Οι O'Jays δημιουργήθηκαν πριν από 60 (όπως λέμε εξήντα) χρόνια στο Οχάιο. Και χρειάστηκε να διανύσουν μια μεγάλη διαδρομή, με κάμποσες αλλαγές ονομάτων, μελών και label, μέχρι να καταλήξουν να γίνουν φωνητικό τρίο και να κυκλοφορήσουν το θρυλικό Back Stabbers το 1972. Από τότε και μετά, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της θαυματουργής soul που χαρακτηρίστηκε ως «Philadelphia Sound». Μετά από μια πληρέστατη πορεία –η οποία μόνο με εκείνη των Temptations μπορεί να συγκριθεί– έρχονται τώρα να πουν την «τελευταία κουβέντα», κλείνοντας την καριέρα τους. Για τα στατιστικά και μόνο, να σημειωθεί ότι αυτό είναι το πρώτο τους άλμπουμ με νέο υλικό μετά από 15 χρόνια, καθώς είχαν να φανούν από το Imagination του 2004.
Αρκετά όμως με τα νούμερα, τις ηλικίες και τα ρεκόρ. Τον λόγο έχει η μουσική των O'Jays, η οποία στέκει ακμαία, σαν όαση απέναντι στον σημερινό κυνισμό και στην απαξία. Ακούστε πώς απλώνεται το επονομαζόμενο «sweetening» (που έλεγαν όταν αναφέρονταν στη soul pop της Philadelphia) στα έγχορδα του “Start Stoppin”. Ακούστε το πνεύμα πολιτικής αλληλεγγύης στο “I Got You”. Προσέξτε το ανέβασμα του γκρουβάτου ρεφρέν, τη χρυσόσκονη και το βελούδο στο καμαρωτό "Stand Up (Show Love)". Φινέτσα, στιλ, εμπειρία αλλά και ουσία. Οι O'Jays συνδυάζουν την αγνή soul της δεκαετίας του 1960, τη χλιδάτη αισθητική και τις κομψές προσωπικότητες των μελών τους. Τι παραπάνω θα μπορούσαμε να περιμένουμε;
Στο “Enjoy Yourself” ακούγονται εξαίρετοι, glamorous και μυαλωμένοι, ενώ τραγουδούν πραγματικά σαν να κατέχουν το νόημα της διασκέδασης. Από τις doo-wop καταβολές του “Do You Really Know How I Feel”, μέχρι τον τσαμπουκά του “Above The Law” και το ηλιόλουστα ηδονικό “'68 Summer Nights”, το αειθαλές συγκρότημα ακούγεται λαϊκότατο μεν, πλην όμως εντελώς αληθινό. Επιπλέον, αυτός ο τελευταίος δίσκος τους ακούγεται σαν μια μικρή νίκη του καλαίσθητου easy listening· κάτι που έχουμε μάθει να το ταυτίζουμε με το απροβλημάτιστο και το εύκολο.
Τα ιερά μελωδικά χρώματα του Back Stabbers και η παράδοση του Soul Train έχουν αφήσει τα ίχνη τους σε αυτόν τον καλοδεχούμενο δίσκο. Ας μην ψάχνουμε λοιπόν για νεοτερισμούς και προοδευτική ενορχήστρωση σε μια τέτοια αποχαιρετιστήρια κυκλοφορία. Η πολιτισμένη και λαμπερή ατμόσφαιρα φτάνει και περισσεύει –και ας είναι παραπάνω σαλονάτη απ' όσο θα περίμεναν πολλοί.
{youtube}A5BdNE6PjEg{/youtube}
