«Τι εννοούμε πλέον όταν λέμε εναλλακτική εγχώρια σκηνή;» αναρωτηθήκαμε και στο σχετικό podcast του Avopolis για την ελληνική «ανεξάρτητη» μουσική του σήμερα. Ήταν το 2023 η χρονιά που καταργήθηκαν τα όρια ανάμεσα στο εναλλακτικό και το mainstream; Η χρονιά που «κέρδισε» ο ελληνικός στίχος; Η χρονιά που η παράδοση έγινε απαραίτητο συστατικό της σύγχρονης τραγουδοποιίας; Η χρονιά που τα είδη μπλέχτηκαν, μπασταρδεύτηκαν, μεταλλάχθηκαν; Αν μη τι άλλο, η χρονιά που επινοήθηκε ο όρος «τραμπέτικο»;
Μετά τη λίστα με τους καλύτερους διεθνείς δίσκους του 2023 -και μετά από αλλεπάλληλες σκέψεις και συσκέψεις- σας παρουσιάζουμε τη λίστα του Avopolis με 20 από τα σπουδαιότερα εγχώρια άλμπουμ που κυκλοφόρησαν το 2023, μεταξύ των οποίων ανεξάρτητες κυκλοφορίες, αυτοεκδόσεις διαμαντάκια, συναρπαστικά ντεμπούτα, δίσκοι από «μικρούς» καλλιτέχνες που μεγάλωσαν, δίσκοι από «μεγάλα» ονόματα που πιστοποίησαν τη δυναμική τους και δίσκοι (pop, folk, rap, electro, jazz, experimental) που σημάδεψαν με τον δικό του τρόπο ο καθένας αυτή χρονιά. Στην κορυφή, τρία εξαιρετικά debut albums μέσα από τα οποία μας συστήθηκαν -σε διαφορετικά είδη μουσικής- τρία νέα ονόματα.
Στην ψηφοφορία για την ανάδειξη των καλύτερων διεθνών δίσκων του 2023 έλαβαν μέρος οι συντάκτες του Avopolis Άννα Γεωργάτου, Άγγελος Κλειτσίκας, Άγγελος Κυρούσης, Δημήτρης Λιλής, Αργύρης Λιόσης, Μάκης Μηλάτος, Εύη Παπαγιάννη, Τάνια Σκραπαλιώρη και Εύη Χουρσανίδη.
20. Beats Pliz - Arte Povera
MINOS EMI
19. Νέγρος του Μοριά - ΘΡΑCOC
Self-release
Πόσο θράσος θέλει για να απλώσεις το χέρι από την παρεξηγημένη, εντός και εκτός πολλών ζευγαριών εισαγωγικών, πλευρά της τραπ και ραπ και να τολμήσεις να κατεβάσεις από το ράφι τους τόμους του ρεμπέτικου και του παραδοσιακού τραγουδιού για να ενσωματώσεις κάποια από τα διδάγματά τους στα νέα σου beats και lines; Πόσο θράσος θέλει για να δηλώσεις τραμπέτης το 2023, να επιλέξεις ως αισθητικό center piece του νέου σου δίσκου την παραδοσιακή αμφίεση της φουστανέλας, να τα βάλεις ξανά και ξανά με τη θρησκεία, να σταθείς κριτικά απέναντι στην εθνική παλιγγενεσία που τα (λευκά) παιδιά των (λευκών) Ελλήνων έχουν μάθει να γιορτάζουν την 25η Μαρτίου πάππου προς πάππου; Πόσο θράσος και θάρρος θέλει για να τα κάνεις όλα αυτά ως μαύρος Έλληνας, ως γεννημένος μαύρος στην χαομένη και χαοτική ως προς την πολιτική της ιθαγένειας σύγχρονη Ελλάδα; Όλες οι απαντήσεις στο μοναδικό ΘΡΑCOC του Νέγρου του Μοριά (και του Odydoze). - Τάνια Σκραπαλιώρη
18. Παιδί Τραύμα - Μέινστριμ
United We Fly
Σε μια εποχή που η pop που ακούγεται στα μπαρ είναι εκείνη που γράφει και -σχεδόν- τραγουδάει ο Pan Pan, το Παιδί Τραύμα μάλλον κινείται στα σωστά μονοπάτια, στην νέα του αυτή απόπειρα να κατακτήσει μεγαλύτερα ακροατήρια. Αν η σπίθα που τρώει τα σωθικά του εξακολουθήσει να συντονίζεται με τον παλμό της νεολαίας και κυρίως με τον τρόπο που αυτή αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα, συνδέεται, επαναστατεί και ερωτεύεται, το Παιδί Τραύμα μοιάζει να έχει τα φόντα για ακόμα μεγαλύτερο crossover. - Εύη Χουρσανίδη
17. LIVA K - 1994
Madorasindahouse Records
Σίγουρα έχει κάποιου είδους βάρος το να βρίσκεσαι στο ραντάρ superstar δισκοθετών όπως ο Black Coffee, πόσο μάλλον να παίζεις μαζί τους, αλλά αυτό που αποδεικνύει το 1994, είναι ότι ο Liva K. κατάλαβε νωρίς τους άγραφους κανόνες των dance παραγωγών και έτσι όταν το όραμα του για ένα "all killers, no fillers" δίσκο συνάντησε την ολοένα και πιο παγκόσμια δραστηριότητα των Μadoras, το αποτέλεσμα ξεπέρασε τις προσδοκίες και των δύο πλευρών. - Δημήτρης Λιλής
16. Johnny Labelle - May Your Dreams Come True
Inner Ear Records
Σε οποιονδήποτε ακουγόταν καλή ιδέα να ανέθετε κανείς στους Γάλλους AIR να ηχογραφούσαν με τον Frank Sinatra στα φωνητικά soundtrack για τον original κινηματογραφικό Μάγο του Οζ, ο Johnny Labelle, στοχεύοντας σε αυτό ή όχι, προσφέρει μια γεύση πως θα ηχούσε τελικά κάτι τέτοιο. Αν επιδίωξή του ήταν η φυγή από την καθημερινότητα της πανδημίας προς ένα πιο ρομαντικό και πολύχρωμο κόσμο, φαίνεται πως τα έχει καταφέρει, και μάλλον η πύλη May Your Dreams Come True παραμένει (δυστυχώς, ό,τι κι αν λέει για τον τρόπο ζωής μας αυτό) επίκαιρη ακόμη κι όταν οι χειρότερες μέρες της πανδημίας ανήκουν στο παρελθόν. - Σταύρος Γαρεδάκης
15. Echo Tides - Ανδρομέδα FM
United We Fly
Η μεγαλύτερη όμως έκπληξη είναι η αβίαστη δυνατότητα των Echo Tides για hit making σε ροή χωρίς να κουράζουν. Και δεν κουράζουν γιατί όλο το παιχνίδι του δίσκου παίζεται και κερδίζεται στη ρουλέτα των αναφορών της καθημερινότητας που ζουν οι παραγωγικές ηλικίες της εναλλακτικής ποπ κουλτούρας στην Ελλάδα τα τελευταία δεκαπέντε περίπου χρόνια με αποκορύφωμα την αποκαλυπτική πανδημική εμπειρία του πρόσφατου παρελθόντος μας. Στα 9 αυτά τραγούδια όλοι θα βρούμε κάτι δικό μας και θα βυθιστούμε μέσα του. - Τάνια Σκραπαλιώρη
14. Jan Van Angelopoulos & Fotis Siotas - Folks Nowdays
Same Difference Music
Ο δίσκος στο σύνολο των 11 πλούσιων κομματιών συναρπάζει. Βάση η παραδοσιακή μουσική από την Βόρεια Ελλάδα μπλεγμένη με την αισθητική του Jan Van που έχεις την αίσθηση πως από τους κλασικούς παραδοσιακούς ρυθμούς ξεγλιστράει και παίζει σχεδόν ηλεκτρονικά σε big beat και breakbeat μοτίβα ενώ όλο το programming του υλικού του Folks Nowdays εξελίσσεται σε έξυπνους ελιγμούς και και φανταστικές λούπες που βγαίνουν σε ανοιξιάτικα ξέφωτα με την βοήθεια του Σιώτα. - Ζώης Χαλκιόπουλος
13. Alkyone - Exit Sign
Self-release
Το Exit Sign είναι από εκείνα τα albums που δεν προκύπτουν συχνά και όταν έρχονται δίνουν ένα ξεκάθαρο σήμα, γράφουν μια στάση στο μουσικό timeline, ανοίγουν ή ξανανοίγουν έναν κύκλο. Ίσως να μην έχει υπάρξει τόσο «σημαντικός» αγγλόφωνος δίσκος για την ελληνική δισκογραφία από τo Avatar της Monika το 2008. Δεκαπέντε χρόνια μετά η Alkyone προστατεύει με τη δουλειά της και όλη της την καλλιτεχνική ύπαρξη την ελπίδα ότι το indie singing – songwriting στην Ελλάδα είναι ζωντανό, γόνιμο και έχει πολλούς καρπούς να δώσει. - Τάνια Σκραπαλιώρη
12. MAZOHA - Ας τους Σκοτώσουμε Όλους και Μετανιώνουμε Ύστερα
Inner Ear Records
Ηλεκτρονικές μπασογραμμές, επιθετικότητα, αυτοαναφορικότητα, στίχοι σε πρώτο πρόσωπο και β’, και μια ακόμη επιβεβαίωση ότι ο Τζίμης Πολιούδης μπορεί να βρίσκει τις λέξεις και τις μελωδίες για να περιγράψει το άτομο και την κοινωνία, το προσωπικό και το συλλογικό, τον έρωτα και την καταστροφή και να σε σύρει κάθε φορά στον χορό. - Άννα Γεωργάτου
11. Moa Bones - Gimme A Hand
Self-release
Στίχοι όχι ιδιαίτερα περίπλοκοι μα αφοπλιστικά ευθείς, ερμηνευτική ειλικρίνεια και πολύ καλή δουλειά σε επίπεδο ενορχηστρώσεων και παραγωγής, δημιουργούν ένα δίσκο με ήχους ζεστούς, έντονες εικόνες και οικεία συναισθήματα, που, αν ακούσεις με ανοιχτή καρδιά, θα σε αγγίξουν οπωσδήποτε.- Εύη Παπαγιάννη
10. Tendts - Aquarius Three
Just Gazing Records
Οι Tendts αγαπούν τα ακούσματά τους, «γεννάνε» όραμα από αυτά μέσα τους και διαδοχικά γεννιέται και το κίνητρό τους να φτιάξουν όμορφη, πολιτισμένη, ευρωπαϊκή -κυρίως- μουσική που παραπέμπει στις μνήμες τους. - Μάρκος Φράγκος
9. Kepler Is Free - Second Light
Veego Records
Το νέο τους album Second Light που κυκλοφορεί από τη Veego Records δεν είναι απλώς ένα διάδοχο album - πιο πολύ μοιάζει με εκείνα τα μαγικά περιστρεφόμενα χαρτονάκια από τα οποία ξεκίνησε το σινεμά: στις περιστροφές του συναντάς την μία στιγμή τους Kepler του παρελθόντος και την αμέσως επόμενη τους πολύ διαφορετικούς αλλά στον πυρήνα του ήχου τους ίδιους Kepler του παρόντος, ενώ αυτή η συνισταμένη κίνηση εκτρέπει το φως του Second Light προς ένα αχαρτογράφητο ταξίδι στο μέλλον. - Τάνια Σκραπαλιώρη
8. Lip Forensics - Apophenia
Veego Records
Κτισμένο προσεκτικά και χωρισμένο άτυπα σε δύο μέρη έτσι ώστε να περιλαμβάνει τόσο φωτεινές όσο και σκοτεινές στιγμές, το Apophenia τιμά την διπολικότητα του τίτλου του, μαρτυρά τις καταβολές του, ηχεί σε ένα αυτοκίνητο με κατεβασμένα παράθυρα, συντονίζεται με το laser show ενός φεστιβάλ, επενδύει μουσικά ένα εκκεντρικό fashion show, χορεύεται σε ένα υπόγειο αφτεράδικο με τα μάτια κλειστά. - Εύη Χουρσανίδη
7. Coti K, Γιάγκος Χαιρέτης, Πάνος "Τσίκο" Κατσικιώτης - Ριζικό Φαντασιακό
Same Difference Music
Από την μια νιώθω πως ακούω παραδοσιακή κρητική μουσική και από την άλλη post rock. Το τελευταίο διάστημα πολλές κυκλοφορίες φλέρταραν με αυτό το συνονθύλευμα ήχων αλλά η αυθεντικότητα του Ριζικό Φαντασιακό δεν καλύπτεται από κανένα άλλο δίσκο στο ίδιο ύφος. Για κάποιο μαγικό λόγο όλη η μυσταγωγική αλλά και κινηματογραφική του αύρα δείχνει γνήσια και έτσι κερδίζει επάξια την θέση στις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς. - Ζώης Χαλκιόπουλος
6. VESLEMES - Εξορκισμός
Veego Records
Μπερδεμένα, γλυκά, ρεαλιστικά. ο νέος δίσκος του Βεσλεμέ ήρθε για να είναι στις καλύτερες στιγμές του 2023. Ένας παραπάνω δίσκος ποιότητος απο την Πατρινή Veego Records σε glossy packaging και βαρύ βινύλιο. Η Ελλάδα του 1970 και του 1980 στα καλύτερα της. - Ζώης Χαλκιόπουλος
5. Γιώργος Καρράς - Ασκήσεις Απλότητας
United We Fly
Μουσική ικανή να δημιουργεί εικόνες, τοπία, συναισθήματα, ονειροπόληση, καλή παρέα, θετική διάθεση (παρά τον -εν γένει- μελαγχολικό του χαρακτήρα). Απλές μελωδίες, λυρισμός, κομψές και into the point ενορχηστρώσεις, μινιμαλισμός, φροντίδα στη λεπτομέρεια και σκληρή δουλειά για να κατακτηθεί η (διακηρυγμένη δια του τίτλου) απλότητα. Αν με ρωτάς, ο Γιώργος Καρράς δεν έκανε ένα δίσκο για μας, έκανε κάτι για τον ίδιο και απλώς μας αφήνει να το ακούσουμε. Αισθάνθηκε -και δικαίως- πως μπορεί μετά από χρόνια να επικοινωνήσει και πάλι μαζί μας γιατί θέλει κάτι να πει, όχι σαν μέλος ενός γκρουπ, αλλά σαν ένας αυτόφωτος δημιουργός. - Μάκης Μηλάτος
4. Πέτρος Κλαμπάνης - Tora Collective
Yellowbird Records
Όσοι ξένοι τουρίστες έβρισκαν ενδιαφέρον στην περίφημη πια spiritual jazz ταμπέλα, και αναζητούσαν τέτοιους δίσκους στα ράφια ενός δισκάδικου, συμφωνούσαν στο εξής. Πάντοτε ένας ηπειρώτικος ρυθμός, ηχούσε «κολτρεϊνικά» στα αυτιά τους, με αποτέλεσμα να τους συνεπαίρνει απόλυτα, αβίαστα και φυσικά. Στο Tora Collective, ο Κλαμπάνης έκανε αυτήν την παραδοχή, αυτό το νήμα της μουσικής του κόσμου, της παράδοσης ιδωμένης μέσω της jazz, να μακραίνει από το χθες έως το Tora. - Άγγελος Κυρούσης
3. Youth Valley - Lullabies For Adults
Make Me Happy Records
Αν κατηγορήσει κάποιος τους Youth Valley ως δευτερογενείς shoegazers (στιλίστες που εφαρμόζουν τον αγαπημένο ήχο τους σε τραγούδια παρά καινοτόμοι δημιουργοί), φοβάμαι ότι δεν είναι έντιμο να αναζητήσεις επιχειρήματα να τον αντικρούσεις. Είναι τόσο τίμιο, όμως το καθόλου καινούργιο αλλά τόσο καλοβαλμένο indie μόρφωμα των Youth Valley που δεν μπορείς να μην νιώσεις ασφάλεια μέσα στις βουτιές που σε βάζουν να κάνεις μαζί τους στα νερά της γλυκόπικρης ενατένισης ενός συναισθηματικού κόσμου που απομακρύνεται από την επίθεση του κυνισμού της πραγματικότητας. - Μάρκος Φράγκος
2. 33 Lovers - Ghost Flower
Inner Ear Records
Κιθάρες που αιχμαλωτίζουν με τις μνήμες που ξυπνούν, γλυκό μπάσο, πλήκτρα από παιδικά και νεανικά όνειρα δύο, τριών και τεσσάρων γενεών πίσω και τραγούδια το ένα καλύτερο απ’ το άλλο χτίζουν το soundtrack για το πιο mellow τριπάρισμα σε νοερά χωράφια με φράουλες όπου δίνουν ραντεβού οι Beatles και οι Velvets με τoν Elliott Smith, τους Oasis και τα υπόλοιπα πνευματικά τους παιδιά από το μέλλον. Κάθε λεπτό του Ghost Flower έχει μια ομορφιά που όλο και περισσότερο σπανίζει πια, όλο και λιγότερη αυτονόητη γίνεται. - Τάνια Σκραπαλιώρη
1. MOb- MOb1
Veego Records
Οι Mob trio είναι η πιό τρανή απόδειξη πως ανά πάσα στιγμή δίπλα μας, στο από κάτω διαμέρισμα, στο διπλανό κτίριο, ένα γκρουπ, μία παρέα, ένας μοναχικός μουσικός δημιουργούν και σύντομα θα μας εκπλήξουν ευχάριστα. Προετοιμάζεται κάτι καλό από νέα παιδιά που αντιστέκονται στη σάχλα της εποχής μας και στο χαμηλό επίπεδο που μας περιβάλλει κι επειδή «η αισθητική είναι πολιτική», το ότι αυτό συμβαίνει αρκετά συχνά, μπορεί να μας κάνει αισιόδοξους και να απαντήσει εμφατικά σε όσους γκρινιάζουν πως στις μέρες μας δεν βγαίνει τίποτα καλό. Όπως και να'χει οι Mob trio καταθέτουν μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα μουσική άποψη και παίρνουν πάσο και για τα «άλμπουμ της χρονιάς» και για το «καλύτερο ντεμπούτο». - Μάκης Μηλάτος
Podcast: Avopolis Ανασκόπηση 2023: Ελληνική εναλλακτική σκηνή - Τα Highlights
Διαβάστε επίσης:
Καν' το όπως οι Mob (παρουσίαση)
Συνέντευξη MOb (podcast)
Όταν (στα) σκάνε οι Mob (live review)
