Η μπάντα που πολύς κόσμος αγαπά αλλά σπάνια ακούει, επιστρέφει με τον πιο προσιτό δίσκο της καριέρας της.
Βέβαια, η έννοια του προσιτού όταν μιλάμε για τους Animal Collective είναι λίγο διαφορετική από τον υπόλοιπο κόσμο. Αν, λοιπόν, δεχτούμε ότι οι πιο συνήθεις χαρακτηρισμοί που τους ακολουθούν είναι «περίεργοι και αιθέριοι», γι’ αυτό το δίσκο κρατήστε μόνο το δεύτερο. Προφανώς, όσοι έχουν καταφέρει να ακούσουν πάνω από μια φορά το Here Comes The Indian του 2003 θα απογοητευτούν αφού για πρώτη φορά τα τραγούδια τους έχουν -σχεδόν- βατές δομές και τα φωνητικά είναι τόσο καθαρά που μπορείς να ακούσεις κάθε λέξη.
Έχοντας στην παραγωγή τον Scott Colburn (Arcade Fire) χειρίζονται με μεγάλη προσοχή τα βασικά τους όπλα που είναι τα ρυθμικά μέρη και τα άπειρα delays και παραδίδουν ένα από τα ομορφότερα μουσικά δεκαπεντάλεπτα που θα ακούσετε όλη τη χρονιά.
Το “For Reverend Green” και το “Fireworks”, είναι από τώρα δύο τραγούδια που θα συμπεριληφθούν σε κάποιο μελλοντικό τους best-of. Από κοντά ακολουθεί και το “Winter Wonder Land” στο οποίο για πρώτη φορά -αν δεν με απατά η μνήμη μου- χρησιμοποιούν full drum set.
Στο δια ταύτα, το Strawberry Jam χάνει στην όποια σύγκριση θα του γίνει με τον εξαιρετικό προκάτοχό του (Feels), διατηρεί όμως ψηλά τον πήχη.
