Ο Pusha T ήταν Climpse από τα μέσα των 90s. Με δεδομένη την καταγωγή του από την Virginia, όταν ο συντοπίτης του Pharrell Williams κατείχε με τους Neptunes το 60% των αμερικάνικου radio airplay, χάρισε στους Climpse λίγη από την δόξα με το -ακόμα- αξεπέραστο Grindin’ (2002).
Ακριβώς μια δεκαετία μετά, η G.O.O.D. Music του Kanye West συμφωνούσε για παγκόσμια διανομή με την Def Jam και κυκλοφορούσε την συλλογή - ευαγγέλιο “Cruel Summer” (2012) μέσω της οποίας ο Pusha T. αποκτούσε το πρώτο παγκόσμιο crossover του με το περίφημο “Mercy”. Τρία χρόνια μετά, ο Kanye θα τον ορίσει πρόεδρο της G.O.O.D. Music σαν δείγμα του απόλυτου σεβασμού στην πορεία και την ιστορία του.
Το παραπάνω υπόβαθρο, κάνει ξεκάθαρο ότι οι τρεις τους έχοντας την ιστορία με το μέρος τους, κράτησαν για κερασάκι στην τούρτα του It’s Almost Dry έναν υπότιτλο τύπου “Pharrell vs. Ye” και έχουν αφήσει στους σύγχρονους μελετητές της ραπ μουσικής τα υπόλοιπα. Βλέπετε αυτός είναι ένας δίσκος "καταδικασμένος" να γράψει ιστορία. Ένα album που σε προκαλεί να υποκλιθείς πριν καν πατήσεις το play, γνωρίζοντας μάλιστα ότι στήθηκε από τρία masterminds του αμερικανικού ραπ και κυκλoφόρησε την εποχή που και οι τρεις τους, μαζί και η 90s - 00s φρουρά του ήχου που εκπροσωπούν, είχαν ανάγκη ένα ακόμη (ίσως το τελευταίο;) ντοκουμέντο, ότι ήταν οι πρώτοι σοβαροί moneymakers.
Ο ορισμός του γκολ από τα αποδυτήρια, ειδικά αν είχες ψυλλιαστεί ότι αμφότεροι οι Pharrell και Kanye συνήθως μοιράζονταν με τον Pusha τα πιο ιδιαίτερα beats τους. Όλη η μουσική εδώ είναι γεμάτη εκπλήξεις. Τα άρπισμα του “Brambleton” αφήνουν τον χώρο που χρειάζεται ο ράπερ για να λανσάρει την λέξη “brick” που σύστησε η Griselda, ενώ στο “Let The Smokers…” τα chops στα rave samples απογειώνουν τη σύνθεση. Στο “Scrape It Off” που ξεκινάει με το χαρακτηριστικό Pharrell τεσσάρι στην εισαγωγή, το νέο αίμα των Don Toliver και Lil Uzi κουβαλάει ένα σχετικά απλό beat με πιασάρικη μελωδία ενώ και στο “Neck & Wrist” δεν χρειάζεται να συμβούν πολλά -υπερηχητικά space synth layers από αυτά που ξεπετά σε μία καθημερινά ο Skateboard P γιατί όταν σε έναν ήδη καυτό δίσκο προσθέσεις και το featuring του Jay Z, τι άλλο θέλεις. Οι Climpse, μετά την επανένωση στο Something In The Water Festival (που στήνει ο Pharrell σχεδόν ετησίως για να δώσει έξτρα μουσικά κίνητρα στις πόλεις γύρω από την Virginia), πιθανόν να έχουν γλυκαθεί και να θέλουν να μείνουν στην σκηνή λίγο παραπάνω φέτος. Για αυτό ακριβώς, ο Pharrell πάσαρε τα “Call My Bluff” και “Οpen Air” στον Pusha.
Από την άλλη, ο Kanye, με ό, τι ανήφορο ή κατήφορο έχει πάρει τελευταία η ζωή του, είχε πάντα ένα επιβλητικό minimal όραμα για τη φωνή του Terrence LeVarr Thornton (το πραγματικό όνομα του Pusha T). Το καταλαβαίνει κανείς ακούγοντας το “Just So You Remember”. Οι πίσω ατμόσφαιρες είναι βγαλμένες από minimal electro μοτίβα που θα σκάρωνε στα 00s ο Boys Noize και η ερμηνεία του Pusha απαιτεί θυμό και κλιμακώνει μέχρι να συναντήσει την μίνι λύτρωση που φέρνει η μελωδία του “Six Day War”. Και δεν είναι η μόνη έκπληξη. Στο single “Diet Coke” η αγαπημένη τεχνική με τα πιτσαρισμένα samples αφήνει τον χώρο που χρειάζονται οι καλύτερες μπάρες που έχει σκαρώσει τελευταία ο Pusha T και το ίδιο μοτίβο επαναλαμβάνεται στο “Rock N Roll”, ίσως το τελευταίο κομμάτι στο οποίο συναντιούνται οι πρώην “κολλητοί” Kanye και Kid Cudi.
Τέλος, είσαι ο Kanye και πρέπει να κοντράρεις τον αγέραστο και αεικίνητο Pharrell που έχει ποντάρει για μία ακόμη φορά στα “άρρωστα” - εκτός μίξης, διαστημικά, στοιχεία των beats του, - τι κάνεις; α) Ζητάς βοήθεια από τα Θεία και βάζεις στο παιχνίδια το gospel rap που τόσο κατέχεις με το επικό “I Pray For You” και β) βγάζεις από το συρτάρι την διασκευή του Donny Hathaway στο “Jealous Guy” του John Lennon και από το πουθενά γίνεσαι και πάλι μέρος της ραπ ιστορίας στο κεφάλαιο “οι καλύτεροι hip hop δίσκοι του 2022”.
Η αλήθεια είναι ότι ο Pusha T για χρόνια έσκαβε στο U.S. rap background και θαρρείς σαν οι δύο O.Gs να του χρωστούσαν χάρη και του έδωσαν το καλύτερο από αυτό που λέμε “ιδιαίτερα” beats. Προσέξτε, όχι τα πιο εμπορικά και τα πιο εύκολα - radio friendly, αλλά τα πιο ιδιαίτερα beats τους. Αυτά που μόνο ένας ράπερ με την βαρύτητα του Pusha T θα μπορούσε να κουβαλήσει.