Πόσο συχνά μπορείς να ακούσεις άρπα σε κρητικό καφενείο; Πόσο πιθανό είναι να απολαύσεις τις πενιές ενός λαουτιέρη σε μια βρετανική παμπ; Αυτά τα μουσικά οριακά απίθανα κάνει πιθανά η πρωτότυπη σύμπραξη των Hairetis Harper, κοινώς της αρπίστριας Maria-Christina Harper και του λαουτιέρη Γιάγκου Χαιρέτη, που ένωσαν τις δυνάμεις τους και με την συνδρομή του Coti K. στη μίξη και στο mastering παρέδωσαν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ντεμπούτα των τελευταίων ετών. Η συνθετική και ενορχηστρωτική εμπνευσμένη σύζευξη δύο εκ φύσεως ιδιαίτερων και όχι και τόσο συνηθισμένων οργάνων είναι από μόνη της ένα μεγάλου ατού του δίσκου, υποτάσσοντας τις δυναμικές των δύο αυτών απαιτητικών εγχόρδων στον κοινό σκοπό της εξέλιξης τους πολλά βήματα παραπέρα από την παραδοσιακή τους μουσική τυπολογία. Η λαϊκή κρητική μουσική ανασαίνει μέσα τις χορδές της άρπας με έναν τρόπο που δύσκολα θα βρεις όμοιό του στην σχετική δισκογραφία εκσυγχρονισμένης παραδοσιακής μουσικής, ενώ το λαούτο αποκρυπτογραφεί τη βρετανική μυθολογία με μια καθηλωτική συναισθηματική ειλικρίνεια. Τα blues του “Lost in the City” και το ονειρικό αερικό μοτίβο του “Bells” είναι από τις πιο δυνατές στιγμές του δίσκου, ενώ λίγο παρακάτω το “Lute Interlude” χαρίζει ένα μοναδικό αυτοσχεδιαστικό τζαμάρισμα των δύο οργάνων σε ένα noise ηχόχρωμα που θα το ζήλευε ως κι ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου. Το Draft των Hairetis Harper δεν είναι καθόλου σχέδιο, είναι μια άκρως ολοκληρωμένη και στην εντέλεια δουλεμένη νέα προσέγγιση στην παραδοσιακή κρητική μουσική και στις συμπράξεις των μουσικών του κόσμου γενικότερα.
Άκου και αυτό: Xylouris White – The Sisypheans (2019)
