O Sebastien Devaud, γνωστός στους κύκλους της γαλλικής tech house ως Agoria, ανέλαβε να επιμεληθεί το νούμερο 16 της σειράς συλλογών Balance για λογαριασμό της αυστραλιανής ετικέτας EQ Recordings. Ακολουθώντας το ιδιαίτερα συμπαθητικό Balance 15 του Will Saul, σκοπός της σειράς για τη νέα δεκαετία είναι να δώσει ένα πιο techno στίγμα – και για αυτό, όχι άδικα, επέλεξε έναν από τους καλύτερους ίσως εκπροσώπους του είδους για το επόμενο νούμερο.
Στα 2 CD που απαρτίζουν το Balance 16 του Agoria, συναντάμε 50 κομμάτια εναλλασσόμενα ώστε να δημιουργούν, αρχικά, ένα δύσβατο και σκοτεινό disco concept (το πρώτο CD φέρει χαρακτηριστικά τον τίτλο Aller - Retour), ενώ – 70 λεπτά αργότερα – τα πράγματα μπαίνουν στον αναμενόμενο χορευτικό δρόμο (στο δεύτερο CD Rising Sine) και ακούμε ένα από τα πιο τεχνικά club σετ που έχει δώσει στη δισκογραφία του είδους ο Agoria. H όλη ιστορία ξεκινάει βέβαια από την εφηβεία του, όταν και μυήθηκε στην ηλεκτρονική μουσική κυνηγώντας εισαγόμενα 12ιντσα από Γερμανία και Αμερική στα δισκάδικα του Παρισιού. Το 1999 παραδίδει το ντεμπούτο του Blossom και, μέχρι το 2003 – oπότε και καλείται να μιξάρει την πρώτη του συλλογή – έχει διαμορφώσει τον βαθύ και απογυμνωμένο techno ήχο του. Έχοντας σαν σταθερά σημεία αναφοράς το συναίσθημα, τη μελωδία και τη δημιουργία της σωστής ατμόσφαιρας ο ίδιος παραδέχεται στις σημειώσεις που ακολουθούν το δελτίο τύπου της παρούσας κυκλοφορίας ότι σκοπός του Balance 16 δεν ήταν άλλος από την επίτευξη της απόλυτης ισορροπίας. Ισορροπία όχι με την έννοια του να βρει κανείς το ενδιάμεσο σημείο των μουσικών αναφορών της εν λόγω κυκλοφορίας, όσο τον ισορροπημένο τρόπο με τον οποίο ο Παριζιάνος χτίζει τη απόλυτη κορύφωση στο σετ του.
Για την επίτευξη του παραπάνω στόχου, ασφαλώς και η εκκίνηση του παρόντος mix δεν θα μπορούσε παρά να είναι ατμοσφαιρική, σχεδόν beat less και με μια πληθώρα εκλεκτικών μουσικών, οι οποίες ανεβάζουν σιγά-σιγά το επίπεδο σε τομείς όπως ο ρυθμός, το συναίσθημα και η ατμόσφαιρα.Καθοριστικό ρόλο παίζουν οι συνθέσεις των Εmiliana Torrini, Tosca, Alva Noto, Field, Bibio και το remix του Trus'me στο “45:33” των LCD Soundsystem, που λειτουργεί ως η πρώτη soulful κορύφωση του σετ. Για το δεύτερο μέρος, οι μουσικές εξισορροπούν ανάμεσα στη minimal και τη maximal tech house που έχει καθιερώσει τον Agoria στην παγκόσμια DJ κοινότητα και σε μια σειρά από σπέσιαλ, δικά του, edits. Έχοντας επεξεργαστεί μερικά κομμάτια αρκετά σε επίπεδο ενορχήστρωσης, ο Γάλλος παντρεύει ιδανικά σε διάφορα σημεία του δεύτερου CD τις επιβλητικές μελωδίες με τον σύγχρονο clubby ήχο. Χαρακτηριστικό είναι π.χ. το κομμάτι του Jonny -Radiohead- Greenwood “Tehellet”, το οποίο στοιχειώνει συναισθηματικά με την έντονη μελωδία του τo «κέντρο» του σετ και λουπάρεται από τον Agoria προκειμένου να επιστρέψουν τα καταιγιστικά beats στο παιχνίδι – με το “Τwenty Nine” του Mark Broom.
Αυτό το κρυφτό με τις μελωδίες, τις λούπες και τις επαναενορχηστρώσεις ο DJ το παίζει ουκ ολίγες φορές στο δεύτερο μέρος, χρησιμοποιώντας μάλιστα, 3-4 φορές, ακόμα και αποσπάσματα από το ίδιο κομμάτι προκειμένου να στήσει την ατμόσφαιρα που θέλει και να χτίσει με μοναδικό, πραγματικά, τρόπο το concept που έχει συλλάβει. Οι καινούργιες (και αποκλειστικές σε ορισμένες περιπτώσεις) παραγωγές των Gadi Mizrahi, Efdemin, 3 Chairs, Avril, Francesco Tristano, Shit Robot, καθώς και το “Libellules” του ίδιου του Agoria είναι από τα highlights στο δεύτερο μέρος του Balance 16. Το οποίο μπορεί να μην φέρνει έναν καινούργιο ήχο στα αυτιά των πραγματικά απαιτητικών clubbers, αλλά, αν μη τι άλλο, είναι ό,τι πιο άρτιο, συναισθηματικό και εξελιγμένο τεχνικά έχει παραδώσει ο Sebastien Devaud.
