Με την άδεια σας, καλύτερα να συμπληρώσουμε μερικές πληροφορίες για το ταλέντο που ακούει στο όνομα Earl Sweatshirt, πάρα να σχολιάσουμε το SICK!. Το νέο του άλμπουμ, αναμενόταν ως άλλο ευαγγέλιο από όλους όσους παρακολουθούν το αμερικάνικο ραπ από το 2010 και μετά -και χωρίς να πλατιάσει, με διάρκεια μόλις 24 λεπτά, τέσσερα χρόνια μετά το hiatus του Some Rap Songs, ο πιο λυρικός όλων επέστρεψε για να δείξει πως γίνεται.
Με το χαρακτηριστικό σχεδόν “τεμπέλικο” και χαλαρό ύφος του, αληθινός εκπρόσωπος της νέας γενιάς, όλων εκείνων των παιδιών που μεγάλωσαν με skate,joints, gaming και την αναζήτηση του αυθεντικού σαν απάντηση στον ψεύτικο κόσμο των social media, ο Earl που από το 2013 και έπειτα, αποφάσισε να ξεκόψει από την Odd Future συμμορία του καλού του φίλου Tyler, The Creator, έμαθε να μετράει τα λόγια του. Πάντα ήταν καλός με τις λέξεις, και δίκαια θεωρείται (θα το ξαναγράψω) ο πιο λυρικός όλων, όμως από το 2018 μέχρι το 2022 πέρασε πολλά. Έχασε τον πατέρα του, Keorapetse Kgositsile, έναν από τους σημαντικότερους Νοτιοαφρικανούς ποιητές, δημοσιογράφους και πολιτικούς ακτιβιστές. Ο Bra Willie όπως ήταν το παρατσούκλι του, είχε φροντίσει να εμφυσήσει στον Earl όλες τις αξίες που ορίζουν το δίκαιο σε αυτή τη ζωή και πάνω απ' όλα, ακόμα και όταν η σχέση τους δοκιμαζόταν λειτουργούσε σαν το αποκούμπι του. Η μητέρα του, Cheryl Harris, ακαδημαϊκός στο UCLA και ακτιβίστρια σχετικά με θέματα φυλετικών και κοινωνικών διακρίσεων, μπορεί αρχικά να έφτασε τον Earl στα όρια του (όταν έμαθε ότι ο γιός της ραπάρει για ναρκωτικά, ποτά και αλητείες ενώ είναι μόλις 16 τον έστειλε εξορία και ασκητική στο Coral Reef Academy της Samoa), όμως η έντονη σχέση τους, μοιραία εξυγιάνθηκε και επιτέλους μέσα σε αυτή την τετραετία άνθισε με τον πλέον ενδιαφέρον τρόπο.
Σε μουσικό επίπεδο, ο Earl Sweatshirt ακριβώς όπως μετρούσε τις λέξεις του τα τελευταία χρόνια, έτσι παράλληλα “αποθήκευε” βαθυστόχαστο υλικό στο υποσυνείδητό του, προκειμένου να ελευθερώσει όχι το πιο “ψαγμένο” αλλά το πιο ουσιαστικό και άμεσο έργο του μέχρι σήμερα. Ασφαλώς και υπήρχαν σοβαρά διαλείμματα και βαθιές στιγμές -που σύντομα θα θεωρούνται κλασσικές- όπως το περίφημο “East” ή το “Shattered Dreams” στην πορεία ενηλικίωσής του πολλά υποσχόμενου Καλιφορνέζου, αλλά στο φετινό SICK! ένας κύκλος ζωής ολοκληρώνεται και ένας νέος, πιθανόν ο πιο δημιουργικός του μόλις ξεκινά.
Από τον Ιούλιο του 2021 που τουίταρε ότι επίσημα είναι ο ίδιος μπαμπάς, μπορεί να καταλάβει κάποιος την ουσία που απέκτησε όλη η συσσωρευμένη γνώση από το οικογενειακό του υπόβαθρο. Ο Earl, όντας πλέον ο ίδιος πατέρας, είχε ένα λόγο παραπάνω να αφήσει για πάντα πίσω την φιγούρα του ακραίου πιτσιρικά που ζούσε στα όρια για να συντηρήσει τον θρύλο της Odd Future. Για την ακρίβεια, έχει υπάρξει τόσο υπεύθυνος που βάλθηκε να τιθασεύσει ακόμα και το ίδιο του το ταλέντο. Βιώνοντας τη πανδημία, ονόμασε το album SICK! και διατήρησε σχεδόν σε κάθε κομμάτι αναφορές στην Covid καθημερινότητα. Συνειδητοποιώντας ότι δεν χρειάζεται να ραπάρει αυτοαναφορικά και να επικαλείται τα ενδιαφέροντα αν μη τι άλλο σκαμπανεβάσματα της ζωής του, διάλεξε την πιο άμεση και επίκαιρη θεματική και εκεί απλά έβγαλε τα hip hop γούστα του. Με τη βοήθεια των Alchemist, Black Noi$e, Navy Blue aka Ancestors, Samiyam και άλλων, κράτησε στεγνή και σχεδόν minimal την παραγωγή και άπλωσε τις ρίμες του με το πιο χαρακτηριστικό τρόπο, παραδίδοντας ίσως το πρώτο album στο οποίο ο Sweatshirt φανερώνει τις σκέψεις του Thebe Neruda Kgositsile (όπως είναι το πλήρες όνομά του).
Τα τραύματα, η θλίψη για τα παραστρατήματά του, την επιφανειακή ζωή των Odd Future και την απώλεια του πατέρα του, όλα ξεπλύθηκαν σε δίσκους όπως το Some Rap Songs, το I Don’t Like Shit, το Don’t Go Outside ή την σχεδόν ποιητική συλλογή γεμάτη σκοτάδια που ήταν το Feet Of Clay. Στο SICK!, γνωρίζοντας την αναμονή όλων όσων είχαν πιστέψει στο ταλέντο του, παραδίδει μερικές τις πιο σφιχτές ρίμες του μέχρι σήμερα και επιτέλους βρίσκει το ιδανικό κανάλι για να μοιραστεί τις θέσεις του για την κοινωνία όπως υποσυνείδητα και με σκεπτικισμό μπόλιασαν οι γoνε;iς του. Το Sick! απαιτεί πολλές ακροάσεις, μπλοκάκια σημειώσεων και diggin’ σε επίπεδο sampling, ειδικά για εμάς τους Ευρωπαίους. Το λεξιλόγιο και οι ρίμες του Earl αλλάζουν -και επίσημα- level και μια νέα κατηγορία ράπερ που θα το κάνουν όσο λυρικά το κάνει αυτός, κρίνεται πλέον απαραίτητη.
