Πίσω στα ένδοξα 1980s, όταν το heavy metal έχτιζε την αυτοκρατορία του πάνω στα θεμέλια των hard rock προπατόρων, φαινόταν να κυριαρχείται από την κληρονομημένη διάθεση για διασκέδαση και ξενοιασιά. Καλή δηλαδή η τεχνική, καλό και το συνθετικό ταλέντο, απώτερος όμως σκοπός της μουσικής ήταν ο μεταλλάς να περάσει καλά.
Καλώς ή κακώς, στις επόμενες δεκαετίες το πνεύμα αυτό έφυγε από το πρώτο πλάνο και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις των συγκροτημάτων που, ακολουθώντας την παραδοσιακή φόρμα, εισέπραξαν από τους «ειδήμονες» υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς: γραφικοί, ποζεράδες, ρετρόπληκτοι κλπ. Έπρεπε να φτάσουμε στα μέσα της δεκαετίας του 2000 ώστε να μπορέσει να ξαναβρεθεί χώρος –εν μέσω των διαφόρων αναβιώσεων– για μπάντες που ξανασήκωσαν το λάβαρο της διασκέδασης στη σκληρή μουσική. Σαν τους Enforcer, τους Steel Panther ή τους Horisont, οι οποίοι έβαλαν και πάλι το metal κοινό να ψάχνει στις ντουλάπες για τζιν σωλήνες και λευκά μποτάκια. Κάπου εκεί γνωριστήκαμε και με τους Christian Mistress, από την Ολύμπια της (πολιτείας) Ουάσινγκτον.
Τα δελτία τύπου και οι κριτικές τους αναφέρουν συνήθως σαν «pure metallers»· και πράγματι, η μουσική τους δεν αφήνει πολλά περιθώρια για εναλλακτικούς χαρακτηρισμούς, όπως πιστοποιεί κι αυτό το νέο άλμπουμ. Οι επιρροές τους ξεκινάνε από το new wave of british heavy metal και φτάνουν στις ένδοξες μέρες του αμερικάνικου power. Αν θα έπρεπε να τους παρομοιάσω με κάποια συγκεκριμένη μπάντα, θα διάλεγα τις Girlschool, λόγω κυρίως των χαρακτηριστικών, όσο και δυναμικών, φωνητικών της Christine Davis. Το κιθαριστικό δίδυμο Sparbel/Diedrich, πάλι, επιδίδεται με κάθε ευκαιρία σε δισολίες στο πνεύμα των πρώιμων Iron Maiden, ενώ η rhythm section των Wulf & Storey εξυπηρετεί απολύτως το συνθετικό πλάνο, χωρίς να κρατά τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Στο Your Death περιέχονται 8 συνθέσεις από ατόφιο ατσάλι (όπως θα λέγαμε 30 χρόνια πριν), πολύς τσαμπουκά και κάμποσος ιδρώτας. Η δομή κουπλέ/ρεφρέν/σόλο/ρεφρέν είναι πανταχού παρούσα· και παρότι η μουσική δεν διεκδικεί βραβείο πρωτοτυπίας, είναι πιθανότατο ότι θα καταφέρει να βάλει σε κίνηση το κεφάλι και τα χέρια σου. Καλύτερο τραγούδι το “No Place”, εξίσου καλές στιγμές τα “Neon” και “Open Road”.
Στο 3ο τους πια άλμπουμ, οι Christian Mistress δεν έχουν πια εκπλήξεις ή τη ζέση των δύο προηγούμενων δουλειών τους, ούτε και ήρθαν βέβαια για να αλλάξουν το heavy metal και τη ζωή σας. Αν όμως βάλετε στο ψυγείο τις μπύρες και ανεβάσετε λίγο την ένταση του ηχοσυστήματος, αποτελούν εγγύηση ότι, για 42 λεπτά, θα περάσετε καλά. Και αυτό δεν είναι λίγο.
{youtube}E-kxBbA_nzQ{/youtube}
