Ο Χριστόφορος Κολόμβος ήταν ο τοπ influencer εξερευνητής της περιόδου 1490 – 1500. Σχεδόν για μια δεκαετία επηρέαζε τις γεωοπολιτικές κινήσεις των followers του, δηλαδή των ευρωπαϊκών αυτοκρατοριών, με ανακαλύψεις νέων τόπων (άγνωστους στους χαρτογράφους της γηραιάς ηπείρου). Το φημισμένο ημερολόγιο του λειτουργούσε ως giveaway postστα Βασιλικά Στέμματα, αφού ουσιαστικά μέσα απ’ τις περιγραφές του «πουλούσε» αυτά τα εδάφη. Τους δόθηκε η ονομασία “Νέος Κόσμος” και κάποιοι αυτά τα μέρη τα παρομοίωσαν ως κάτι «εξωγήινο». Αυτήν την ιδέα άρπαξαν οι St. Paul & The Broken Bones για να δώσουν τον τίτλο The Alien Coast στο νέο τους άλμπουμ, που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες μέσω της ATO Records.
Βέβαια, όταν μιλάμε για έναν δίσκο με στοιχεία ψυχεδελικής soul και διαπεραστικά funk ρεύματα, σε ένα σύγχρονο περιτύλιγμα ιδανικό για ραδιοφωνικές στιγμές και λίστες Spotify, το μουσικό στοιχείο δεν θα προσφέρει αντίστοιχες συγκινήσεις με αυτές που βίωσε το πλήρωμα του Κολόμβου όταν ήρθε σε επαφή με τους ιθαγενείς της Αμερικής και ο ίδιος αντίκρυσε “εκείνα τα δέντρα που ήταν τα πιο όμορφα από οτιδήποτε άλλο είχα δει ποτέ. Είδα τόσο πράσινο, όσο τον Μάιο στην Ανδαλουσία” (σ.σ. απόσπασμα 17.10 απ’ το “Christopher Columbus's journal”). Άλλωστε για κάτι τέτοιο, υπάρχει πάντα το soundtrack του Βαγγέλη Παπαθανασίου για την ταινία 1492 του Ridley Scott.
H 8μελης μπάντα απ’ την Αλαμπάμα, δεν σταμάτησε στην αποικιοκρατική ιδέα του τίτλου, αλλά εμπλούτισε το περιεχόμενο του δίσκου με διάφορα φαντασιακά σενάρια. Όπως το concept “Nα αποκοιμηθείς σε ένα ξενοδοχείο και να δεις μια σειρά από εφιάλτες. Μετά να ξυπνήσεις και να σου λείπει το σπίτι τόσο πολύ”. Μαζί και με την μυθολογία του Μινώταυρου που εμφανίζεται στο ομώνυμο τραγούδι "Minotaur", όλα αυτά σε επίπεδο ροής λειτουργούν άψογα, αφού η δομή του The Alien Coast είναι σφιχτή και τα τραγούδια τοποθετημένα στην σωστή σειρά για να σε οδηγήσουν στο τέλος σε μια «αποκάλυψη». Και η αλήθεια είναι πως δεν συναντάμε συχνά albums που κινούνται σε revival μονοπάτια, έχουν stoner σημεία και παρουσιάζουν τοπικές μουσικές καταβολές στο ηχητικό τους οπλοστάσιο - όπως οι Black Pumas με το Texas και οι Monophonics με την California - όπου το σύνολο (το άλμπουμ) έχει μεγαλύτερη αξία απ’ την μονάδα (τραγούδια).
Ο τραγουδιστής και βασικός στιχουργός του γκρουπ, Paul Janeway, είναι ένας χαρισματικός ερμηνευτής που μπορεί να προσαρμόζει το συναίσθημα στη χαρακτηριστική χροιά της φωνής του, χωρίς να κουράζει και να επαναλαμβάνεται. Αντίστοιχα και τα υπόλοιπα μέλη των St. Paul & The Broken Bones, φαίνεται να έχουν τις ικανότητες να παίξουν οτιδήποτε χρειαστεί για να μεταδώσουν την ατμόσφαιρα που απαιτείται σε κάθε τραγούδι. Στο "Ghost In Smoke" η ηλεκτρική κιθάρα του Browan Lollar σε παρασέρνει μαζί της στο ονειρικό ταξίδι των χορδών της, ενώ στο ""Alien Coast" το κεφάλι σου ακολουθεί ρυθμικά τα τύμπανα του Kevin Leon και το MPC του Randall Turner και έτσι κηρύττουν επίσημα την ανεξαρτησία του απ’ το υπόλοιπο σώμα. Υπάρχει φυσικά και το "The Last Dance", ένα τραγούδι με στιβαρή ‘80s γκρούβα που πρέπει να παίζει σε κάθε αθηναϊκό μπαρ Παρασκευές/Σάββατα. Τέλος, κυριολεκτικά κιόλας αφού το "Love Letter From A Red Roof Inn" είναι αυτό που κλείνει το άλμπουμ, δεν θα μπορούσε να λείπει μια σύνθεση που λειτουργεί ως σημείο αποσυμπίεσης από ένα ταξίδι 11 τραγουδιών με έντονα ηχητικά μοτίβα, όχι σε επίπεδο έντασης, αλλά μουσικού συναισθήματος.
Είναι λοιπόν το The Alien Coast δισκάρα; Υπερβολικό αν το λέγαμε. Είναι όμως ένα πολύ ωραίο άλμπουμ; Αυτό σίγουρα.
