Πολλές φορές η συνεργασία μεταξύ φτασμένων μουσικών αποδεικνύεται δίκοπο μαχαίρι. Ή θα πλακωθούν για τη μαρκίζα και ο δίσκος θα γίνει αφορμή για την προσωπική προβολή του καθενός – πράγμα που συνήθως δεν καταλήγει σε ένα σοβαρό αποτέλεσμα – ή θα μπουν στο στούντιο και θα φτιάξουν καλή μουσική.
Ο M. Ward, οι Conor Oberst και Mike Mogis (Bright Eyes) και ο Jim James (My Morning Jacket) γνωρίστηκαν καλύτερα όταν τους δόθηκε η ευκαιρία να τζαμάρουν σε κάποιες συναυλίες στα μέσα των ’00s. Από εκείνη τη στιγμή τους κόλλησε η ιδέα να κάνουν κάτι περισσότερο και αυτό το κάτι είναι το ομώνυμο φετινό τους ντεμπούτο τους, ως Monsters Of Folk. Για το οποίο μπήκαν στο στούντιο και έφτιαξαν καλή μουσική, κρατώντας καλές ισορροπίες και χωρίς να μπερδεύουν ρόλους – παρά μόνο επιρροές, ταλέντο και μουσικές εμπειρίες. Το κάνουν μάλιστα τόσο καλά, ώστε από την πρώτη κιόλας ακρόαση ακόμα και ο πιο δύσπιστος γι’ αυτή τη σύμπραξη, θα μείνει απόλυτα ικανοποιημένος.
Η ατμόσφαιρα που περνούν οι Monsters Οf Folk σε αυτή τους τη σύμπραξη έχει ως πυρήνα της το κέφι, το χαλαρό attitude, αλλά και την ιδιαίτερα προσεγμένη στις λεπτομέρειες δουλειά. Ηλεκτροακουστικές μελωδίες country-rock κατευθύνσεων ανακατεύονται ελαφρά με blues και folk ακούσματα, αναδύοντας συχνά ένα southern άρωμα. Κιθάρες και φωνητικά στο προσκήνιο, ανατροπές με synths και samplers για να μην τους πει κανείς και σκέτους αναβιωτές, πολύ καλή ενορχήστρωση η οποία αγκαλιάζει την άρπα και το πιάνο. Από τα μαγειρέματα της τετράδας δεν λείπουν ούτε οι έντονες rock αποχρώσεις, ούτε όμως και κάποια soul, έως και trip hop τα λες σε σημεία αγγίγματα. Απόλυτη δε η αρμονία στα χορωδιακά μέρη και μελωδικότατες οι σόλο ερμηνείες.
Οι Monsters Of Folk δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια παρέα ταλαντούχων παιδιών, που μετά το διάβασμα βγαίνουν έξω για να παίξουν. Και το παιχνίδι τους είναι για πολλές ακροάσεις. Αυτό άλλωστε δεν (φιλοδοξούν να) κάνουν όλα τα supergroup;
