Με τον πιο smooth δίσκο του έως σήμερα ο Sigmataf συνεχίζει να σπικάρει αλήθειες σε ροή, εξερευνώντας λιγότερο γνωστές πλευρές του που όμως ήταν πάντα εκεί.
Μόνη με το πιάνο της, η Τάνια Γιαννούλη καταθέτει έναν ρωμαλαίο δίσκο και πλάθει ένα jazz σύμπαν με μεγάλο μουσικό ορίζοντα.
Ξεχάστε όσα αγαπήσατε στους Fontaines D.C. και ανακεφαλαιώστε όσα αγαπήσατε στην προσωπική καριέρα του Damon Albarn. Εδώ προκύπτουν άλλες ανάγκες. Του Μάρκου Φράγκου.
Αλκυονίδες μέρες στο εγχώριο indie μουσικό τοπίο με έναν από εκείνους τους δίσκους που προκύπτουν μια φορά στα δέκα χρόνια.
Μια παρέλαση από μουσικά και στιχουργικά κλισέ, ένα ρεσιτάλ προβλεψιμότητας, ρηχότητας, δηθενιάς και εντέλει ανίας.
Πέντε αγόρια με αγκάθια στα πλευρά τους οργώνουν στο ντεμπούτο album τους το τοπίο του shoegaze και πρώτα οι ίδιοι απολαμβάνουν τη στιλιστική διαχρονικότητά του. Γράφει ο Μάρκος Φράγκος.
Ο Τζίμης Πολιούδης, για άλλη μια φορά, βρίσκει τις λέξεις και τις μελωδίες για να περιγράψει το άτομο και την κοινωνία, το προσωπικό και το συλλογικό, τον έρωτα και την καταστροφή και -μέσα από όλα αυτά- να μας σύρει στον χορό.
Το όγδοο album των Queens of the Stone Age είναι ένα καταφύγιο εσωστρέφειας μέσα από το οποίο ο Josh Homme εκφράζει σκοτεινά συναισθήματα και τελικά επιβιώνει και συνεχίζει.
Το πιο διασκεδαστικό, συναρπαστικό και "witty" άλμπουμ που έχουν γράψει τα αδέλφια Mael εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια.
Το αθηναϊκό electro δίδυμο, που έχτισε τη φήμη του μέσα από το ασυνήθιστο θέαμα που προσφέρουν οι live εμφανίσεις του, παίζει παιχνίδια του μυαλού στον πρώτο ολοκληρωμένο του δίσκο, όπου το upbeat κοντράρει το downtempo.
Η παραδοσιακή κρητική μουσική συναντά το post rock σε αυτό το συνεργατικό άλμπουμ που κατατάσσεται από την πρώτη ακρόαση στα καλύτερα της χρονιάς.
Διστακτικές αχτίδες φωτός διαπερνούν το μέχρι πρότινος ανήλιαγο μπουντρούμι της μουσικής των πρωτεργατών του post-punk revival από το Ντιτρόιτ.
Στο τρίτο και απόλυτα tropical album του, ο Γάλλος disco DJ και παραγωγός καταπιάνεται μουσικά μόνο με ό,τι λαχταράει η καρδιά του.
Το νέο wonder kid της εγχώριας house παραδίδει επιτέλους το ντεμπούτο που θα τον βάλει στον παγκόσμιο χάρτη.
Δύο συντάκτες του avopolis αναλύουν τον πιο αληθινό hip hop δίσκο του ’23.
Ο Βρετανός τραγουδοποιός (και μόνιμος κάτοικος Αθήνας) συνεργάζεται με τον ντράμερ των Big Thief, παραφράζει τον Pynchon, τιτλοφορεί κομμάτι του "CSI Petralona", θυμίζει Sting.
Στο δρόμο που χάραξε η Dorothy Ashby, ένα μαύρο κορίτσι αποδεικνύει πως τελικά η άρπα δεν ανήκει μονάχα στις κλασικές ορχήστρες.
Μπερδεύντας art pop με ηλεκτρονικά στοιχεία, ο βαρύτονος crooner καταφέρνει να πλάσει έναν ρομαντικό και πολύχρωμο κόσμο, όπου όλα τα όνειρα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα.
Σύντομα punk άσματα αντίστασης σε όλα όσα μας απασχολούν από τέσσερις Αυστραλούς που έχουν χαρακτηριστεί «οι indie ABBA».
Χορευτικό post punk εκτονώνει καθημερινές αστικές νευρώσεις στο DIY ντεμπούτο της νεοσύστατης ελληνικής μπάντας, που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο.
Σελίδα 12 από 485
© 1996 - 2024 Avopolis. All Rights Reserved. Powered by Brainfoodmedia