Ένας φόρος τιμής στο Λονδίνο μέσω φιλόξενης και αστικής pop; Ναι, θέλουμε!
Φυσικά οι Saint Etienne δεν θα μας προσέφεραν ποτέ μια συλλογή από τραγούδια τα οποία θυμίζουν εκείνη την αντιπαθητική euro trash προσποιητή ευφορία, που είναι βουτηγμένη στα συντηρητικά και μόνο ανέραστα χαμογελάκια μπορεί να προκαλέσει. Το βρετανικό συγκρότημα διαθέτει καθαρό καλλιτεχνικό μητρώο εφόσον δεν έχει πουλήσει ποτέ ψευτο-τσαχπινιές και συνεχίζει την έντιμη και αξιοπρεπέστατη πορεία του στα πιο ανθισμένα λιβάδια της ορθόδοξης pop. Τόσο λιτά.
Στον 9ο δίσκο τους, λοιπόν, οι Saint Etienne απογειώνουν ξανά τον μύθο τους σαν πρέσβεις της υγειούς, τραγουδιστικής κληρονομιάς τους. Το Home Counties πυροδοτεί ένα λάκτισμα της ικανότητάς τους να γράφουν ολοστρόγγυλα τραγούδια με μικρά κουπλέ και μεγάλη καρδιά. Το αφηγηματικό στυλ του δίσκου διαθέτει υψηλή ευαισθησία και στρώνει ένα μεσόρρυθμο χαλί για να παρελάσουν ραδιοφωνικές μνήμες. Οι Saint Etienne θυμούνται την εποχή που οι ήχοι της δεκαετίας του 1960 ήταν ακόμη φρέσκα, ζουμερά φρούτα και κάθε νέο μουσικό ερέθισμα καταγραφόταν έντονα στην ψυχή. Θυμούνται ακόμη την εποχή όπου οι προσωπικές στιγμές τυπώνονταν σε πολαρόιντ για να φυλαχθούν και δεν έκαναν βουτιά στην ινσταγκραμική κοινοκτημοσύνη αναμνήσεων.
Το “Something New” φέρνει στον νου τη μεσόκοπη κατάνυξη του Burt Bacharach και μας στέλνει στις swinging λονδρέζικες γειτονιές και σε εποχές που η pop μουσική ακουγόταν «ραδιοφωνική». Το “Take It All In”, πάλι, χαμογελάει και κάνει γκριμάτσες στον John Barry, ενώ τα πλήκτρα του “Whyteleafe” μας στέλνουν σε κάποιο ροδομάγουλο ρομάντζο της δεκαετίας του 1970, όσο το εθιστικό groove του “Dive” μας θυμίζει τις πιο λαμπρές στιγμές της διαστημικής disco. Επιπλέον, τα ονειρικά φωνητικά στο “Heather” ρίχνουν επιτέλους λίγη ζάχαρη στο άνοστο μοντέρνο chillwave και στο "Underneath The Apple Tree" ξυπνάει το θυμικό της Motown. Και τέλος, μπορεί το “Out Of My Mind” να κουβαλάει όλη την αφέλεια του ντουνιά, αλλά νιώθεις υπέροχα που είσαι σε θέση να μοιράζεσαι την ίδια pop τσιχλόφουσκα με τη Sarah Cracknell.
Το Home Counties μπορεί να είναι πανάλαφρο σαν πούπουλο και ανώδυνο σαν καλοκαιρινό αεράκι, όμως διαθέτει μια λιτή μεγαλοπρέπεια, η οποία σπανίζει. Επιπλέον, η κομψότητα και η ανοιχτότητα της φωνής της Sarah Cracknell μου προσφέρουν μια χαρά για ζωή και μια ελαφράδα που στ’ αλήθεια μου έχει λείψει.
{youtube}MHb8AHBd59M{/youtube}
