Υποτιμημένη η φράση “αυτό είναι απλά ένα demo”, που συχνά ακούγεται στα studio ηχογραφήσεων η στις κουβέντες των μουσικών. Η ιστορία έχει πολλές φορές αποδείξει ότι αν κάποιος είναι “πραγματικά σπουδαίος” μουσικός, ακόμα και η πιο απλή (ή πρώιμη) εκδοχή ενός “πραγματικά σπουδαίου” κομματιού, μπορεί να ακούγεται το ίδιο μαγική, ή τέλοσπάντων να κρύβει μέρος της μαγείας που ίσως εν μέρει δικαιολογεί και τη συχνή ασθένεια των μουσικών υπό τον όρο “demo love”.
Και αν το “demo love” έχει μέσα στα χρόνια “διχάσει” τις γνώμες παραγωγών - ενορχηστρωτών και ερμηνευτών για το πως θα ακούγεται το τελικό αποτέλεσμα, μπορείτε να φανταστείτε τον ενθουσιασμό κάποιου όταν μισό αιώνα μετά ακούει την πρώτη “πιάνο” εκδοχή του επικού “I Am The Black Gold Of The Sun” όπως το 1971 έγινε γνωστό από το βασικό όχημα του Stepney, τους ανυπέρβλητους ψυχεδελοσόυλ παιχταράδες Rotary Connection.
Ναι, το “That’s The Way Of The World” με όλα τα χαρακτηριστικά μιας βιαστικής σπιτικής ηχογράφησης (όπως ο βήχας στην αρχή) ξετυλίγει την βασική μελωδική γραμμή του ομότιτλου μεγάλου χιτ των Earth Wind & Fire με τη διαφορά ότι δεν έχει τα vocals, τα έγχορδα και πνευστά και είναι παιγμένο σε ένα από τα πρώτα Moog synthesizer με την βασική drum machine υποστήριξη που του είχαν ενσωματωμένη. Και ακολουθεί το “Imagination”, άλλη μια από τις σημαντικές συνεισφορές του Stepney στον κατάλογο των Earth, Wind & Fire. Πρακτικά σχεδόν κάθε demo εκδοχή που απολαμβάνει κανείς στη “γεμάτη” (βλέπε διπλό βινύλιο διάρκειας 77 λεπτών) έκδοση, που επιμελήθηκε η International Anthem μαζί με τις κόρες του Stepney και ασφαλώς με όλο το κύρος που φέρει πλέον το σπουδαίο δισκογραφικό label από το Σικάγο, αποτελεί προσχέδιο κάποιου κομματιού που μήνες ή χρόνια μετά ο κόσμος θα αποθέωνε σαν μέρος της τόσο επιδραστικής soul, blues, jazz σκηνής της πόλης. Aπό την εποχή της Cadet Records και τους Rotary Connection μέχρι τη Minnie Ripperton, τους Dells, τη Marlena Shaw, τον Muddy Waters, τον Terry Callier ή τον jazz μέντορα και πρόσφατα εκλιπόντα Ramsey Lewis, οι ευφάνταστες ενορχηστρώσεις του Stepney και ο ζεστός αναλογικός ήχος που χαρακτήριζαν τις παραγωγές του, παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην πιο απλή, αλλά εξίσου αποτελεσματική εκδοχή τους, μετατρέποντας την εν λόγω κυκλοφορία σε must have για όσους συνδέθηκαν με το παραπάνω μουσικό κίνημα.
Περιέργως, ακόμα και στην εκδοχή που κάποιος αφήσει αυτό το album να παίζει σαν μουσική δωματίου δεν θα μπορέσει να ξεφύγει από το σχεδόν φουτουριστικό (και σίγουρα πριν την εποχή του) sound design που διακρίνει -ακόμα και- τα demos αυτού του δημιουργικού τύπου. Καθόλου τυχαία, παραγωγές του όπως το “Les Fleurs” ή το “Memory Band” έγιναν ο καμβάς (για όσους diggers ήξεραν που να ψάξουν για samples) για να στηθεί η επόμενη σπουδαία γενιά r&b και ραπ μουσικών από το Σικάγο. Κατά συνέπεια, με την μουσική του Stepney να έχει μέσα στα τελευταία 20 χρόνια σαμπλαριστεί από σούπερσταρ, όπως οι Common, Kanye West, Lupe Fiasco, Chance The Rapper, και Jamila Woods μεταξύ άλλων, η κυκλοφορία “Step On Step” είναι ουσιαστική γιατί εξασφαλίζει στους νέους δημιουργούς αυτή τη πολυπόθητη θέση στο ίδιο δωμάτιο, με έναν από τους “πρόωρα αδικοχαμένους” αλλά “πραγματικούς” θρύλους της soul μουσικής.
