«Αλλάξανε τα πράγματα παιδιά μεγαλώνουμε / χαμένοι στη θάλασσα / στην αμμουδιά δεν στεριώνουμε»
(«Μεγαλώνουμε»)
Η θεσσαλονικιώτικη rap συλλογικότητα Sedatophobia! συστήνει στο πιστό κοινό των απανταχού MCs και beatmakers της χώρας Τα Blues της Πόλης, ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον εγχείρημα του ντουέτου Τα Παιδιά της Ρόζμαρι. Πρόκειται για έξι ιστορίες ενηλικίωσης αιώνιων επαναστατών εφήβων που έχουν μάθει ό, τι ξέρουν σε αστικό φόντο και καταγγέλουν με στιλ τη συσσωρευμένη και ενίοτε εγκληματική κοινωνικοπολιτική παράνοια που έχει να επιδείξει η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Στα Blues της Πόλης μεγάλες και πολυσυζητημένες μελανές σελίδες της σύγχρονης ιστορίας μας με περιστατικά αστυνομικής βίας, κοινωνικής καταπίεσης, και φασιστικών συμπεριφορών γίνονται πολύχρωμα φέιγ βολάν που εκστομίζονται με το flow των Παιδιών της Ρόζμαρι και χορεύουν στους δρόμους της πόλης. Παράλληλα, το ντουέτο περνάει παιχνιδιάρικα αλλά και με τη δέουσα σοβαρότητα το ισχυρό μήνυμά του. Όλα αυτά με μια ζηλευτά κεντημένη DIY αισθητική και τεχνική, αυθεντική, γνήσια και σταράτη, απλή και ωμή μα καθόλου χοντροκομμένη. Από τους chill out απόηχους των ’60s στο «Να ΄χαμε», στα synth θέματα του «Κουτσή Μαρία» κι από εκεί στο sample του “Faithful Man” του Lee Fields στην εισαγωγή του «Μπιρίμπα», τα Blues της Πόλης επιδεικνύουν εντυπωσιακές αναφορές που θυμίζουν ένδοξες στιγμές καλού, παραδοσιακού sampling -αναφορές που δεν είναι αυτονόητες στο χιουμοριστικό/χλευαστικό/κοινωνικό/καταγγελτικό rap που εκπροσωπούν τα Παιδιά της Ροζμαρι. Και καταφέρνουν πολύ αποτελεσματικά, να χτυπήσουν με ακρίβεια τη φλέβα της κοινωνικής συγκυρίας και να προβληματίσουν χωρίς να καταθλίψουν -με τα ελάχιστα, μεν, παραγωγικά μέσα και παρά τα κάπως κοινότυπα μοτίβα αλητείας που διατρέχουν πολλά κομμάτια του δίσκου. Τα Blues της Πόλης είναι ένας καθαρόαιμος δίσκος του δρόμου, με ό, τι καλύτερο μπορείς να βρεις εκεί και να διδαχθείς από αυτό.
Άκου και αυτό: Τζαμάλ – Η Φαβέλα (2015)
