Είναι πραγματικά άξιο απορίας πώς γίνεται ν' ακούγεται τόσο ακμαίος συνθετικά και ερμηνευτικά ο Paul Simon στο 13ο προσωπικό του άλμπουμ, συνεχίζοντας το σερί των υπέροχων δίσκων που ξεκίνησε το 1972. Πρόκειται για έναν μουσικό ο οποίος συναντά την έμπνευση παρορμητικά. Δεν υπήρξε πάντα δημιουργικός, ήταν όμως πάντοτε παραγωγικός, απρόβλεπτος και φρέσκος. Το νέο του «μορφωμένο» δημιούργημα συνδυάζει ψυχαγωγία και περίσκεψη.
Ακούγοντάς το, το Stranger To Stranger σε συμπαρασύρει σε μια άχρονη πραγματικότητα χωρίς ανταγωνιστικές οικονομίες, καθημερινή πάλη και αναίτια ζόρια. Σου ανεβάζει μερικά επίπεδα το coolness και σε κάνει να πιστεύεις ξανά στους αυτόφωτους, στους αυθεντικά δημιουργικούς (όχι δηλαδή σε αυτούς που θεωρούν τα start-up και την «υγιή επιχειρηματικότητα» ως μέτρο αξίας) και σε εκείνους που συμπεριφέρονται με τρόπο ο οποίος προκαλεί μειδιάματα στους κυνικούς. Με λίγα λόγια, σε κάνει να νιώθεις ασφάλεια.
Ο κύριος Simon επιμένει να μην τρώει από τα έτοιμα. Βασίζεται γερά στην παράδοση της ποίησής του (ακούστε τι λέει το στόμα του στο ομώνυμο "Stranger Τo Stranger") και ρυθμίζει σε θερμοκρασία δωματίου τραγούδια όπως το "Proof Of Love", τα οποία είναι βουτηγμένα στην κληρονομιά που τον έθρεψε ενώ ταυτόχρονα ακούγονται τραγανά και επίκαιρα. Το νέο του άλμπουμ είναι πολυκύμαντο. Οριακά μοιάζει μάλιστα με ντεμπούτο, έτσι όπως συνδυάζει τον ορθόδοξο πειραματισμό με κλασικότροπη folk και με vintage μελωδικότητα, χρωματισμένη με λαχούρια.
Δαιδαλώδης αλλά ταυτόχρονα προσιτός, ο παλαίμαχος Νεοϋορκέζος επανατοποθετεί την έννοια του «προοδευτικού» στις ρίζες της. Έχοντας θρέψει έναν σωρό γενιές από τροβαδούρους, αντιμετωπίζει ακόμα το στούντιο σαν μια μεγάλη σειρά δυνατοτήτων και κατευθύνσεων. Ευτυχώς, η εμπειρία του τον προστατεύει από το να χαθεί σε λαβυρίνθους, όμως μέσα στον δίσκο αυτόν συμβαίνουν τόσα πολλά προς αφομοίωση, που δεν είμαι σίγουρος ότι ξεμπλέκεις αν δεν έχεις διάθεση για πλήρη δέσμευση μαζί του.
Ακόμα πάντως και για όσους δεν διατίθενται να ξεκλειδώσουν τις πίστες των πολιτισμικών/μουσικών αναφορών του μεγάλου τραγουδοποιού ώστε να προχωρήσουν στο επόμενο level, ο δίσκος θα φροντίσει να πετύχει τα προσδοκόμενα με το τελευταίο κομμάτι: ένα ερωτικό γράμμα στη Νέα Υόρκη, που φέρνει βούρκωμα περηφάνειας στα μάτια. Πολύ καθαρό, έντιμο και απαλλαγμένο από έπαρση και αστική τοξικότητα.
New York will always be his home…
{youtube}S9UwRLfYUlo{/youtube}
