Λιγότερο από δυο χρόνια μετά το Nothing Great About Britain, o επιθετικός ράπερ Slowthai επιστρέφει και χτίζει με πιο στέρεα υλικά το καλλιτεχνικό προφίλ του σκεπτόμενου μα αμετανόητα αλιτήριου, που όμως ξέρει τι λέει. Ο κατά κόσμον Tyron Kaymone Frampton διοχετεύει με έξυπνο τρόπο την οργή του, είτε είναι απέναντι στην cancel culture (“CANCELLED”) είτε είναι απέναντι σε όσους θέλουν να τον κατατάξουν σε καλούπια (“VEX”). Δεν ξεχνάει όμως ότι το ζητούμενό του δεν είναι απλώς να εξαπολύσει κατάρες και κράξιμο κατά παντός υπευθύνου, αλλά να προκρίνει το ξεχωριστό στυλ του. Σε μερικά κομμάτια το πετυχαίνει εντυπωσιακά (“DEAD”). Το αυτάρκες σύνολο δεν περιέχει περιττές συνεργασίες για τη μαρκίζα, ούτε άστοχα ιντερλούδια για εντυπωσιασμό, ούτε υπερβολική διάρκεια, ώστε να πλαδαρέψει σε ύφος.
Η οργή καταλαγιάζει στο δεύτερο μέρος του δίσκου και αφήνει χώρο για μια πιο έντεχνη ενδοσκόπηση στα τραυματικά του βιώματα. Το καταφέρνει καλά, ειδικά στα τρία εξαιρετικά τραγούδια “push”, “nhs”, και “feel away” (στο τελευταίο, τον ενισχύει ο James Blake). Το καλό με τον Slowthai είναι πως εξακολουθεί να μη τον ενδιαφέρει να παίξει με τις ευκολίες της macho συμπεριφοράς των ομογάλακτών του στο μικρόφωνο και να μιλήσει με αυθεντική φωνή, δίχως την έπαρση και τον σολιψισμό που κουβαλάνε όσοι θέλουν απλώς να μιμηθούν τον Dizzee Rascal ή τους Streets.
Όλα όσα απασχολούν σοβαρά τον νεαρό ράπερ περνάνε μέσα από τις λεκτικές μανούβρες του. Οι μνήμες από τα νεανικά αδιέξοδα της εργατικής τάξης στο Νορθάμπτον, οι κίνδυνοι στις γειτονιές και το εργατικό αδιέξοδο στην μετά-Brexit εποχή, ξορκίζονται μέσα από την ταχυλογία των στίχων και μένει στον ακροατή το πνιγηρό συναίσθημα ενός ανθρώπου που αναγκάζεται να συμφιλιωθεί με έναν κόσμο που δε χωνεύει καθόλου.
Το Tyron έχει κάμποσες αρετές: την ανήσυχη γκάμα σκέψεων, το μενού από samples και τα ζωηρά θέματα που διαθέτουν μία βαρύνουσα σοβαρότητα παραπάνω. Όλα αυτά δείχνουν την ικανότητα του Slowthai να «παίζει» σε όποιο εναλλακτικό τερέν θέλει, αν και βέβαια έχει αρκετό δρόμο ακόμη μπροστά του, μέχρι να θεωρηθεί ολοκληρωμένος και επιδραστικός δημιουργός για τη γενιά του.
