Η Φιλαρμονική Ορχήστρα της Πράγας χρησιμοποιείται εδώ με μεταλλική λογική, σε μια δουλειά με υπερβολικά γυαλισμένη παραγωγή και λίγα αξιομνημόνευτα κομμάτια, που είναι πρωτίστως ένα απωθημένο της παρέας του Hansi Kürsch (και μερίδας των οπαδών)...
Ακούγεται αξιοπρεπής, όμως δεν πήρε κανένα ρίσκο της προκοπής, ενώ δεν έχει τελικά να πει και κάτι ουσιαστικό για την απώλεια...
Δεν είναι πια οι οργισμένοι νέοι των πρώτων άλμπουμ, αλλά δεν επαναπαύονται και στα σίγουρα: έχουν την ωριμότητα, τη θέληση και την όρεξη να δουν και λίγο παραπέρα, ενόσω προσφέρουν μερικά ακόμα τραγούδια βασισμένα στην κλασική συνταγή...
Παρά τις τίμιες συνεργασίες από τις οποίες προέρχεται και το στίγμα που άφησε στο χιπ χοπ της δεκαετίας που μόλις πέρασε, ο νέος του δίσκος δεν είναι αρκετά τολμηρός για να κάνει παρέα με τους αληθινούς πειραματιστές, με την ακρόαση ν' αφήνει μια πικρή γεύση αδικαίωτων νευρώσεων...
Σελίδα 33 από 354
© 1996 - 2024 Avopolis. All Rights Reserved. Powered by Brainfoodmedia