Με την πρώτη ματιά στο εξώφυλλο του CD νιώθεις ότι θα έρθεις αντιμέτωπος με έναν καλλιτέχνη που έρχεται να μιμηθεί την περσόνα του πολύ επιτυχημένου, τουλάχιστον ραδιοφωνικά, Rous. Λίγο το καλλιτεχνικό όνομα του νέου δημιουργού ο οποίος απαντά στο μονολεκτικό και λατινογενές Argie, λίγο οι ενδυματολογικές επιλογές του στο εξώφυλλο που παραπέμπουν ξεκάθαρα σε ροκ και on-the-road κουλτούρες, προκαταβάλλεσαι. Δεν φταις όμως εσύ –ξέρεις ότι όταν εμφανίζεται ένα νέο, επιτυχημένο «προϊόν», τα αντανακλαστικά της μουσικής παραγωγής λειτουργούν ακαριαία, έτσι που, εν ριπή οφθαλμού, προκύπτουν πολλοί και τις περισσότερες φορές υποδεέστεροι κλώνοι. Η παρουσία του Argie –κατά κόσμον Αργύρης Λούλατζης– στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή φαίνεται ότι ακολουθεί την παραπάνω πρακτική και εκ του ηχογραφημένου αποτελέσματος. Γιατί το θέμα στο άλμπουμ Τον Κόσμο Αν Αλλάξεις δεν είναι ότι ο νεόκοπος δημιουργός έτυχε να πέσει πάνω στη σαρωτική επιτυχία ενός άλλου, ιδίων προσδοκιών, πρωτοεμφανιζόμενου, αλλά ότι δεν φέρει τα αισθητικά και δημιουργικά εκείνα προσδοκώμενα από έναν μέσο φιλόμουσο ακροατή. Τα 12 τραγούδια του άλμπουμ υπαγορεύουν μια αναμασώμενη αισθητική, η οποία εντοπίζεται τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότερο σε νέους εντεχνοροκίζοντες τραγουδοποιούς. Φοβάμαι ότι η πολυεπίπεδη ασχολία του Argie με την τραγουδοποιία απέφερε μέτρια αποτελέσματα στο σύνολο των συνιστωσών της. Και αυτό διότι οι στίχοι παραπαίουν ανάμεσα σε ερωτικές ελαφρότητες (“Φυλαχτό”) και εύκολες συνθηματολογίες (“Τον Κόσμο Αν Αλλάξεις”), οι μελωδικές γραμμές των τραγουδιών χάνονται μέσα στη βαβούρα της ενορχήστρωσης-κονσέρβας του υπολογιστή, ενώ η ερμηνεία (“Don’t Be Afraid”) φαίνεται να μην πηγάζει από την ιδιότυπη και προσωπική έκφραση του καλλιτέχνη, μα να προκαθορίζεται από τις υπονοούμενες ανάγκες ενός κοινού που αγωνιά για συναισθηματολογία και ευκολοφόρετες ερωτικές εξωτερικεύσεις. Μέσα σε όλο αυτό ο καλλιτέχνης εντάσσει στο σύνολο των τραγουδιών και τρία αγγλόφωνα, τα οποία ειρήσθω εν παρόδω είναι πολύ της μόδας στη δισκογραφία. Η δισκογραφική εμφάνιση του Argie με το άλμπουμ Τον Κόσμο Αν Αλλάξεις δεν σου αφήνει πολλά περιθώρια ευνοϊκών κρίσεων. Δυστυχώς ανακλώθει στερεοτυπίες της ελληνικής εμπορικής ροκ σκηνής, μην αφήνοντάς σου την ευκαιρία να εκτιμήσεις τυχόν υποκρύπτουσες καλλιτεχνικές πινελιές του δημιουργού του. Ο Argie, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να ανασυγκροτηθεί προκειμένου να αποκτήσει ένα ευανάγνωστο μουσικό στίγμα.
