Έτσι και το νέο album των Coin μας είχε έρθει από καμιά Αμερική ή καμιά Αγγλία, θα είχε γίνει μεγάλο σούσουρο. Θα είχαμε hype, brand new και διάφορες τυμπανοκρουσίες. Οι Coin όμως είναι βλέπετε από την Καβάλα και έτσι δεν έγινε τίποτα τέτοιο. Και το Urban Subculture αποτελεί μια ανεξάρτητη κυκλοφορία που λίγοι, εκ των πραγμάτων, θα προσέξουν. Και ας είναι μίλια ανώτερο από τους κάθε Arctic Monkeys αυτού του κόσμου, και ας του αξίζει μια πολύ καλύτερη μοίρα. Οι ρίζες των Coin βρίσκονται στον alternative και garage rock ήχο, στο καθιστούν σαφές χωρίς πολλά-πολλά. Όπως σαφές σου καθιστούν και το ότι παίζουν βασικά ό,τι γουστάρουν, χωρίς το άγχος να ακουστούν ντε και καλά μοντέρνοι και εναλλακτικο-μοδάτοι. Στο άκουσμά τους ζωντανεύουν οι παλιοί, καλοί Pixies και συναντούν τους Editors, όλα αυτά όμως μας παρουσιάζονται αφομοιωμένα και με την προσωπική σφραγίδα του group να είναι ιδιαίτερα εμφανής. Σε αυτό βέβαια βοηθάει πολύ νομίζω και η παραγωγή του Νικόδημου Τριαρίδη, μια πραγματικά πολύ καλή δουλειά. Το Urban Subculture καταφέρνει με τέτοια εφόδια να σε κερδίσει από τις πρώτες, εναρκτήριες νότες: έχει συνεκτικότητα, έχει άποψη, έχει νεύρο, και - το σημαντικότερο - έχει τρα-γου-δάρες (“Nervous Breakdown”, “Actress (Olkio)”, “Urban Subculture (Eraid)”, “Insects”), που σε κάνουν να βλέπεις αστράκια. Δεν θα γκρινιάξω που χάθηκα λιγάκι εκεί στη μέση, σε στιγμές όπως το “Minimal Sickness (New 1)” ‘η το “Desert-Dezerd (Burn Out)”. Έχουν τόσα άλλα ωραία τραγούδια οι Coin εδώ, που θα ήταν ασυγχώρητη μιζέρια να τους ζητήσω τον λογαριασμό που το δεύτερό τους μόλις δισκογραφικό βήμα δεν είναι...τέλειο.
