Ο Daniel Melingo είναι ένας μποέμ του Μπουένος Άιρες, ένας «διαβολάκος» τραγουδοποιός ο οποίος έδωσε άλλη πνοή στη lunfardo (slang της Αργεντινής, η γλώσσα που μιλούσαν μεταξύ τους οι φυλακισμένοι ώστε να μην τους καταλαβαίνουν οι φύλακες) πλευρά του tango. Με πρότυπα τούς Edmundo Rivero, Roberto «El Polaco» Goyeneche, Carlos Gardel και Juan Carlos Cαceres, αναμοχλεύει τις στάχτες του tango μέσα από ένα εντελώς προσωπικό μουσικο-θεατρικό ιδίωμα, που ισορροπεί ανάμεσα στη παράδοση και τον μοντερνισμό, το άγιο και το διαβολικό, το ηθικό και το απρεπές, το τραγικό και το κωμικό, την υπερβολή και την εσωτερικότητα.
Γεννημένος το 1957, ο Melingo ξεκίνησε παίζοντας rock ‘n’roll, αλλά πολύ γρήγορα γοητεύτηκε από τις σειρήνες του tango σχηματίζοντας αρχικά και δύο σχήματα, τους Los Twist και τους Lions in Love. Στο ενεργητικό του μετράει συνεργασίες με τον Milton Nascimento και τους Bajofondo Tango Club, ενώ έχει κυκλοφορήσει και τέσσερις δίσκους μεταξύ 1995 και 2004 (H2O, Tangos Bajos, Ufa, Santa Milonga). Και τώρα μάς έρχεται με ένα νέο album ονόματι Maldito Tango (σημαίνει καταραμένο τάνγκο), μία δουλειά που αποτελεί κατά έναν τρόπο τον αντίποδα, το άλλο μισό του Santa Milonga του 2004.
Ο απρόβλεπτος και εκκεντρικός τροβαδούρος έχει ένα σλόγκαν: «Το τάνγκο κάνει ό,τι θέλει με εμάς». Έτσι και ο ίδιος στην εν λόγω δουλειά (που έγραψε, έσκισε και συνέθεσε από την αρχή μέσα σε έξι μήνες), ο Melingo καταρρίπτει τους κώδικες του tango, της milonga και της jazz και αφήνεται να τον παρασύρουν οι ποιητές, οι ζογκλέρ, το κουκλοθέατρο και οι ψυχεδελικές λιτανείες. Τα έντεκα κομμάτια του Maldito Tango αποκαλύπτουν έναν θεότρελο παραμυθά, που επιθυμεί να αφηγείται ιστορίες όπως θα έκαναν οι επιζήσαντες από μία μάχη ή οι πολεμιστές κατά την επιστροφή τους.
Για τον ίδιο τα τραγούδια δεν του ανήκουν. Για άλλους ο Daniel Melingo είναι ένα μουσικό ψηφιδωτό από κομμάτια του Roberto Goyeneche, του Nick Cave, του Tom Waits και του Serge Gainsbourg. Για μένα είναι σίγουρα ένας ανήσυχος, ιδιόρρυθμος καλλιτέχνης που προκαλεί και προκαλείται. Ας τον ακολουθήσουμε κι όπου μας πάει...
