Για την υγιή πλευρά του πόνου αποφάσισε να μας μιλήσει στο δεύτερο άλμπουμ του ο πολιτογραφημένος Ισπανός πια Ευριπίδης Σαμπάτης. Παρέα έτσι με τις εφτά τραγωδίες του –τους Ισπανούς συνεργάτες του– έρχεται να μας (υπεν)θυμίσει αυτό που δεκαετίες τώρα διακηρύσσει η καλή ποπ, μέσα από καθημερινές ιστορίες: ότι πίσω από κάθε χαρά κρύβεται κι ένα μικρό δράμα και το αντίστροφο.
Στο A Healthy Dose Of Pain θα ακούσετε λοιπόν γλυκόπικρα μελοδράματα για τις αλλαγές που φέρνει η ζωή, οι οποίες μοιάζουν με δόντια που πέφτουν, άλλοτε για να αντικατασταθούν με καινούργια κι άλλοτε για να αφήσουν ένα κενό. Για τα ξέγνοιαστα καλοκαίρια τα οποία εμπεριέχουν και μια υποβόσκουσα θλίψη. Για τον θησαυρό της παιδικής ηλικίας που χάνεται από τη στιγμή που οι ορμόνες εισβάλουν στη ζωή μας. Για τον γάμο ως μία προοπτική ευτυχίας –έστω κι αν κατά βάθος οι ήρωες ξέρουν ότι τίποτα δεν κρατά για πάντα και ότι οι μονογαμικές σχέσεις συνήθως αποτυγχάνουν. Για τον ιδανικό έρωτα ως μεταξωτό μαντήλι στο πέτο, αντιστικτικά με τη σχέση της μιας νύχτας, που παρομοιάζεται με τσαλακωμένο χαρτομάντιλο στα σκουπίδια. Και άλλες τέτοιες ιστορίες, όπου η χαρά πάει χέρι-χέρι με τη λύπη.
Και μιας και ο τίτλος του άλμπουμ είναι δανεικός από ένα τραγούδι των Belle And Sebastian, εκτός από τη σύμπλευση του Σαμπάτη στο στιχουργικό επίπεδο θα βρείτε και μία μουσική ταύτιση με το σκοτσέζικο γκρουπ. Έτσι, οι πλούσιες ενορχηστρώσεις, η 1960s ατμόσφαιρα, οι χορευτικές μελωδίες, τα θεατρικά φωνητικά, οι γρήγοροι ρυθμοί, οι brit pop πινελιές και η surf διάθεση αποτελούν στοιχεία τα οποία εξασφαλίζουν ένα μίνιμουμ ποιότητας και μια ευχάριστη ακρόαση στις μελωδίες του Ευριπίδη Σαμπάτη.
Δεν αρκούν, όμως, για να κάνουν τις μουσικές του να ξεχωρίσουν. Γιατί δεν είναι μόνο ότι αποτελούν μοτίβα τα οποία έχουμε ακούσει δεκάδες φορές –από γκρουπ ας πούμε όπως οι Belle And Sebastian ή οι Divine Comedy. Είναι κυρίως το γεγονός ότι τους λείπει το στοιχείο εκείνο που θα κάνει τον ήχο τους πιο διακριτό, πιο προσωπικό και κατά συνέπεια πιο ενδιαφέροντα. Όσο ευχάριστα κι αν ακούγεται το A Healthy Dose Of Pain των Evripidis & Ηis Tragedies, είναι σχεδόν συνεχής η αίσθηση ότι από πίσω χτυπάει ένα καμπανάκι, το οποίο προειδοποιεί για την ανάγκη περαιτέρω απογαλακτισμού του δημιουργού από τα πρότυπά του.
Την αίσθηση μιας ηλιαχτίδας μέσα στον παγωμένο χειμώνα που σου χαϊδεύει το πρόσωπο, σε ζεσταίνει και σου θυμίζει ότι, όσο μάταια κι αν είναι όλα, άλλο τόσο αξίζει να προσπαθείς για αυτά –γιατί μόνο έτσι μπορείς να αισθανθείς χαρά– πάντα θα έχουμε την ανάγκη να την αισθανόμαστε μέσα από την ποπ μουσική. Και σίγουρα ο Ευριπίδης με τις Τραγωδίες του προσπαθούν να μας τη μεταφέρουν και το καταφέρνουν, σε έναν βαθμό. Η προσωπική μου μαρτυρία όμως είναι ότι, τελειώνοντας την ακρόαση του άλμπουμ, είχα έντονη την ανάγκη να ακούσω κομμάτια όπως το “Falling From Grace” των Gentle Waves, το “12 Reasons Why I Love Her” των My Life Story ή το “Barefoot In The Park” των Cinerama. Και όχι να ξαναπαίξω το A Healthy Dose Of Pain.
