Συνδεδεμένο με τη διανυόμενη άνθιση του νέου ελληνικού κινηματογράφου, το Homeland των drog_A_tek αποτελεί το soundtrack της ταινίας του Σύλλα Τζουμέρκα Χώρα Προέλευσης, μιας ακόμα εξαιρετικής αφορμής για να επανεμφανιστεί (μετά από πολλά χρόνια) το εγχώριο σινεμά στον παγκόσμιο χάρτη. Το ιδιόμορφο αυτό δομικά και λειτουργικά σχήμα (σ.σ.: οι drog_A_tek είναι ένα ελαστικό σύνολο, που αυτοπροσδιορίζεται σε κάθε του συνάντηση), κατάφερε –οργανώνοντας υποδειγματικά ένα ηχητικό χάος– να δώσει ένα ολοκληρωμένο σύνολο, με μουσικές που εντυπωσιάζουν και κυρίως μπορούν να σταθούν και να λειτουργήσουν ανεξάρτητα από την ταινία.
Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, το Homeland έχει στο επίκεντρο κάποια εξαιρετικά κεντρικά μουσικά θέματα, που παραπέρα διοχετεύονται προς διάφορες διόδους. Δύο δυναμικές electro/industrial rock συνθέσεις (“Riots”, “Suburban Midi”), μία jazzy, ατμοσφαιρική μελωδία (“Universalis”) κι ένα ηλεκτρισμένο, κλειστοφοβικό βασικό θέμα (“Homeland Main”) –μια μελωδία γεμάτη από έναν υποβόσκοντα, αδιόρατο φόβο για κάτι που πρόκειται να συμβεί, να ξεσπάσει, χωρίς ποτέ όμως να φτάνει αυτή η λύτρωση. Ίσως γιατί κανείς δεν θα αντέξει ή δεν είναι έτοιμος για το βάρος που πρέπει να σηκώσει.
Για όσους έχουν δει την ταινία νομίζω ότι η ατμόσφαιρα που δημιουργεί αυτή η μουσική δένει ιδανικά με την υπόθεση. Οικογενειακά μυστικά τα οποία ποτέ δεν αποκαλύπτονται ώστε να εξυπηρετηθεί η ανάγκη για αδιατάραχτη συνέχεια, σέρνονται και σιγοτρώνε τις ζωές όσων εμπλέκονται μαζί τους. Παράλληλα –η μεταφορά της ίδιας κατάστασης στο κοινωνικό επίπεδο– μία χώρα που δεν τολμάει ποτέ να κοιτάξει τον πραγματικό της εαυτό, τα λάθη, τις ιδεοληψίες και τις αγκυλώσεις της, μαζεύοντας έτσι φόβο, θυμό και άρνηση, καταφεύγοντας τελικά σε βίαια, ακραία ξεσπάσματα.
Και εκεί έγκειται η μεγάλη επιτυχία των drog_A_tek: γύρω από τα παραπάνω μουσικά θέματα, αναπτύσσεται μία σειρά από μικρότερα ηχητικά σύνολα, όπου ελλειπτικοί και μινιμαλιστικοί ηλεκτρονικοί ήχοι διαδέχονται μελωδικά περάσματα –από τις λούπες στις κιθάρες και από εκεί στα πνευστά. Όλα με χειρουργικές, λεπτές κινήσεις, προκαλώντας έντονες αισθητικές και συναισθηματικές εναλλαγές και κυρίως τοποθετώντας τον καθένα μας –ως σύνολο σκέψεων, συναισθημάτων και ψυχισμού– μέσα στο αστικό τοπίο. Δεν είναι εύκολη η μουσική των drog_A_tek και σίγουρα δεν θα σας προκαλέσει αισθήματα ευφορίας. Είναι όμως βαθιά ατομική, καθώς αποτελεί ένα μουσικό φόντο το οποίο μπορεί να λειτουργήσει εντελώς προσωπικά για τον καθένα, κινητοποιώντας συναισθήματα, αναμοχλεύοντας ποικίλες σκέψεις και προκαλώντας διαφορετικές αναζητήσεις.
Από την άλλη, όταν αυτό το προσωπικό ξεφεύγει από την ιδιωτική σφαίρα, αποκτάει μια κοινή αισθητική, αναφορικά με ένα συλλογικό αίσθημα, όχι όμως συνείδηση για μια ρευστή, χαοτική περιρρέουσα ατμόσφαιρα –πόσο επίκαιρο αλήθεια!– η οποία εν δυνάμει μπορεί να οδηγήσει σε έντονα ξεσπάσματα. Αυτή ακριβώς την πορεία διανύει με επιτυχία η μουσική των drog_A_tek στο Homeland και μάλιστα χωρίς καθόλου φλυαρία, στοιχείο που θα έλεγα ότι διακατείχε κάποια σημεία της ταινίας του Τζουμέρκα.
Πανάξιοι λοιπόν νικητές καλύτερης μουσικής επένδυσης στα πρόσφατα βραβεία ελληνικού κινηματογράφου, οι drog_A_tek φτιάχνουν ένα στιβαρό μουσικό σύνολο, δύσκολο και αιχμηρό, σύγχρονο και προκλητικό, με σημαντικό καλλιτεχνικό βάρος τόσο για την κινηματογραφική όσο και για την ηλεκτρονική μουσική του σήμερα.
