Πολλές είναι οι δουλειές που φιλοδοξούν να κόψουν πρώτες το νήμα του «μέλλοντος», για να στεφανώσουν τους δημιουργούς τους ως πρωτοπόρους. Ελάχιστοι όμως σου δίνουν το «τώρα». Με το δεύτερο άλμπουμ της (αυτή τη φορά με τη φροντίδα της 4AD) η Holly Herndon κάνει σάλτο και ξεφεύγει μακριά από την αυτάρεσκη αντισυμβατικότητα της σύσσωμης καλλιτεχνικής φαυλότητας του underground, γενόμενη η εμπροσθοφυλακή του post-dubstep/post-house /post-avant garde /post-everything.
Στο Platform, η Herndon τετραγωνίζει τον κύκλο μέσα από άναρθρους ήχους, ψιθύρους, αντί-ψαλμωδίες, χτυπήματα δαχτύλων, αρμονίες στα φωνητικά. Κωδικοποιεί το ψηφιακό της όραμα μέσα από ένα ουτοπικό ποπ πρίσμα. Η τεχνολογία γίνεται προέκταση του οράματος της 35χρονης Αμερικανίδας και όχι το αντίθετο. Η εξαντλητική ηχοθεραπεία δεν υποτάσσεται σε τεχνολογικές ευκολίες που παρεμβαίνουν ετσιθελικά στον πειραματισμό της έκφρασης. Αντίθετα, οι διαστημικής σύλληψης ήχοι είναι απογυμνωμένοι από τεχνο-φουτουριστικά τερτίπια.
Πρόκειται για έναν ηλεκτρονικό εξπρεσιονισμό που υποθέτω πως απευθύνεται σε αυτόνομους web designers, σε επινοητές των ψηφιακών τεχνών, σε ανθρώπους οι οποίοι ασχολούνται με cross-channel promotion, σε video artists, σε δημιουργικά μυαλά που γοητεύονται από επιθετικά installations και σε κάθε λογής πειραματιστές, όσους επικοινωνούν στον απαθή και μισαλλόδοξο δημιουργικά μικρόκοσμο των αιρετικών.
Η Herndon δεν θεωρεί απαραίτητο να μας υπαγορεύσει το πώς θα έρθουμε σε επαφή με το κονσεπτικό της μυαλό. Μας καλεί όμως να διασχίσουμε τα αναγκαστικά στάδια της αντανακλαστικής άρνησης απέναντι στο αντι-μελωδικό περιβάλλον, κοντράροντας τη φυσιολογική μας αμηχανία. Και καταφέρνει να γίνει έμμεσα ψυχαναλυτική, ρίχνοντας τις άμυνες μας.
Η ιδέα πίσω από το πολυπρισματικό της αυτό άλμπουμ εικάζω πως είναι οι αέναες πιθανότητες της επικοινωνίας. Λες και η Laurie Anderson, ντυμένη με ροζ πυτζάμες, παίζει μέσα στην καλή χαρά με τα πιο εξελιγμένα μουσικά application, υπό την επήρεια ψυχοτροπικών.
Αυτή βέβαια η αγνή φωνητική προσέγγιση στις avant garde ιδέες κομματιών όπως το "Unequal" ή του "DAO" ίσως υποφέρει από μια σχετική ιλαρότητα. Αλλά το Platform, στο σύνολό του, μάλλον είναι το πρώτο πειστικό trailer για το πώς θα ακούγεται η αληθινά προοδευτική μουσική του μέλλοντος.
{youtube}R3Z1lEx8khM{/youtube}
