Το 2006 ήταν η χρόνια που το ντεμπούτο του Zach Condon (Beirut) απασχόλησε (δικαίως για πολλούς, αδίκως για άλλους τόσους) ένα μεγάλο κομμάτι του μουσικού τύπου και των μουσικόφιλων, λόγω του βαλκανικά επηρεασμένου ήχου του – κάτι που εξέπληξε τους εκτός Βαλκανίων κατοίκους και έδωσε μια αίσθηση οικειότητας στους εντός αυτών των γεωγραφικών ορίων. Συνέπεια στάθηκε μια γενικότερη έρευνα σε παρόμοια ακούσματα, είτε επρόκειτο για παραδοσιακές μπάντες από τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, είτε για τα αποτελέσματα της βαθιάς μελέτης του Jeremy Barnes (πρώην Neutral Milk Hotel) και της μπάντας του, των A Hawk And A Hawksaw.
Κάπου εδώ εμφανίζεται και ο Brandon Beathancourt, αφού πρώτα μεσολάβησε μια (όλο και πιο συχνά) γνώριμη ιστορία, όταν παράτησε τα πάντα και κλείστηκε για μήνες σε μια καλύβα στην...Αλάσκα αγκαλιά με το laptop του. Κάπως έτσι γεννήθηκαν οι Alaska In Winter και το υλικό για τον πρώτο του δίσκο. Με την επιστροφή δε στον πολιτισμό επανασυνδέθηκε με τον – διάσημο πλέον – παλιόφιλο του Barnes και την Heather Trost (επίσης μέλος των A Hawk And A Hawksaw) και κυκλοφόρησε το Dance Party In Balkans (2007). Το dance party του τίτλου μπορεί να μην υπήρχε, αλλά είχαμε αρκετά Βαλκάνια και κυρίως πραγματικά όμορφα synth-pop τραγουδάκια. Η συμμετοχή μάλιστα του Zach Condon, όπως αναμενόταν, εξασφάλισε μιας μορφής δημοσιότητα και έτσι οι αρκετές (και καλές) αρετές εκείνης της δουλειάς δεν πήγαν χαμένες.
Έχοντας λοιπόν προσπεράσει το πρώτο εμπόδιο στην καριέρα του, ο Beathancourt μετακόμισε στο Βερολίνο (όπου πρέπει το 80% του πληθυσμού του να έχει γράψει τουλάχιστον έναν δίσκο...) και, χωρίς να βρίσκεται πλέον στην σκιά του φίλου του, επανέφερε τους Alaska In Winter στην επικαιρότητα κυκλοφορώντας το Holiday. Ξεκινώντας από τα βασικά, η γερμανική πόλη δεν του πολυταιριάζει. Κοιτώντας και μόνο το εξώφυλλο (σίγουρα από τα χειρότερα της δεκαετίας) καταλαβαίνεις ότι αντί να αγαπήσει αληθινά την ηλεκτρονική μουσική και τη μοντέρνα-πρωτοποριακή αισθητική της, νοσταλγεί το κιτς των 1980s. Κάπως έτσι κινείται και το μουσικό κομμάτι του δίσκου. Με υπερβολική χρήση vocoders, τελείως φτηνά beats (προς χάριν μιας diy άποψης φαντάζομαι) και δουλεύοντας αποκλειστικά με synths, ο Beathancourt δεν καταφέρνει, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, να φτάσει έστω και κάπου κοντά στον πρώτο Alaska In Winter δίσκο. Μπορεί να παίζει λίγο με dance κόλπα που έχει ακούσει στο Berghain αλλά δεν τα καταλαβαίνει. Μπορεί να προσπαθεί να ακούγεται ανάλαφρος, όμως τελικά καταλήγει κενός. Στα διασωθέντα τραγούδια συμπεριλαμβάνεται το παιχνιδιάρικο “Knorrpromenade”, το οποίο θυμίζει τις ωραίες στιγμές της Morr, και το τελευταίο μέρος του αργόσυρτου “Streetgang”.
Πιθανολογώ ότι το Holiday δεν το πήρε στα σοβαρά ούτε ο ίδιος. Άσε που, για να το σπρώξει λίγο εμπορικά, επαναλαμβάνει το κόλπο με την ύπαρξη του remix του “Close Your Eyes”, του τραγουδιού δηλαδή που ερμήνευε ο Condon στο Dance Party In Balkans. Αλλά έχουν υπάρξει ήδη αρκετοί λόγοι για να μην ασχοληθείς περαιτέρω με την παρούσα κυκλοφορία.
