Η ροπή της Natasha Khan στη σκοτεινή αφήγηση και στην παραμυθόπληκτη μυθοπλασία στα προηγούμενα άλμπουμ που υπέγραφε ως Bat For Lashes, ήταν το συγκριτικό της πλεονέκτημα απέναντι σε πολλές ανταγωνιστικές θηλυκές τραγουδοποιούς, οι οποίες επίσης ευαγγελίζονται την έντεχνη rock θλίψη. Με το The Bride απογειώνει λοιπόν αυτήν ακριβώς την ανάγκη και ικανότητά της.
Πίσω από τα τραγούδια του 4ου δίσκου της, βρίσκεται η τραγική ιστορία μιας νύφης που χάνει τον μέλλοντα σύζυγό της σε ένα δυστύχημα ενώ βρίσκονται καθοδόν για τον γάμο τους –με αποτέλεσμα να πάει στο ταξίδι του μέλιτος μόνη, συνοδευόμενη από τη στοιχειωμένη απουσία της μνήμης του άντρα της. Πρόκειται για μια ιστορία που κρύβεται σε μια μικρού μήκους ταινία την οποία είχε σκηνοθετήσει η ίδια. Ο δρόμος προς τη συναισθηματική καταστροφή και την (αυτο)ανακάλυψη είναι έτσι στρωμένος με τραγούδια όπως τα ονειρικά “I Do” και “Joe's Dream”, αλλά και το “Honeymooning Alone”.
Το The Bride είναι ένα μυσταγωγικό, πλήρες όσον αφορά στις στρώσεις του ήχου, μελαγχολικό και κατωφερές άλμπουμ, γεμάτο συναισθηματικά ιντερλούδια βραδείας καύσεως, που αντλεί έμπνευση από κινηματογραφικές πηγές: τα ambient εφέ του “I Will Love Again” φτιάχνουν μια «λιντσεϊκή» ατμόσφαιρα, ενώ το “In God’s House” θα έβρισκε τη θέση του σε μια στυλιζαρισμένη σκηνή του Nicolas Winding Refn. Σε αυτό το τερέν της αφήγησης μέσω pop νανουρισμάτων που απεχθάνονται τα beats (το έχει περπατήσει και η Tori Amos το 1998 με το άλμπουμ From The Choirgirl Hotel) η Natasha Khan ερμηνεύει και συμπεριφέρεται με έναν αέρα νίκης. Και αναδεικνύει όλα τα απαραίτητα δραματικά φωνητικά περάσματα της φωνής της, θυμίζοντας και την Joni Mitchell (κυρίως στο “If I Knew”) και –φυσικά– την Kate Bush, σε πετυχημένα goth/pop πειράματα όπως το "Sunday Love".
Αυτό που νέτα-σκέτα εννοώ, είναι ότι το The Bride είναι ένα άλμπουμ φτιαγμένο με υλικά τα οποία κατατείνουν στην κομψότητα. Η πεντακάθαρη παραγωγή έρχεται σε πλήρη συσχετισμό με την κατήφεια των στίχων («what does it mean? / The bad things I’ve seen»), ανεβάζοντας τη Bat For Lashes ένα σκαλί πιο ψηλά στο στριμωγμένο από κόσμο βάθρο της βρετανικής art pop.
{youtube}C0QTaULDRXI{/youtube}