Την ώρα που οι Architecture In Helsinki έβγαλαν τον καλύτερο δίσκο pop τραγουδοποιίας του 2005, οι σουηδοί Acid House Kings κυκλοφόρησαν τον καλύτερο δίσκο pop αφέλειας, όπως την έχουμε συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια από μπάντες σαν τους Belle & Sebastian.
Το “Sing along with Acid House Kings” είναι ένα θαυμαστό έργο από μια τετράδα που απολαμβάνει την ετικέτα της σημαντικότερης σουηδικής μπάντας των τελευταίων χρόνων. Πιο δημιουργικοί από ποτέ, στο τέταρτο έργο τους οι Acid House Kings διαπρέπουν στη σύνθεση pop ύμνων και δεν χρειάζεται πολύ σκέψη για να τους στολίσεις με ανάλογα κομπλιμέντα όταν ακούς τραγούδια σαν το ‘That’s because you drive me’ ή το ‘7 days’. Το πρώτο φέρνει στο νου το ‘Dogs on wheels’ και παίρνει ένα επιπλέον credit γι’ αυτό το λόγο, ενώ το δεύτερο μπορεί με άνεση να αποτελέσει ένα από τα φωτεινότερα ρεφρέν που έχετε ακούσει εδώ και πολύ καιρό.
Εκτός από τις δραστήριες pop συνθέσεις υπάρχουν και κάποιες αρκετά πιο χαμηλών τόνων που δίνουν μεγαλύτερη βάση στα φωνητικά και σαφώς στη μελαγχολική ατμόσφαιρα που αυτά βγάζουν προς τα έξω (‘London school of economics’, ‘Saturday rain’). Όλα καλά και με αυτές αλλά πώς να μην προτιμήσει κάποιος τραγούδια σαν τα ‘Do what you wanna do’, ‘I write summer songs for no reason’ και ‘This heart is a stone’.
Ανάλογα πράγματα βέβαια είχαν πράξει με το “Advantage Acid House Kings”, το οποίο είχε βγει αρχικά το 1997 και επανακυκλοφόρησε το 2002 από τη Labrador, αλλά και με το “Mondays are like Tuesdays and Tuesdays are like Wednesdays”. Άρα μου φαίνεται αρκετά απίθανο να μην αγαπήσει κάποιος τους Acid House Kings αν έρθει έστω και σε μια πρόχειρη επαφή με μερικά τυχαία επιλεγμένα τραγούδια τους.
