Ο άνθρωπος-ορχήστρα, Kevin Parker, τρίβει το μαγικό λυχνάρι της ωρίμανσης και μιλάει εμφατικά για την πρόοδο του ίδιου και του έργου του, στο νέο άλμπουμ των χαϊδεμένων της indie κοινότητας Αυστραλών. Στο "Yes, I’m Changing" τραγουδάει χαρακτηριστικά «Yes I'm older, yes I'm moving on, They say people never change, but that's bullshit, they do, Yes I'm changing, can't stop it now», βολοδέρνοντας παράλληλα στα αγαπημένα του ψυχεδελικά τοπία.
Δεν ξέρω αν όντως αλλάζουν οι άνθρωποι, αλλά στο Currents αρχίζει ίσως για πρώτη φορά να απασχολεί τον Parker το πώς «κάθεται» η μουσική του στα αυτιά των ακροατών του. Αφήνει λοιπόν τις κιθάρες να σκονίζονται κάπου παράμερα και διώχνει από πάνω του την ταμπέλα του «ριφάκια ψυχεδελοροκά» και τις acid εμμονές. Οι Tame Impala παραμερίζουν το άγχος της hipster καταξίωσης που τους φορέθηκε μετά το Lonerism (2012) και μοιράζονται μαζί μας μερικές γοητευτικές ιδέες για το πώς θέλουν να ακούγεται η ποπ στην σημερινή μιντιόπληκτη εποχή. Η ιδεολογία τους είναι σαφής και ελαφρώς απρόσμενη: όσο πιο ανέμελη και ηλιοκαμένη, τόσο το καλύτερο. Σαν να βούτηξαν με τον ενθουσιασμό του αρχάριου στα βινύλια της στραφταλιστής disco και της λουσάτης ψυχεδελικής soul. Ακούστε το υπέροχο "The Less I Know Τhe Better" και τον τρόπο με τον οποίον αναπνέει μέσα του η αστική disco και το στιλάτο percussion της δεκαετίας του 1970, που αποθέωσαν οι Chic.
Τo Currents περιέχει 13 καλλιεργημένα synth pop μπουμπούκια χωρίς συγκεκριμένο χρώμα, μερικά ανθισμένα και μερικά ακόμα αγίνωτα. Όμως αυτό το θλιμμένο καλοκαιρινό coolness σε κομμάτια όπως το "The Moment" και το "The Less I Know Τhe Better" βγάζουν τον soul man από μέσα μου και τον disco dancer από ακόμα πιο μέσα μου. Η συνενοχή με τον ακροατή αρχίζει από το εναρκτήριο, εννιάλεπτο "Let It Happen", το οποίο σε βυθίζει σε μια συγκοπτόμενη νιρβάνα με ψυχεδελικό πεδίο βάθους, που συνοδεύεται νοερά από θολές εικόνες χορευτών σε slow motion· και ξαφνικά, το τραγούδι αρχίζει να «σκαλώνει» και να κολλάει, δίνοντας σκυτάλη σε ένα εξωστρεφές δεύτερο μέρος, που θα έκανε ακόμα και τους Daft Punk να κουνήσουν ρυθμικά τα κεφάλια. Οι shogazers ξεσάλωσαν περήφανα και τολμάνε να κοιτάξουν ψηλά. Ίσως να ήρθε η αποφράδα ώρα που οι Tame impala θα πέσουν στα χέρια ρεμιξολόγων και τα κομμάτια τους θα περάσουν «πειραγμένα» σε compilation με τίτλους όπως Summer Nights Vol. 3, Cool Breeze Songs 2015 ή άλλα τέτοια τσιτάτα… Το λες και ωρίμανση, με κάποιον τρόπο.
Όμως τα πράγματα δεν λειτουργούν πάντα καλά. Υπάρχουν τραγούδια όπως το "Reality in Motion" που μοιάζουν με ορφανά των περασμένων άλμπουμ. Στο "Past Life", φερ' ειπείν, το «project εξωστρέφεια» εφαρμόζεται άτσαλα, καθώς το συγκρότημα θέλει να δείξει ότι μπορεί να δαμάσει το mainstream airplay, αλλά δεν ξέρει προς τα πού θέλει να το οδηγήσει στη συνέχεια. Ο Kevin Parker καταλήγει έτσι να χάνεται στην εμμονική ανασύσταση, να αποταυτίζεται από τους επίκαιρους ήχους και ξαναμπαίνει στον βολικό ρόλο του ερημίτη αλχημιστή, ο οποίος κλείνεται μερόνυχτα στο στούντιο μέχρι να εξοντώσει τον πειραματισμό και να βρει τη φόρμουλα. Μεταξύ μας, δεν αλλάζουν οι άνθρωποι, μα δεν πειράζει και τόσο. Μόνο με το Currents στα ακουστικά και με ένα μαγιό, περνάς τις φετινές διακοπές σου μια χαρά.
{youtube}odeHP8N4LKc{/youtube}
