O The Weeknd έκανε το δισκογραφικό του ντεμπούτο το 2013 με το άλμπουμ Kiss Land και από τότε δεν έχει σταματήσει να «απασχολεί» τα παγκόσμια charts με τις κυκλοφορίες του. Η φαινομενική του συνέπεια με τις επιτυχίες, συνεχίζεται και με το πέμπτο άλμπουμ του με τίτλο Dawn FM, το οποίο κυκλοφόρησε στις 7 Ιανουαρίου και σίγουρα σε κάποιο timeline των social media σου θα έχεις δει κάποιο τραγούδι του σε pοst.
Πρόκειται για ένα concept άλμπουμ, προσωπικής του κάθαρσης. O ίδιος σε μια συνέντευξη του στο Billboard περιέγραψε το άλμπουμ ως εξής: “Σαν να είσαι κολλημένος στην κίνηση, περιμένοντας να ανάψει πράσινο το φανάρι στο τέλος του τούνελ που βρίσκεσαι. Και ενώ είσαι κολλημένος στην κίνηση, ακούς έναν ραδιοφωνικό σταθμό που παίζει στο αυτοκίνητο, με τον παραγωγό στον ρόλο του καθοδηγητή που θα σε βοηθήσει να μεταβείς στην άλλη πλευρά”. Εξαιρετική ιδέα, πολύ κοντά μάλιστα στο ραδιοφωνικό concept της εποχής (όπου ακούμε ραδιόφωνο γιατί απλά οδηγούμε σε δρόμους με κίνηση) αλλά και με μια ευφάνταστη μουσική αλληγορία που σχετίζεται με την ζωή, τον θάνατο, την ενδιάμεση κατάσταση και τα late ‘70s – early ‘80s. Γιατί ο σταθμός Dawn FM του The Weeknd παίζει όλα τα classics εκείνης της περιόδου.
Υπάρχουν σαφείς επιρροές από Giovanni Moroder (“όμως όλοι τον αποκαλούν Giorgio” Daft Punk – Giorgio by Moroder) σε αρκετά σημεία του άλμπουμ, αλλά κυρίως στο "Take My Breath", που ήταν και το πρώτο single που κυκλοφόρησε για το σχετικό promo και θυμίζει έντονα το "I Feel Love" της Donna Summer (που κυκλοφόρησε το 1977). Ταυτόχρονα, ο ήχος του ιστορικού άλμπουμ Thriller του Michael Jackson που κυκλοφόρησε το 1982 (σ.σ. σε παραγωγή του ίδιου αλλά και του Quincy Jones), επιβλέπει όλο το μουσικό πλαίσιο του Dawn FM -ίσως γι’ αυτό κιόλας δόθηκε το μικρόφωνο στον “Q” να πει μια μικρή σύντομη ιστορία στο "A Tale By Quincy". Ακόμα όμως και αυτό, θυμίζει κάτι απ’ τα «παλιά» και πιο συγκεκριμένα τo "Inside My Love" της Minnie Riperton από τον δίσκο Adventures in Paradise του 1975. Στο "Out of Time" τα φαντάσματα του Luther Vandross και του Prince μας περιγράφουν μια ερωτική ιστορία που δεν είχε αίσιο τέλος, αφού αυτός «ήταν στην φάση του» και περνούσε τα «δικά του», οπότε αποδέχθηκε πως προχώρησε την ζωή της αλλά “If he mess up just a little / Baby, you know my line / If you don't trust him a little / Then come right back, girl, come right back”. Αν κάποια σύνθεση και ηχόχρωμα είναι πιο κοντά στο «τώρα», είναι το "Best Friends", με την πλούσια μπασογραμμή του, ιδανική για να τεστάρεις τις αντοχές των ηχείων σου αλλά και της/του συντρόφου σου (σ.σ. keep that in mind και βαλ’ το να παίζει στο repeat).
Θα μου πεις, “ωραία όλα αυτά, υπάρχει κάτι που δεν έχω ακούσει ξανά;” και θα σου πω “ναι”. O The Weeknd έκανε το mash-up που δεν έχει τολμήσει ποτέ κανείς: πάντρεψε τους στίχους απ’ το "Προσκλητήριο" του Μάκη Χριστοδουλόπουλου με την μουσική του "The Rain" του Orange Juice Jones, στο "I Heard You’re Married" (feat. Lil Wayne) -κι όμως, το αποτέλεσμα είναι πολύ καλό!
Αν κάτι μπορώ να κρατήσω απ’ το Dawn FM, είναι η παραγωγή υψηλού επιπέδου και ο τρόπος που ο The Weeknd καταφέρνει να σταθεί στο ύψος των δισκογραφικών απαιτήσεων με μοναδικό songwriting. Αυτός ο συνδυασμός στάθηκε ικανός για να ακούσω το άλμπουμ 3-4 φορές σε δύο μέρες χωρίς να με κουράσει. Και φυσικά, η αφήγηση του Jim Carrey που έχει αναλάβει τον ρόλο του ραδιοφωνικού παραγωγού – καθοδηγητή έβαλε κι αυτή το λιθαράκι της.
