Δεν νομίζω πως χρειάζεται να περιγράψω πολλά για τη συλλογή House Anthems 2009 της d:Vision, καθώς μπορείτε να καταλάβετε και μόνοι σας, από τον τίτλο της, τι θα βρείτε εδώ μέσα. House μουσική βγαλμένη κατευθείαν από τα ηχεία των mainstream dance clubs – και, πιστέψτε με, δεν το λέω καθόλου υποτιμητικά αυτό, καθώς λίγο-πολύ όλοι έχουμε παραβρεθεί σε τέτοια στο παρελθόν. Και δεν ξέρω για σας, αλλά, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, έχω προσωπικά περάσει και αρκετά καλά. Δεν παίρνω και όρκο βέβαια εάν αυτό είχε γίνει λόγω της μουσικής ή του νυφοπάζαρου που συνήθως επικρατεί εκεί, αλλά όπως και να ’χει, δεν ξεκινώ με δεδομένο ότι όλη η εμπορική house είναι για τα σκουπίδια.
Για του λόγου το αληθές, υπάρχουν κι εδώ ορισμένα αξιοπρεπέστατα ακούσματα, όπως π.χ. το “LaLa Song”, προϊόν συνεργασίας του μάστορα σε κάτι τέτοια Bob Sinclair και των μεγάλων Sugarhill Gang, το “Hot Summer Night” του David Tavare, αλλά και το “Day N’ Night” του Kid Kudi σε remix των Crookers – το καλοκαίρι που μας πέρασε και πού δεν ακούστηκε. Αλλά η διπλής διάρκειας συλλογή με τις 32 συνολικά επιλογές δεν έχει μόνο τέτοιου είδους κομμάτια. Βρίθει ας πούμε από διασκευές στα μισά (σχεδόν) house χιτάκια των πρώιμων 1990s, τύπου “King Of My Castle”, “Bad Habit”, “The Beat Goes On” κ.α., τα οποία εντάξει, κάποια μπορεί και να τα ευχαριστηθήκαμε, πλέον όμως έχουν κουράσει, τα σιχαθήκαμε στο παίξιμο. Και περιλαμβάνει, επίσης, στιγμές μουσικού κρετινισμού, όπως λ.χ. το «ακούστηκα μέχρι και στις δημόσιες τουαλέτες το καλοκαίρι που μας πέρασε» “I Know You Want Me” – του ανεκδιήγητου βέβαια τύπου με το όνομα Pitbull. Έτσι, κάποιες καλές στιγμές καταλήγουν τελικά σταγόνα σε έναν ωκεανό-αχταρμά εμπορικού house, που και στην ακρόαση ταλαιπωρεί και λόγο ύπαρξης δεν πείθει πως διαθέτει.
Προσωπικά έχω περάσει εδώ και πολλά χρόνια τη φάση που κάποια από αυτού του είδους τα τραγούδια θα ήθελα να τα έχω και στο σπίτι μου. Αρκούμαι στο να τα ακούω σε κανένα καλοκαιρινό club. Και πάλι όμως δεν είμαι σίγουρος ότι κάτι τέτοιο αποτελεί συνθήκη κυκλοφορίας ή αναζήτησης μιας τέτοιας συλλογής για τον προσωπικό σας χώρο. Αν τώρα διαφωνείτε κάθετα με τις παραπάνω παρατηρήσεις, τότε το House Anthems 2009 είναι ένας δίσκος για εσάς...
