Το A Sailor's Guide To Earth είναι ένα επίτευγμα.
Είναι ένα επίτευγμα χαρακτήρα, πρώτα-πρώτα. Ο 37χρονος Αμερικανός έχει φάει τα ψωμιά του σε αυτήν τη ζωή. Δραπέτευσε από έναν νοσηρό οικογενειακό κύκλο, ξεπέρασε τον μακροχρόνιο εθισμό του στο αλκοόλ και στα ναρκωτικά, κατατάχθηκε για 3 χρόνια στο ναυτικό, δούλεψε στην κατασκευή σιδηροδρομικών γραμμών στο απρόσιτο Salt Lake City, πάλεψε με τους δαίμονές του και τους σκότωσε. Ποτέ δεν άφησε όμως να εξατμιστεί το πάθος του για τη μουσική, μέσα στο προσωπικό του χάος. Το εκτόνωσε αρχικά με τη θορυβώδη bluegrass μπάντα Sunday Valley, ενώ στη συνέχεια κυκλοφόρησε πρώτα ένα αυτοχρηματοδοτούμενο σόλο ντεμπούτο και ύστερα το εντυπωσιακό, ψυχεδελίζον Metamodern Sounds In Country Music (2014).
Γρήγορα λοιπόν, ο Sturgill Simpson αναδείχθηκε σε πρωτοστάτη ενός ρεύματος αναζωπύρωσης της country, ανακηρυσσόμενος μάλιστα στον outlaw στυλοβάτη-σωτήρα του, λόγω της τρομαχτικής ομοιότητας των χορδών του με αυτές του Waylon Jennings. Όλα αυτά του χάρισαν την επίχρυση υπογραφή στον δισκογραφικό κολοσσό της Atlantic για τη φετινή του προσπάθεια. Ενώ όμως μπορούσε να αγκαλιάσει την περσόνα που όλοι του φορούσαν, εκείνος αποφάσισε να σηκώσει και τα δύο μεσαία δάχτυλα και να φωνάξει με τη βαρύτονη φωνή του: «Εγώ μεγάλωσα με Marvin Gaye και Nirvana, και αν δεν θέλετε να το χωνέψετε, I don’t give a rat’s ass».
Έπειτα, το A Sailor's Guide To Earth είναι κι ένα επίτευγμα μουσικότητας.
Μπορεί ήδη από τις δύο πρώτες δουλειές του Simpson να είχαν διαφανεί ορισμένες πειραματικές και εξερευνητικές συστάδες ανάμεσα στο country χωράφι, αλλά δεν ήταν αρκετές για να ενώσουμε τις τελείες και να φτάσουμε στον ολιστικό ήχο του παρόντος «ναυτικού οδηγού». Εδώ βουτάμε σε ένα χρονικό ταξίδι στα πιο παρθένα και αυθεντικά κομμάτια της αμερικάνικης μουσικής γης, που όσες φορές κι απ' όσους κι αν έχουν θεριστεί, πάντα προσφέρουν γενναιόδωρες και πλουσιοπάροχες σοδειές στα χέρια του σωστού τεχνίτη. Έτσι, ενώ το πνεύμα του Nashville καταλαγιάζει στον απόηχο των χοντρόπετσων R’s του ερμηνευτή, η country ηχεί ως φάντασμα που δεν λέει να εγκαταλείψει το σπιτικό, γενόμενη εμφανής στις slide κιθάρες του “Breakers Roar”.
Tα πνευστά εντωμεταξύ των συμμετεχόντων Dap-Kings αναβιώνουν με τέτοια ζωντάνια τον ήχο της Motown και της Stax, ώστε νομίζεις ότι συνέβη χθες. Η αίσθηση αυτή πλημμυρίζει τον country-funk δυναμίτη “Keep It Between The Lines” και τη μαγευτική soul μπαλάντα “All Around You”, που θα μπορούσε να είχε βγει από τις πιο μελαγχολικές στιγμές του Otis Redding. Στο “Sea Stories”, πάλι, οι κιθάρες τηγανίζονται στο μπαρουτοκαπνισμένο λάδι που χρησιμοποιεί και ο Jack White, ενώ στο “Call To Arms” ο απολαυστικός συνδυασμός ορεσίβιου bluegrass, βρώμικου saloon funk και βαλτώδους ροκ απειλεί να σπάσει τη μέση σου από το αυθόρμητο κούνημα. Το επίκεντρο όμως του δίσκου δεν είναι άλλο από τη διασκευή στο “In Bloom” των Nirvana, το οποίο μετατρέπεται σε κοσμοπολίτικη country-soul μπαλάντα, επιβεβαιώνοντας το χάρισμα του Simpson να παίρνει κομμάτια άλλων και να τα κάνει αδιαπραγμάτευτα κτήματά του (τσεκάρετε και το “Promise” των When In Rome στον προηγούμενο δίσκο).
Είναι επίσης ένα επίτευγμα πατρικής αγάπης το A Sailor's Guide To Earth.
Πέρα από τον μουσικό του πλουραλισμό, δηλαδή, ορίζεται και από το τρυφερό του concept, αφού τα 9 κομμάτια λειτουργούν ως επιστολές αγάπης/συμβουλές ζωής του Simpson προς τον νεογέννητο γιο του. Η θέληση μάλιστα του πρωταγωνιστή μας να βρίσκεται κοντά στο παιδί του στις πρώτες μέρες ύπαρξής του, στιγματίζουν ολόκληρο τον στιχουργικό κορμό του έργου, καταλήγοντας σε μία ευρύτερη αγάπη και ευγνωμοσύνη για τη ζωή και τα δώρα της. Από το εναρκτήριο “Welcome To Earth (Pollywog)”, ο πατέρας Simpson καλωσορίζει το σπλάχνο του στον κόσμο με τη μπάσα, επιβλητική του φωνή («Hello my son, welcome to Εarth/You may not be my last, but you’ll always be my first»), ενώ στο “Keep It Between The Lines” μοιράζεται λόγια εμπειρικής, κατακτημένης σοφίας στη λογική της ρήσης που θέλει ως μεγαλύτερο σχολείο την ίδια τη ζωή: «Do what I say, don’t do what I’ve done/It don’t have to be like father, like son».
Η επιλογή τώρα του "In Bloom" συμβολίζει την πάλη των εφήβων να βρουν την ταυτότητα και τη θέση τους σε αυτόν τον κόσμο, κάτι που επιθυμεί και ο ίδιος για τον γιο του. Για να αυξηθεί όμως και το δραματουργικό στοιχείο στην όλη ιστορία, ο τραγουδοποιός –επηρεασμένος από τη θητεία του στο ναυτικό, αλλά και από κάποια γράμματα του παππού του– προσδίδει θαλασσινή αύρα εξορίας στο δημιούργημά του. Στιχουργικά, αυτή γίνεται αντιληπτή κυρίως στο “Sea Stories” (το προσωπικό «γυρίζοντας τον κόσμο σε 80 ημέρες» του Simpson), ενώ οι ξεθωριασμένοι ήχοι γλάρων, οι γιορτινές φωνές ναυτών και οι στοιχειωμένες κόρνες των πλοίων ανάμεσα στις συνθέσεις, αλμυρίζουν τις αισθήσεις.
Περισσότερο, όμως, το A Sailor's Guide To Earth είναι ένα επίτευγμα πάνω στην τέχνη του ολοκληρωμένου δίσκου.
Σε μία εποχή όπου η εστίαση βρίσκεται στα μεμονωμένα κομμάτια και οι δίσκοι μοιάζουν με τυχαίες συναθροίσεις ασύνδετων τραγουδιών, οι μοιρασμένες σε 39 συνολικά λεπτά 9 επιλογές του άλμπουμ ακουμπούν στη λογική εκείνη που έχτισε στο παρελθόν κλασικούς δίσκους, οι οποίοι και στέκονται ως περιεκτικοί αναβιωτές μίας παραγκωνισμένης τέχνης.
Το μήνυμα λοιπόν γράφτηκε, μπήκε στο μπουκαλάκι του και πετάχτηκε σε έναν μακρινό, φουρτουνιασμένο ωκεανό. Αυτό που απομένει είναι ο κάθε υιός –ο κάθε ακροατής, η κάθε μουσική βιομηχανία– να γευτούν τα διδάγματά του. Τουλάχιστον ο Simpson μπορεί να έχει το κεφάλι του ήσυχο: το δικό του χρέος, το εκπλήρωσε. Και με το παραπάνω.
{youtube}NpDYfkymaSE{/youtube}
