Η κατά συρροήν τηλοψία μπορεί να θρέψει εμμονές, ειδικά όταν η δραματουργία, η δομή και η τηλεοπτική φόρμα διαπλέκονται με το επιστημονικό αντικείμενο της Εγκληματολογίας. Από τον κλάδο της Ανακριτικής, η οποία εστιάζει στην έρευνα για τη διαλεύκανση της ειδεχθούς πράξης, έως τον πιο πρακτικό και συστημικό κλάδο της Εμπειρικής εγκληματολογίας –εκεί που αναλύονται και ανατέμνονται τα εγκληματολογικά δεδομένα.
Υπάρχει πράγματι κάτι εξόχως εθιστικό στο να παρακολουθείς την ειδεχθή βεντάλια των κατώτερων ανθρώπινων ενστίκτων να ξετυλίγεται με τη χρήση επιστημονικών μεθόδων, αναλυτικής έρευνας και επαγωγικής σκέψης, υπό ηχητικό καμβά ημιτονοειδών καμπύλων και σταδιακά συγχρονισμένων beat. Με βάση τη θεματική, τον τίτλο αλλά και τις ηχητικές τους καταβολές, το αστικό ντουέτο των Lip Forensics αποφάσισε να βάλει στην άκρη τα λοιπά μουσικά project στα οποία έχουν κατά καιρούς εμπλακεί τα μέλη του, ώστε να εστιάσουν στο δικό τους, κυκλοφορώντας το παρθενικό τους EP Cheiloscopy· για να μην το ψάχνετε, έτσι ορίζεται μια μέθοδος ιατροδικαστικής έρευνας, σύμφωνα με την οποία η προσεκτική ματιά στα χείλη «αποκαλύπτει» αμέσως τη διάθεση ενός ατόμου.
Απευχόμαστε ο επιπολασμός των ρευστών beats και των δυαδικών πληκτρισμών σε έναν στέρεο αν και ελαφρώς generic electro καμβά να κυοφορήσει φαινόμενα παθητικής υβριστοφιλίας (η αλλιώς σύνδρομο Bonnie & Clyde), καθώς η καλλιτεχνική εποπτεία του πολύπειρου Σεραφείμ Τσοτσώνη αποτρέπει στο νήμα φλύαρες γκρούβες και αμετροεπή ηχοτοπία, στοχεύοντας αντιθέτως στην ηχητική και αισθητική υπεροχή –εκεί που παντρεύεται ο Πατρινός Dousk με τη μελωδικότητα του Jon Hopkins. Τα δε χειλικά αποτυπώματα της κονσόλας συνιστούν τεκμήρια ποιότητας και δημιουργικής συνενοχής μεταξύ του σχήματος και της παραγωγής, ειδικά στα δύο απολαυστικά remix, στο σταυροδρόμι που διανύουν οι συγκοπτόμενοι παλμοί και η ενάργεια των φωνητικών της Ειρήνης Σκυλακάκη μέχρι τον κόμβο της τετραγωνισμένης, σχεδόν μοτορικής ακρίβειας του “Fo(u)r”, όπως αυτός σηματοδοτείται από 1990s ταλαντώσεις που θυμίζουν Faithless σε καταστολή.
Όπως και η πληθώρα των σχημάτων (ημεδαπών και μη) που παλεύουν να δημιουργήσουν και να ακουστούν στη 2η δεκαετία των zeros, οι Lip Forensics πασχίζουν να κομίσουν το νέο με παλιά υλικά. Μπορεί να μη διαθέτουν ακόμη τη στόφα του σημαντικού/απαραίτητου ή του επείγοντος, αλλά διαγράφεται θράσος, ανάγκη για εκφραστική ελευθερία, ηχητική ακρίβεια και η όχι αμελητέα ικανότητα του υλικού τους να λειτουργεί εξίσου καλά τόσο σε οίκοθεν ακροάσεις με ακουστικά (με ή χωρίς τη συνοδεία crime scenes), όσο και σε φεστιβαλικές ανοιχτωσιές.
{youtube}8kNzEjMV9rU{/youtube}
