Wolvennest - WLVNNST

Οι Wolvennest είναι ένα νέο σχήμα των Michel Kirby (La Muerte), Corus von Burtle (Cult Of Erinyes) και Marc De Backer (Monglito), τριών ατόμων ενεργών στην ευρύτερη ακραία metal και ηλεκτρονική σκηνή του Βελγίου. Σε αυτήν την πρώτη τους δισκογραφική απόπειρα δεν μένουν όμως μονάχα στη μεταξύ τους σύμπραξη, αλλά ενώνουν δυνάμεις με τους Αυστριακούς Der Blutharsch And The Infinite Church Of The Leading Hand (μετεξέλιξη των γνωστών martial folk Der Blutharsch). Η επιλογή της δημιουργίας ενός συνεταιρικού δίσκου ως ντεμπούτο, έχει προεκτάσεις: μπορεί να δείχνει έλλειψη διάθεσης για αυτονομία, η οποία παράλληλα ελλοχεύει τον κίνδυνο να μη δοθεί κάποιο σαφές προσωπικό στίγμα, όσον αφορά τον χαρακτήρα του νεοσυσταθέντος συγκροτήματος.

Τα ηχοτοπία στα οποία κινούνται οι Wolvennest είναι αιθέρια, μαυριδερά, και αργόσυρτα. Ανάμεσα στην α-λα-Hawkwind ηλεκτρονική space εισαγωγή και στο ρευστό ambient του “Nuit Noire De L'Ame” που κλείνει τον δίσκο, υπάρχουν κιθαροκρατούμενες περιοχές τελετουργικής doom έμφασης –αν θυμάται κανείς τους Αμερικανούς Occultation ή τους Wooden Stake, μπορεί να φανταστεί μια αρκετά πιο αδόμητη εκδοχή αυτών των σχημάτων. Πρόκειται για ένα δυσκίνητο φάσμα με εσχατολογικό μανδύα, που στενάζει έχοντας ως φερέφωνο (με την κυριολεκτική έννοια της λέξης) την απειλητική κι απελπισμένη φωνή της Marthynna των Der Blutharsch. Το υλικό έχει κάτι από τα πλέον ζοφερά σημεία της 1990s doom/death σκηνής, συνδυασμένα με κιθαριστικές μανιέρες (η φύση των οποίων φτάνει μέχρι βραδύκαυστα σόλο) βγαλμένες από τα λημέρια του krautrock, οι οποίες περιδινίζουν γύρω από την ευθεία μονολιθικότητα της συνθετικής ραχοκοκαλιάς. Ακόμη και η ασφυκτικότητα των πρόσφατων Swans, είναι εδώ.

Το WLVNNST μπορεί να παρομοιαστεί με έναν μεγάλο, αργοκίνητο ποταμό: όσο προχωράει τόσο απλώνεται, αναπτύσσοντας το εύρος του εις βάρος της πυκνότητάς του ως δομημένη συνθετικά οντότητα. Ειδικά στο τελευταίο κομμάτι, το «δέλτα του ποταμού», η σύνθεση δίνει τη θέση της σε ένα αχανές ambient δίχως αυστηρή δομή, με διάσπαρτες απαγγελίες στα αραβικά και την αίσθηση τοπίου (και όχι ιστορίας). Τα προηγούμενα βέβαια υπονοούν και τα αρνητικά χαρακτηριστικά του άλμπουμ: οι συνθέσεις έχουν την τάση να χάνονται στη ροή τους, ξεχειλώνοντας την ίδια τους την ύπαρξη σε στείρες κάποιες φορές επαναλήψεις, ενώ η συνθετική οδός της μπάντας μπορεί να ξενίσει φίλους μιας πιο δομημένης προσέγγισης.

Παρόλα αυτά, το συνεργατικό ντεμπούτο των Wolvennest είναι πολύ αποτελεσματικό ως όχημα ατμοσφαιρικής περιπλάνησης. Αν μη τι άλλο αξίζει να ακουστεί από άτομα που ακολουθούν ορισμένους από τους συμμετέχοντες: δεν θα βρεθούν σε πολύ παράταιρα μονοπάτια, ακόμη κι αν λάβουμε υπόψιν πως τελικά το σχήμα δίνει προσωπικό στίγμα, καταφέρνοντας να διαφοροποιηθεί αρκετά από τις πηγές του.

{youtube}tWSXqUKGrAw{/youtube}