Είχα σκοπό να ξεκινήσω διαφορετικά το κείμενο αλλά μετά σκέφτηκα πως τέτοια ευκαιρία δεν χάνεται. Τι έγραφε λοιπόν το στικεράκι που συνόδευε το παρόν άλμπουμ των A Day To Remember; «This is it, the moment you ’ve been waiting for, the new album from A Day To Remember»!!! Όπως καταλαβαίνετε, το εν λόγω αυτοκόλλητο εξυπηρετεί διπλό σκοπό: από τη μια να πληροφορήσει τους φαν πως κρατάνε στα χέρια τους το άλμπουμ της χρονιάς(!) και από την άλλη να προσφέρουν σε όλους τους υπόλοιπους ένα μειδίαμα – το πόσο έντονο, εξαρτάται από το εκάστοτε πρόσωπο.
Βέβαια το ότι το Homesick δεν αποτελεί το άλμπουμ της οποιασδήποτε χρονιάς δεν το καθιστά κατ’ ανάγκη κακό. Οι A Day To Remember είναι μια μπάντα με μια περίεργη συνταγή, η οποία μπλέκει το post hardcore και πολλές φορές το metalcore με την punk pop. Εξαρτάται βέβαια και ποιον θα ρωτήσεις, αλλά κατά τη δική μου άποψη τηρούν αξιοπρεπώς κάποιες όχι και τόσο εύκολες ισορροπίες μεταξύ των παραπάνω. Πλην όμως δεν έχουν δική τους ταυτότητα. Ο δίσκος είναι σε παραγωγή του Chad Gilbert των New Found Glory και σε μίξη του Adam Dutkiewicz από τους Killswitch Engage και – συμπτωματικά; – ακούγεται σαν μια μίξη του ήχου των δυο αυτών συγκροτημάτων. Ρίξτε και μια δόση από Sum41 και λίγο από Devil Wears Prada (των οποίων ο τραγουδιστής συμμετέχει κιόλας σε ένα κομμάτι) και έχετε αποτυπωμένη τη μουσική ταυτότητα του Homesick. Περιττό να σημειώσω μετά πως αποτυγχάνει να δώσει στους A Day To Remember αυτό το κάτι που θα τους ξεχώριζε από τον σωρό των συγκροτημάτων του κύκλου τους – τα οποία έχουν αρχίσει να πληθαίνουν από όταν ξέσπασε το όλο screamo κίνημα. Μπορεί σε εμπνευσμένες στιγμές η μπάντα να υπογράφει catchy δυναμίτες όπως π.χ. το “Holdin’ It Down For The Underground”, αλλά γενικά σε οδηγούν σε συγκρίσεις με ανάλογα γκρουπ (Four Letter Lie, Number One Gun κτλ.), οι οποίες καταδεικνύουν ότι δεν έχεις να κάνεις παρά με έναν πολύ μέτριο δίσκο-δείγμα του είδους.
Προσωπικά το άκουσα πολλές φορές το Homesick και το κατευχαριστήθηκα. Είναι όμως άλλο πράγμα το να σου αρέσει κάτι και άλλο το να διαθέτει αντικειμενικά κάποια αξία. Κρίνοντας λοιπόν την τελευταία, βρίσκω πως δεν μπορώ να δώσω στο πρόσφατο άλμπουμ των A Day To Remember τη βαθμολογική βάση. Δεν θα ήταν άλλωστε κρίμα να την πληρώσουν οι αναγνώστες μας, απλά και μόνο επειδή έχω κάποια θεματάκια με το emocore και την punk pop;
