Ο El Da Sensei πρωτοέσκασε μύτη στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα πριν από 15 περίπου χρόνια. Και –όντας το ένα μισό των Artifacts– έμελλε να γίνει θρύλος για τους φίλους του rap ήχου στα 1990s, καθώς το σχήμα αποτελούσε ένα από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα του λεγόμενου «αγνού, παραδοσιακού» hip hop της χρυσής εποχής. Έπειτα μάλιστα από τη διάλυσή τους (1997) ο El Da Sensei όχι μόνο δεν υπέπεσε σε ατοπήματα άλλων καλλιτεχνών –οι οποίοι δεν μπόρεσαν να συνεχίσουν στις σόλο προσπάθειές τους τη μαγεία των προηγούμενων σχημάτων τους– μα, αντιθέτως, δημιούργησε μια προσωπική δισκογραφία καθ’ όλα αξιοσέβαστη. Εξάλλου, δεν έχετε παρά να ακούσετε το Crowd Pleasa για να αντιληφθείτε πως τα κλασικά κομμάτια δεν σταμάτησαν για τον El με το κύκνειο δισκογραφικό άσμα των Artifacts.
Το Nu World είναι αισίως για τον El Da Sensei η τρίτη του κοινή συνεργασία με τους Returners –ένα ντουέτο παραγωγών από την Πολωνία. Φαινομενικά, το άλμπουμ διατηρεί τη δυναμική των προηγούμενων κυκλοφοριών της παρέας. Βαριά beats, υποχθόνια samples από έγχορδα, πνευστά τα οποία προσθέτουν τις απαραίτητες funky πινελιές, scratch phrases με το κιλό και γενικά μια αναπαραγωγή της όλης 1990s ατμόσφαιρας και φιλοσοφίας. Οι επιρροές άμεσα εμφανείς, με τον DJ Premier να έχει τη θέση του οδηγού και πνευματικού μέντορα και άλλους κλασικούς παραγωγούς –όπως λ.χ. ο Pete Rock και ο Large Professor– να ακολουθούν. Συνολικά οι Returners θυμίζουν αρκετά σε μουσική νοοτροπία τους Dilated Peoples οι οποίοι, ενώ ήταν σαφές πως δεν παρουσίαζαν κάτι το πραγματικά καινούργιο στον χώρο του hip hop, είχαν την υπέροχη ικανότητα να μεταφέρουν τον 1990s ήχο στα ’00s, κρατώντας τον επίκαιρο.
Ως ιδανικό βέβαια συμπλήρωμα της μουσικής έρχεται ο El Da Sensei, φέρνοντας μαζί του τη γνώριμη ικανότητα του στο μικρόφωνο, με ένα flow που όταν θέλει σε ταξιδεύει νοσταλγικά και όταν το επιθυμεί ανεβάζει ρυθμούς, «φτύνοντας» ρίμες γεμάτες τσαμπουκά και αλητεία. Γίνεται σαφές πως είναι ένας MC παλαιάς κοπής, οπότε δεν θα πρέπει να περιμένετε εδώ ιστορίες για αλυσίδες, groopies, πάκα από δολάρια και ακριβά αυτοκίνητα. Αντιθέτως, η θεματολογία κυμαίνεται στα γνωστά μοτίβα των προβλημάτων με γυναίκες (σε ένα πολύ πιο γήινο όμως επίπεδο από αυτό των καλογυαλισμένων rappers), της καθημερινότητας του ghetto, της επιβίωσης και των προβλημάτων του «μέσου Τζο», όπως θα λέγανε και οι κάτοικοι της άλλης πλευράς του Ατλαντικού. Γενικά, ιστορίες καθημερινής τρέλας, για έναν χαρακτήρα που θαρρείς ότι έχει βγει από τις παλιές ταινίες του Spike Lee. Εξάλλου, όποιος κάνει αναφορές στον πρώην point guard των Indiana Pacers (και γνωστό τσογλάνι/θρύλο του ιστορικού Rucker Park στη Νέα Υόρκη), Jamaal Tinsley, θα απολαμβάνει πάντα την εκτίμησή μου! Εκτός όμως από τη δεδομένη αξία του El Da Sensei στο ραπάρισμα, στο Nu World βρίσκουμε και εκλεκτούς καλεσμένους, όπως τον Treach των Naughty By Nature, τον Sean Price, τον Akrobatik, τον Reks αλλά και τον Rakaa Iriscience των Dilated Peoples.
Συνολικά, το Nu World δεν φέρνει κάτι που δεν έχουμε ξανακούσει. Δεν στέκει καν στο ίδιο επίπεδο με το προηγούμενο άλμπουμ του El με τους Returners, Global Takeover: The Beginning. Κάτι τέτοιο πάντως δεν αναιρεί πως πρόκειται για ένα σφιχτοδεμένο σύνολο καλοπαιγμένων παραδειγμάτων του underground hip hop ήχου. Οι φίλοι του συγκεκριμένου χώρου θα το αγκαλιάσουν επομένως με μεγάλη χαρά, ενώ οι υπόλοιποι θα το αγνοήσουν –όπως φαντάζομαι θα έχουν κάνει και με πολλές άλλες σημαντικές κυκλοφορίες του χώρου. Επειδή όμως ένας σοβαρός οπαδός της μαύρης μουσικής οφείλει να έχει ακούσει κομμάτια σαν τα “They Don’t Know”, “Pain”, “Can't You See?” και το ομώνυμο του δίσκου, αξίζει να δοθεί μια ευκαιρία στο Nu World. Ενδεχομένως, για όσους ειδικά δεν γνωρίζουν το έργο του El Da Sensei, να ανοίξει τις πύλες για έναν θαυμαστό μουσικό κόσμο.
