Η τριαντάχρονη νεοϋορκέζα συνθέτρια Elori Saxl είναι ένα next best thing της ambient μουσικής, και το εντυπωσιακό ντεμπούτο της The Blue of Distance είναι η τρανταχτή απόδειξη για αυτό. Με κεντρικό άξονα τον φυσικό παλμό της μνήμης ο δίσκος ξετυλίγεται ακουλουθώντας τη δομική λογική ενός κονσέρτου που ισορροπεί μεταξύ κλασικής μινιμαλιστικής ambient και ζεστής, μελωδικής μουσικής δωματίου. Τα αναλογικά synths και τα «ζωντανά» samples φυσικών ήχων νερού και αέρα αποτελούν τα βασικά συστατικά της συνταγής της Elori Saxl, τα οποία, παρότι δεν ακούγονται πια και κάτι πρωτότυπο για το είδος, μετασχηματίζονται εν τέλει με έναν αξιομνημόνευτο τρόπο που συνδυάζει τη φρεσκάδα με την διαχρονικότητα, τον σεβασμό στην παράδοση με την προσωπική σφραγίδα. Το κεντρικό κομμάτι “Memory of Blue” κλέβει αναπόφευκτα την παράσταση με την ρυθμική του ανάταση να ρίχνει ένα χρήσιμο βότσαλο στην ολύμπια ηρεμία του υπόλοιπου δίσκου, ενώ τα μέρη των φυσικών οργάνων (βιολί, βιόλα, τσέλο) εδώ κι εκεί υπενθυμίζουν την ανθρώπινη παρουσία μέσα στην απεραντοσύνη της φύσης. Στο τέλος, αυτό που αξίζει να κρατηθεί είναι το ταλέντο της πολυπρισματικής καλλιτεχνικής φύσης της Elori Saxl να εξάγει μελωδικότητα από δύσκολους πόρους, ούσα αξιοσημείωτα ολιγαρκής με τα τεχνικά της μέσα, παρά τον τεχνολογικό πλούτο της εποχής της. Ένα ταλέντο ικανό για εκφραστικότητα που σε καταλαμβάνει εξαπίνης και σε αποκοιμίζει καθησυχαστικά στην αγκαλιά του.
Άκου και αυτό: Steve Reich – Music for 18 Musicians (1978), Phillip Glass Ensemble – Glassworks (1982), Matmos – Ultimate Care (2016), Emeka Ogboh – Beyond the Yellow Haze (2021)
