομα είναι μονάχα η κορυφή του παγόβουνου όσον αφορά την αφοσίωση στον Lovecraft. Το EOD: A Tale Οf Dark Legacy, 3ος κατά σειρά ολοκληρωμένος δίσκος τους, είναι ένα concept album βασισμένο στη διόλου άγνωστη για τους λάτρεις του συγγραφέα πόλη του Innsmouth.
Όσοι έχουν έρθει σε επαφή με το προηγούμενο υλικό των Γάλλων δεν πρόκειται να εκπλαγούν εδώ, μιας και τα βασικά μουσικά μοτίβα δεν έχουν αλλάξει. Οι συστοιχίες επιβλητικών εγχόρδων (λογικό άλλωστε με 3 κιθαρίστες), που διψάνε για λατρευτικό γονάτισμα μπρος στον βωμό των Emperor, καλά κρατούν –ακόμη και η τεχνική μανία που τις παρασέρνει ορισμένες στιγμές, όπως στο “The Ritual”, δείχνει βγαλμένη από τα αυλάκια του Anthems To The Welkin At Dusk (1997) των Νορβηγών. Η πομπώδης ατμόσφαιρα τείνει προς τη φαντασμαγορία και, υποβοηθούμενη από την καλά δουλεμένη παραγωγή, βγάζει σε σημεία μια κινηματογραφική εσάνς, κάτι που νομίζω πως αποτελούσε και ζητούμενο από το συγκρότημα: εδώ το βασικό είναι το χτίσιμο και η διήγηση μιας ιστορίας, και όχι η λατρευτική ματιά προς το ακατάληπτο πάνθεο των Μεγάλων Παλαιών.
Οι ταχύτητες ποικίλουν, με τα δραματικά, υπερηχητικά riffs να κλέβουν (όπως και στο παρελθόν) την παράσταση· εκεί άλλωστε βρίσκεται για μένα η δύναμη των Γάλλων. Τα πιο ήρεμα επίσης σημεία μπολιάζουν την παραδοσιακή κιθαριστική αντίληψη με post-black ακροβασίες και λακτίσματα, η αποτελεσματικότητα των οποίων δεν είναι ολοκληρωτική: μάλλον δυσκολεύουν, παρά βοηθούν, τη βύθιση στην αρχαϊκή ατμόσφαιρα του Αμερικανού συγγραφέα.
Εύπεπτο, σύγχρονο black metal, καλοφτιαγμένο, και όσο γυαλισμένο χρειάζεται. Χωρίς πολλά-πολλά, αυτό είναι το EOD: A Tale Οf Dark Legacy. Ένας φόρος τιμής στο έργο του συγγραφέα τρόμου της καρδιάς μας, δίχως εκπλήξεις. Δεν είναι κάτι το εξαιρετικό, κάνει κάποιες κοιλιές, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν εδώ μέσα και πολύ καλά κομμάτια (“The Ritual”, “Shadow Over Innsmouth” και “When The Stars Align”). Είναι όμως ένα όμορφο και αρκετά πειστικό ταξίδι στη σκοτεινή πλευρά της παράκτιας Μασσαχουσέτης, εκεί όπου η ανθρώπινη φύση δεν έχει αποκλειστικά χερσαίο χαρακτήρα.
{youtube}5Li4Nliyx3U{/youtube}
