Οι σκαλίζοντες τα credits της παραγωγής και της μίξης μπορεί και να έχουν ξαναεντοπίσει το όνομα του Γιάννη Βαλάση, ακόμα όμως και τέτοιοι «στουντιοπόντικες» μάλλον θα αγνοούν την ενασχόλησή του (και) με τη μουσική σύνθεση. Και πώς άλλωστε να το ξέρουν, αφού το EP Immaterial Monarch αποτελεί μόλις την πρώτη του κυκλοφορία, κάτω από το όνομα Poordream;
Ο Poordream δείχνει να ανάγει το ύφος του σε μια ποικιλία ηλεκτρονικών ακουσμάτων, προς την πιο πειραματική, ambient και IDM πλευρά του πράγματος. Καλλιτέχνες όπως οι Boards Of Canada ή ο Apparat αποτελούν μάλλον τους δικούς του «ήρωες», το θέμα όμως είναι πως δείχνει σε θέση να μετουσιώσει τις αφετηρίες του σε κάτι με τη δική του σφραγίδα –μέγα ζητούμενο.
Γράφω όμως «δείχνει» επιθυμώντας να εκφράσω έναν δισταγμό: κι αυτό γιατί όλο το Immaterial Monarch EP αρθρώνεται ουσιαστικά γύρω από μία και μόνη σύνθεση, την ομώνυμη, την οποία πειράζει κατόπιν δύο φορές ο Poordream (σε μια “grandma version” και μια “State Of Consciousness” εκδοχή) και από μία οι καλεσμένοι του Broken Tempo, Nadsat, Monotomus, Mr. F., Μάχος Πατεράκης, Dama και Tape 86. Οπότε, πόσα συμπεράσματα μπορεί κανείς να βγάλει;
Ως πρώτο πάντως πιάτο της εν δυνάμει ικανότητας του Poordream να συνεισφέρει κάτι στο εγχώριο ηλεκτρονικό σκηνικό, τούτο το EP αποδεικνύεται νόστιμο. Από τη μία, το “Immaterial Monarch” έχει κινηματογραφική πνοή έτσι ως τα μελαγχολικά και λίγο «σκοτεινά» του ηλεκτρονικά μπλέκονται με τα λόγια του μυστηριώδη αφηγητή, που περιγράφουν γλαφυρά τη διάλυση του κοινωνικού ιστού και την αναζήτηση της αποκατάστασης κάποιων βασικών αξιών –αναφορά, αν κρίνω από το δελτίο τύπου, στα δύο Zeitgeist φιλμ του Peter Joseph. Από την άλλη, αρκετοί από τους καλεσμένους βάζουν τα δυνατά τους στα remixes. Προσωπικά ξεχώρισα το Riot Mix του Πατεράκη, ενώ εντυπωσιάστηκα από το πώς οι Broken Tempo μπόρεσαν να μετατρέψουν τη σύνθεση σε κάτι το τόσο funky, ωθώντας τη συνάμα προς pop διαδρομές με την καλαίσθητη χρήση των γυναικείων φωνητικών.
Καλοτάξιδο λοιπόν το EP και ελπίζω σε κάτι πιο ολοκληρωμένο μελλοντικά, το οποίο να στέκει στην ίδια ποιοτική στάθμη.
