Τρίτο album για τους Thrudvangar από τη Γερμανία, οι οποίοι αναδείχθηκαν στα ’00s ως ελπίδες για το μέλλον της διεθνούς black metal σκηνής, δίχως ωστόσο να έχουν καταφέρει μέχρι τώρα να υπερβούν το στάδιο του υποσχόμενου. Στα ίδια ποιοτικά πλαίσια κινείται και η νέα τους δουλειά, που θα ευχαριστήσει σίγουρα όσους ενδιαφέρονται για τον ήχο αυτόν, μα θα αφήσει στα σίγουρα παγερά αδιάφορους όλους τους υπόλοιπους.
Οι Thrudvangar είναι μια μπάντα η οποία έχει κρατήσει κάποιες κλασικές black metal φόρμες ως βάσεις (κυρίως στα φωνητικά), τις οποίες όμως έχει μπολιάσει με μια επική αντίληψη για τη μεταλική μουσική, που έχει τις καταβολές της στη γερμανική σχολή του power metal - όχι όμως τόσο αυτή των Helloween, όσο αυτή των 1990s επιγόνων τους. Το επικό στοιχείο τονίζεται άλλωστε και από το όνομά τους, αφού Thrudvangar στη σκανδιναβική μυθολογία ήταν ο τόπος κατοικίας του θεού Θωρ - και το πρώτο κομμάτι του παρόντος cd ονομάζεται κι αυτό “Thor”.
Και τα οκτώ τραγούδια του Zwischen Asgard Und Midgard είναι τραγουδισμένα στα Γερμανικά, οπότε μια η γλώσσα, μια η black metal παραμόρφωση, εγγυώνται ότι οι περισσότεροι δεν θα καταλάβουν γρι από το περιεχόμενο. Δεν είναι πάντως και τόσο δύσκολο να μαντέψεις ότι μιλάνε για επικές ιστορίες εκτυλισσόμενες σε παγωμένες χώρες, όντας γεμάτες μάγους, θεούς και μαγικούς ρούνους. Οι Thrudvangar κάνουν ό,τι κάνουν άξια, τηρώντας την απαραίτητη ορθογραφία και επιδεικνύοντας κάποια φαντασία στη σύνθεση επικών black metal κομματιών - ειδικά το “Runenstem” και το “Zwei Raben” είναι πολύ καλά δείγματα της ηχητικής αντίληψης την οποία υπηρετούν. Δεν είναι πάντως όλα τα τραγούδια τους το ίδιο πετυχημένα, με αποτέλεσμα το τελικό αποτέλεσμα να προκύπτει ενδιαφέρον μεν, κάπως άνισο δε.
