Παρά τους (απο)χωρισμούς και τα δράματα, οι Death Cab For Cutie παραμένουν για 8ο σερί δίσκο οι αμετανόητα quirky στυλίστες που γνωρίσαμε και ενδεχομένως πολλοί αγαπήσαμε. Τις ισορροπίες εντός συγκροτήματος διαμόρφωσε σημαντικά η αποχώρηση του κιθαρίστα/παραγωγού Chris Wallas, αλλά και ο επίπονος χωρισμός του τραγουδιστή Ben Gibbard με τη Zooey Deschanel (αυτή που υποδύθηκε την ανεκδιήγητη Summer στην ταινία με τις 500 μέρες οδύνης), γεγονός που έκανε θραύση στα κοσμικά των hipster.

Το Kintsugi είναι μια έντιμη προσπάθεια των indie αλχημιστών να διατηρήσουν τη σεβάσμια φήμη τους σαν κατασταλαγμένοι αστοί και ψαγμένοι βιβλιοφάγοι, οι οποίοι ξέρουν να σέβονται τα ελαφριά και τα φαινομενικά ασήμαντα. Η συνετή και τρυφερή φωνή του Gibbard ήταν άλλωστε πάντα μια ζεστή κουβέρτα για τους ανήσυχους συναισθηματικά teenagers που είχαν μια μελαγχολία στις καρδιές τους. 

Οι σημαντικότεροι σταθμοί στην καριέρα τους ήταν το Transatlanticism (2003) που καθιέρωσε το επικό indie ύφος τους και το Plans του 2005, το οποίο τους πήρε από τα μικρά rock clubs και τους απογείωσε σε μπάντα που μπορούσε να παίξει στο Madison Square Garden. To φετινό Kintsugi φιλοδοξεί να ανέβει σφήνα στο βάθρο των τριών και να γίνει το tearjerker που το κοινό τους πάντα άξιζε. Όμως δεν παράγει κάτι παραπάνω από μια ευπρεπή, αλλά τελικά αχρείαστη ατμόσφαιρα.

Υπάρχουν βέβαια στιγμές όπως το "The Ghosts Of Beverly Drive" ή το "El Dorado", οι οποίες καταφέρνουν να προσδώσουν περιεχόμενο και coolness στην εντροπία της ερωτικής απόρριψης. Όμως σε άλλα κομμάτια –όπως π.χ. στο "Black Sun" ή στο "You've Haunted Me All My Life"– ο Gibbard σπάει σε μύρια κύκνεια κομμάτια το φλερτ του με τη μαζική ευαισθησία, θέλοντας να μιλήσει σε όλες τις ερωτικές γλώσσες του κόσμου. Με αποτέλεσμα να ολισθαίνει σε κλισέ. 

Δεν αμφιβάλω ότι το δράμα του είναι μια αυστηρά προσωπική υπόθεση, γειωμένη και εντελώς λυρική, όμως για πρώτη φορά οι Death Cab For Cutie γράφουν εδώ μουσική με βάση κανόνες και στανταρισμένους άξονες. Με αποτέλεσμα τα περισσότερα κομμάτια να μην είναι μεστωμένα, να μην διαθέτουν ρυθμικές ραχοκοκαλιές και να μοιάζουν με ανώριμα φρούτα. Ας όψεται η αγάπη και ο κώδικας που μόνο οι ομοιοπαθούντες μπορούν να συνεννοηθούν. 

{youtube}w_ccoMjPNG4{/youtube}

 

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured