Τέταρτο άλμπουμ στην ετικέτα του Mark Kozelek των Red House Painters.
Από τις καλλιτεχνικές φωνές που καταφέρνουν να ξεχωρίζουν από το σωρό των γυναικείων ονομάτων επειδή αρθρώνουν έναν ξεχωριστό μουσικό λόγο, η Corrina Repp είναι εύκολο να περάσει στη συνείδησή σου ως μια κοπέλα που νιώθει μόνιμα μίζερα και κάνει ό,τι μπορεί για να περάσει την ψυχολογία της αυτή και στον ακροατή. Και ίσως να είναι έτσι τα πράγματα, εκτός και αν είσαι σε θέση να σηκώσεις τη βαριά κουρτίνα της αργής σε βηματισμό μουσικής της και να διακρίνεις την αδιαμφισβήτητη ομορφιά που κρύβεται πίσω της.
Ο δίσκος μοιάζει με ταινία του David Lynch, είναι δύσκολος, έχει εξαιρετική ατμόσφαιρα, κουβαλάει την αρρώστια του, αλλά τελικά μένεις να τον θαυμάζεις για τις αρετές και τα ελαττώματά του...
