Επίκαιροι όσο ποτέ, οι Flaming Lips επιστρέφουν με μια 55λεπτη στοχευμένη εκπομπή ήχου, μεταδίδοντας άφθονο Τρόμο. Με μια αφηρημένα συχνοτική ambient να διαπερνάει ολάκερη τη ραχοκοκαλιά του και με μια βαθιά πεσσιμιστική διάθεση να το χαρακτηρίζει, το Terror αποτελεί ένα γεροδεμένο concept album με θέμα το ανθρώπινο υπαρξιακό τέλμα.
Μοναχικές και άδειες μέρες κάτω από το εκτυφλωτικό φως του Ήλιου, σε μια μάταιη αναζήτηση αγάπης, σκοπού και προορισμού σε μια απομακρυσμένη γωνιά του σύμπαντος –ωσάν μια σταγόνα στον ωκεανό. Ατμόσφαιρα ασφυκτικά αποπνικτική εν μέσω επίμονων δρόνων, επαναλαμβανόμενων ρομποτικών μοτίβων και μιας στιχουργικής αφιερωμένης στην απάθεια που προκαλεί η απογοήτευση του να γνωρίζεις πως η γαμω-ζωή προχωράει ακόμα και χωρίς την πεμπτουσιακή ανάγκη για αγάπη. Ανελέητα και δίχως σταματημό, χωρίς έλεος. Ο απόλυτος, κατά Coyne, τρόμος.
Σε αντίθεση με τον υπέροχο προκάτοχό του, Embryonic, το αγχωτικό και σχεδόν νευρωτικό Terror αποτελείται από μόλις 9 συνθέσεις. Αδίκως, αφού τα περιεχόμενα θεματικά σύνολα είναι περισσότερα και –καθώς δεν διαχωρίζονται το ένα από το άλλο– καταλήγουν να ξεχειλώνουν τις χρονικές αντοχές του κάθε κομματιού, τοποθετώντας κουραστικούς επίλογους σε κάθε κυρίως πράξη. Καταλήγει λοιπόν ηχητικά μετέωρη η σκοτεινά μεγαλειώδης εσώτερη αναζήτηση που επιχειρείται εδώ: δεν θα έπρεπε ποτέ ο Τρόμος, σαν συναίσθημα, να σου επιτρέπει να περιστρέφεσαι γύρω από το κουμπί του skip. Πόσο μάλλον όταν το πρόσχαρο bonus τραγούδι "Sun Blows Up Today" μπορεί να παίζει στην επανάληψη, φέρνοντας στο προσκήνιο όλα τα ποπ χαρακτηριστικά που επιδεικτικά λείπουν από τούτη εδώ τη δυστοπική και θορυβώδη ψυχεδέλεια.
Έτσι, η δραματική υπαρξιακή αναζήτηση της μπάντας (εν μέσω τρικυμιωδών προσωπικών συνθηκών, συναισθηματικής φόρτισης και εξαρτήσεων) προσκρούει σε μια σκόπελο καθαρά δομικού χαρακτήρα. Κάνει κοιλιά κατά τη διάρκειά του το Terror των Flaming Lips, μένοντας έτσι πίσω βαθμολογικά: τα τραγούδια του εξαϋλώνονται και δεν αποκτούν τη βαρύτητα που εμφανώς εμπεριέχουν. Μια πιο σφιχτοδεμένη πρόσμιξη των συνθέσεων θα τις αναδείκνυε σαφώς περισσότερο, όπως και μια πιο επιφανής παρουσία της συμπιεσμένης κιθάρας και των μανιασμένων κρουστών, τα οποία συναντώνται στα δυναμικότερα και καλύτερα τραγούδια "Look... The Sun Is Rising" και "Always There... In Our Hearts".
Τα Φλεγόμενα Χείλη συνεχίζουν λοιπόν να κάνουν επί 30 χρόνια περήφανη τη γενέτειρά τους Οκλαχόμα (της οποίας «επίσημο» τραγούδι είναι, σημειωτέον, το “Do You Realize?”), σκαρφιζόμενοι κάθε είδους σκανδαλιά. Σε αυτήν τους την πορεία το Terror θα αποτελέσει το δίχως άλλο μια υπέροχα σκοτεινή μα σχετικά μονότονη παράκρουση.
{youtube}PgCg-lsAqhE{/youtube}
