Aluk Todolo - Voix

Αυτό που με έκανε αρχικά να ασχοληθώ με τους Γάλλους Aluk Todolo ήταν η κυκλοφορία του φετινού Voix (όπως και του προηγούμενου άλμπουμ τους, Occult Rock) από τη γνωστή στους μαυρομεταλλικούς κύκλους εταιρική σύμπραξη μεταξύ Aijna Offensive και Norma Evangelium Diaboli. Μια συνεργασία σαφώς ταγμένη στη στήριξη ποιοτικής μουσικής με συνδετικό θεματικό άξονα τις έννοιες του μεταφυσικού Σκότους, όπως γίνεται φανερό από τον κατάλογό της, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων κυκλοφορίες των Deathspell Omega, Negative Plane και Watain. Η ενσωμάτωση ωστόσο ενός instrumental τρίο, το οποίο κρατάει ίσες αποστάσεις τόσο από το metal, όσο και από το αυτοσχεδιαστικό krautrock, είναι κάτι που προκαλεί εύλογη απορία.

Οι τίτλοι των συνθέσεων του Voix είναι κάποιοι εκ πρώτης όψεως ακατανόητοι αριθμοί· μέχρι να προσέξει κανείς τις διάρκειες, οι οποίες ταυτίζονται μαζί τους. Έχουμε έτσι εδώ ένα πολύ όμορφο παράδειγμα του πώς ένα όνομα μπορεί να εκφράζει, όσο το δυνατόν λιγότερο συμβολικά και διφορούμενα, μια αντικειμενική πτυχή της ουσίας εκείνου στο οποίο αντιστοιχεί. Ενώ δηλαδή ένας τίτλος που περιέχει λέξεις μπορεί να έχει διαφορετικές για κάθε ακροατή συσχετίσεις με το κομμάτι καθεαυτό, εδώ ο ακροατής δεν έχει δυνατότητα ελιγμών: το κομμάτι λέγεται έτσι, γιατί η διάρκειά του είναι ακριβώς αυτή.

Εντός τώρα του Voix περιφέρονται μηχανικές οντότητες, κουρδισμένες και κλειδωμένες ως επί το πλείστον σε αυτιστικούς, εκκρεμοειδείς ρυθμούς. Η αίσθηση μιας αυτοσχεδιαστικής αλλά και εξαιρετικά δουλεμένης τεχνικά ηχογράφησης, είναι διάχυτη. Παίρνοντας τον δημιουργικό κορμό συγκροτημάτων όπως οι Ash Ra Tempel, Amon Düül, και Can –δηλαδή δαιδαλώδες, αεικίνητο krautrock, που ανοίγει συνεχώς μικρομέτωπα– και επιμεταλλώνοντάς το με σκοτεινά (είτε λόγω παραμόρφωσης, είτε λόγω ιδιοσυγκρασίας των riffs) περάσματα, οι Aluk Todolo καταλήγουν σε αποτέλεσμα θαρρείς βγαλμένο από ένα cyberpunk εργοτάξιο. Ρευστές κιθάρες που σχηματίζουν τον εύκαμπτο άξονα των κομματιών, μπάσο που περιπλανιέται σαν ημιτονική συνάρτηση με μεγάλο εύρος ταλάντωσης, και τύμπανα τα οποία δεν στέκονται στην άβουλη ακολουθία του ρυθμού. Ίσως θυμίζει σε κάποιους μια πιο τζαζ (και προφανώς instrumental) εκδοχή των Voivod, ενώ η μπάντα φαίνεται να έχει αποστάξει την ουσία της black metal σιδηροδρομικής κιθάρας σε ένα πιο χαλαρό από όρους δοχείο.

Voix σημαίνει φωνή/φωνές στα γαλλικά. Κάτι του οποίου η έλλειψη δεν ενοχλεί σε κανένα σημείο του δίσκου. Ο 4ος δίσκος των Aluk Todolo τους βρίσκει λοιπόν πειραματικούς, μηχανιστικούς στην εκτελεστική προσέγγιση, με αρκετή αυτοσχεδιαστική θολούρα στον συνθετικό τομέα. Σκοτάδι υπάρχει εδώ, άμορφο και ασαφές μεν, πραγματικά περιφερόμενο ανάμεσα στα ψυχεδελικά σημεία δε. Πρόκειται για ένα δημιούργημα που αποκρυσταλλώνει την υπόγεια σχέση μεταξύ black metal και krautrock, κι έπειτα αφήνεται στην παλινδρόμηση επί μιας βιομηχανικής θάλασσας.

{youtube}-oAZ1xwdZp4{/youtube}