Neil Young & Crazy Horse - Colorado

She showed me love
She showed me love

Τα λόγια αυτά επαναλαμβάνονται για 8 συνεχόμενα λεπτά, αφότου έχει ολοκληρωθεί το τραγούδι ("She Showed Me Love"). Ξανά και ξανά. Με τις κιθάρες σε θερμοκρασία βρασμού, να δίνουν νόημα και ουσία στο τι σημαίνει πραγματικά η –ολίγον πασέ– λέξη «τζαμάρω». Οι στίχοι μιλάνε για «ηλικιωμένους λευκούς άνδρες» (σαν τον ίδιο τον Neil Young) που κυριαρχούν στον πλανήτη και τον καταστρέφουν, ενώ οι νεαρότεροι πρέπει να παλέψουν για να σώσουν τη «Μητέρα Γη».

To Colorado είναι ο 39ος δίσκος του Καναδού τραγουδοποιού, μέσα σε 50 χρόνια σόλο καριέρας. Τόσα λένε ότι είναι, δεν έκατσα καν να μετρήσω. Υπολογίστε βέβαια και μία ακόμα ντουζίνα live, soundtrack και ειδικών κυκλοφοριών και έχετε μια εικόνα της πορείας του. Αλλά, στα 74 του χρόνια, ο Neil Young ακούγεται τόσο φρέσκος και ορεξάτος, ώστε δεν μπορείς παρά να τον συγκρίνεις με τους συνομηλίκους του και να του βγάλεις το καπέλο. Τη στιγμή δηλαδή που ο Mick Jagger, ο Keith Richards ή ο Jimmy Page κάνουν ζωάρα σε δεκαπεντάστερα ξενοδοχεία και κρύβονται πίσω από τον μύθο τους, εκείνος φοράει ένα ξεπλυμένο καρό πουκάμισο, παίρνει μερικές εξάδες μπύρες και μπέρμπον για τους Crazy Horse (τη μπάντα του), μπαίνει στο γκαράζ και ανοίγει την κονσόλα για να παίξει νέα τραγούδια.

She showed me love
She showed me love

Τα τραγούδια του Colorado είναι εκτελεσμένα με τέτοια ορμή, ώστε να καταδείξουν τη δύναμη της εσωτερικότητας της μπάντας. Λειτούργησε ευεργετικά το σμίξιμο του Young με τους Crazy Horse, για πρώτη φορά μετά το Psychedelic Pill του 2012. Από το εναρκτήριο "Think Of Me", με τη φυσαρμόνικα να φέρνει ιερές μνήμες από το "Heart Of Gold" (1972), μέχρι το «ζωντανά» ηχογραφημένο “Help Me Lose My Mind”, το οποίο στάζει αληθινό ιδρώτα, και από τη «βουνίσια» οικολογική οργή του “Shut It Down”, μέχρι το νότιο, μαύρο blues του “Rainbow Of Colors”, ο Young δίνει ηλεκτρισμό σε μια χειροποίητη rock 'n' protest τοιχογραφία.

Πρόκειται για ένα πλήρες σε συστατικά σύνολο, φτιαγμένο από την ίδια στόφα που ενυπάρχει σχεδόν κυτταρικά σε κάθε κυκλοφορία του Young, κυρίως από το Greendale (2003) και μετά. Πιστεύω ότι, αν οι indie ψυχοπονιάρηδες του Uncut και του Mojo ακούσουν αυτόν τον δίσκο και έρθουν σε επαφή με την πωρωμένη γενναιοδωρία του, θα πρέπει να αναστενάξουν, σκυμμένοι από ντροπή.

Όχι βέβαια ότι είναι άριστο το Colorado –σε καμία περίπτωση. Οι πιο ήπιες στιγμές όπως το “Milky Way” ή το “Green Is Blue”, ας πούμε, δεν φτάνουν τα ύψη του “Harvest Moon” (1992). Επιπλέον, σε ακροατές που δεν τους λέει τίποτα η μεγαλοπρέπεια του Bill Callahan ή η ενόραση των Creedence Clearwater Revival, τα κομμάτια μπορεί να ακουστούν σκληρόπετσα και άκαμπτα.

Όμως το άλμπουμ δεν ποντάρει σε μνήμες και παλιές δόξες, αλλά φανερώνει το σύγχρονο φίλτρο ενός ανθρώπου ο οποίος ξεγελάει τον χρόνο χωρίς μπότοξ και βαφές μαλλιών, με μοναδικό εργαλείο την παλλόμενη μουσική παλέτα του, που ακόμη αποπνέει περηφάνια και κιθαριστική περιπέτεια.

Και το mantra του δίσκου συνεχίζει να ακούγεται στα αυτιά μου....
She showed me love
She showed me love

{youtube}LaaJCJvFP9M{/youtube}