Αφενός δεν θυμάμαι ποιά ήταν η τελευταία φορά που είχα κληθεί να κριτικάρω εγχώριο χορευτικό album, αφετέρου η υπομονή μου παίζοντας σχεδόν 4 από τα 8 κομμάτια του 1994, τελευταία είχε αρχίσει να εξαντλείται. Αυτός ο δίσκος έπρεπε να βγει άμεσα και ευτύχως ήρθε την ώρα που οι DJs συγκεντρώνουν τα «όπλα» της φετινής καλοκαιρινής σεζόν. Ο Liva K -κατα κόσμον Λιβαθινός Κωνσταντίνος-, είναι η ήρεμη δύναμη που τα τελευταία 5 χρόνια βρίσκεται στα DJ booth μερικών από τα πιο cool clubs της χώρας και ήρθε η ώρα να αποδείξει ότι αν πραγματικά είσαι μυαλωμένος jockey-παραγωγός, όταν σου δίνεται η ευκαιρία να προθερμάνεις το κοινό για τους μεγαλύτερους house DJs του πλανήτη στο περίφημο Void της Μυκόνου ή όταν οδηγείς εσύ πια την ξέφρενη Μυκονιάτικη party κούρσα με τα DJ set σου στα Astra, τότε το ελάχιστο που μπορείς να αποκομίσεις είναι η εμπειρία για το τι είδους beats, ατμόσφαιρες, μελωδίες και build-ups κουρδίζουν το μυαλό και το σώμα των clubbers σε μία από τις πιο φημισμένες dance πίστες του κόσμου.
Και μπορεί το DJing ή η επιμέλεια παραγωγών for club use only να θεωρείται δύσκολη συνθήκη για πολλούς αλλά οι ώρες που προφανώς έχει αφιερώσει ο Liva K στο να παρατηρεί, να καταγράφει και τελικά να αποτυπώνει στις δικές του παραγωγές σίγουρα ξεπερνούν τον μύθο των 10 χιλιάδων. Πατήστε το play στο "Truth Hurts" (πρώην Jyoti όπως συστήθηκε σε εμένα) αυτή την house βόμβα με το εξωτικό sample που δεν έχει φύγει από τα σετ μου τους τελευταίους 9 μήνες. Ο τρόπος που χτίζει το βασικό θέμα, το στακάτο μπάσσο που δεν σταματάει να δίνει τον ρυθμό και τα effects που βάζουν - βγάζουν την μελωδία με μαεστρία ανάλογη του τρόπου που θα χειριζόταν τα ΕQ ακόμα και ένας Larry Levan, μετατρέπουν σε instant classic αυτό το κομμάτι που μπορεί με την ίδια άνεση να σταθεί στα πολυσυλλεκτικά πλέον σετ των Keinemusik ή να τιμηθεί αναλόγως από disco house dons όπως ο DJ Harvey.
Kαι μιας και αναφερόμαστε σε dance θρύλους, ας μην ξεχνάμε ότι το εναρκτήριο “You Can Dance Νow” μετατρέπεται σιγά σιγά στο βραδύκαυστη tech house hit του καλοκαιριού με παίχτες όπως ο Black Coffee να το ευαγγελίζουν σε μαζικά ακροατήρια ανα τον κόσμο. Από την άλλη, σε κομμάτια όπως το "Moonwalking at Acropolis" με τη συμμετοχή του piano dance connoiseur Vasilis από την Τρίπολη αποκαλύπτεται η πιο μελωδική και σχεδόν balaeric πλευρά του ανερχόμενου DJ, που δείχνει να τιμά την ευκαιρία που του δόθηκε στο να μετράει τα τελευταία χρόνια ένα προς ένα τα καλοκαιρινά ηλιοβασιλέματα του Αιγαίου.
Στα "Way Of Love" και "1994" όπως φαντάζομαι κάνει και στα DJ set του, κορυφώνει χτίζοντας με layers τον ήχο στον οποίο έχει ταχθεί. Καθόλου τυχαία, η πιο πολυσυζητημένη εγχώρια afro house ετικέτα, βλέπε Madorasindahouse, σφραγίζει με το κύρος της αυτή την κυκλοφορία και είναι μόνο δίκαιο ακόμα και κομμάτια σαν το "Perduto" να αντλούν τις βάσεις τους από την βασική tribal ρυθμολογία και να φλερτάτουν άλλοτε με deep φωνητικά και άλλοτε με λάτιν μυστικισμό από αυτόν που μέσα στα χρόνια έχει υπάρξει απαραίτητο συστατικό για την δημιουργία μαζικών house hits σε festival ή club μεγάλης χωρητικότητας.
Make no mistake, αυτός είναι ένας δίσκος φτιαγμένος από την αρχή ως το τέλος με συνθέσεις-εργαλεία στα χέρια έμπειρων tech house DJs και είναι μάλλον αναμενόμενο να ξεκαλοκαιριάσουν σε όλα τα στέκια που έχουν ανεμίσει οι MIDH σημαίες, τα T-shirts και τα καπέλα. Ασφαλώς και υπάρχει η ακόμα πιο tribal-afro πλευρά του label όπως εκφράζεται από τις παραγωγές του Le Croque ή τα funky basslines με τα ανάλογα ξεσηκωτικά DJ set που κερνάει o ιθύνων νους DJ Atsou αλλά o τρόπος που επιλέγει να εκφραστεί στο ντεμπούτο του, ο Liva K. δεν θα μπορούσε να μην αποθεώνει το deep house και σε περιπτώσεις όπως το "Under My Bed" το progressive ή tech house ιδίωμα που πιθανόν τον βοήθησε να κερδίσει μέρος της πρώιμης φήμης του. Ας μην ξεχνάμε ότι είναι μόλις 28 και εκφράζεται σε μία φόρμα που επιβάλλεται να έχεις γράψει χιλιόμετρα και σχεδόν δεκαετίες πίσω από τα DJ booth προκειμένου να τελειοποιήσεις τον ήχο σου και να κερδίσεις τον σεβασμό προηγούμενων γενεών από jockeys που «ίδρωσαν» για να γίνεται σήμερα αποδεκτή αυτή η μουσική φόρμα ακόμα και στα ραδιόφωνα.
Κοινώς, σίγουρα έχει κάποιου είδους βάρος το να βρίσκεσαι στο ραντάρ superstar δισκοθετών όπως ο Black Coffee, πόσο μάλλον να παίζεις μαζί τους, αλλά αυτό που αποδεικνύει το 1994, είναι ότι ο Liva K. κατάλαβε νωρίς τους άγραφους κανόνες των dance παραγωγών και έτσι όταν το όραμα του για ένα "all killers, no fillers" δίσκο συνάντησε την ολοένα και πιο παγκόσμια δραστηριότητα των Μadoras, το αποτέλεσμα ξεπέρασε τις προσδοκίες και των δύο πλευρών. Για τα εγχώρια δεδομένα, ο δίσκος ξεχωρίζει για την φρεσκάδα και το δεμένο σύνολο του κόντρα σε οτιδήποτε και αν ανήκει στην ευρεία electronica ταμπέλα και όταν τον αφήνεις στον παγκόσμιο dance ωκεανό, ουκ ολίγοι DJs από την EDM αρμάδα μέχρι τους house πιουρίστες θα βρουν να «δανειστούν» τουλάχιστον 2 με 3 «όπλα» για τα DJ set του φετινού καλοκαιριού. Αν προσθέσεις και το buzz που έξυπνα έχτισε το θρυλικό πλέον edit στην Aretha Franklin, όλα δείχνουν ότι είναι θέμα χρόνου το brand name Liva K. να απογειωθεί και να αγγίξει ακροατήρια που σε χρονιές όπως το 1994 η dance σκηνή της Ελλάδας δεν μπορούσε καν να φανταστεί.
