Γοητευτική περιήγηση σε Dylan-ικά τραγούδια.
Για όσους αναρωτιούνται τι δουλειά έχει ένα crooner με τραγούδια που έχουν ταυτιστεί με την ένρινη φωνή του δημιουργού τους, δεν έχουν παρά να ακούσουν το “The Times They Are A-Changin’”, για παράδειγμα, όπου ο Ferry ακούγεται περισσότερο σαν Elvis παρά σαν...Ferry.
Η συνολική εικόνα που αφήνει το album, με το πρώτο κιόλας άκουσμα, είναι ενός καλλιτέχνη που περιδιαβαίνει το υλικό ενός άλλου Μεγάλου, όχι με τα προσεκτικά βήματα του νεοφώτιστου αλλά με αυτοπεποίθηση για τη φωνή του και άνεση για τα τραγούδια.
Δεν θα βρείτε καμιά δραματικά διαφορετική εκτέλεση (η εξαίρεση του "All Along TheWatchtower" οφείλεται περισσότερο στην αλά Hendrix κιθάρα του βετεράνου Robin Trower), χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το Dylanesque απευθύνεται μόνο στους fans.
Είναι μια πολύ σοβαρή προσέγγιση στο έργο του Dylan, χωρίς αδύναμες στιγμές, απλά από διαφορετική οπτική γωνία.
