Δεν ερμήνευσε την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου η Νένα Μεντή. Τον εαυτό της ερμήνευσε, με στοιχεία εκείνης. Γιατί όπως της είχε πει και ο εγγονός της στιχουργού, «η Ευτυχία δεν ερμηνεύεται, δεν πιάνεται»...

Η 4η και πιο φιλόδοξη μέχρι στιγμής εκδοχή του φεστιβάλ, έφερε πολύ κόσμο στα Κουφονήσια και πρόσφερε ένα πλούσιο συναυλιακό τριήμερο, με καλές εμφανίσεις, διάχυτο κέφι και μπόλικο χορό...

Έζησε τη στιγμή της στο Ηρώδειο· το ήξερε και δεν είχε κανένα πρόβλημα να το δείξει. Και το έκανε αυθόρμητα, δίχως περιττό άγχος, αλλά κυρίως χωρίς βεντετισμούς ή πολλές προσποιήσεις...

Η έμπειρη ορχήστρα σήκωσε αρκετά επιτυχημένα το βάρος της κληρονομιάς των Σκαθαριών, χειροκροτούμενη θερμά από το γεμάτο Ηρώδειο...

Υπήρξαν αρκετές συγκινήσεις προχθές στο σχεδόν γεμάτο Ηρώδειο. Αλλά, αν δεν έβαζες κάτι από τη μνήμη να συμπληρώσει τα κενά, σίγουρα θα έβρισκες και κάποιες αιτίες για να γκρινιάξεις...

Πραγματικά μεστή εμφάνιση, από μια μπάντα που έχει καταφέρει να δημιουργήσει τη δική της ηχητική περιοχή μεταξύ του jazz rock των 1970s και της εγχώριας (αλλά και γειτνιάζουσας γεωγραφικά) παράδοσης...

Αρκετός κόσμος την Παρασκευή, αν και δεν επαναλήφθηκε η προσέλευση του πρώτου CU OnStage. Όσοι πάντως βρέθηκαν στο Κ44, πέρασαν καλά...

Ο χρόνος, η παλικαριά, η φρόνηση, η ομορφιά έχουν μια ξάστερη διάσταση· και δονούν ξανά τον άνθρωπο από την αρχή, για τη δική του αρχή...

Πολλή η ζέστη την περασμένη Πέμπτη. Όσοι πάντως παραβρέθηκαν στην Πλάκα βρήκαν αρκετούς λόγους να την ξεχάσουν, μένοντας προσηλωμένοι στο μουσικό κομμάτι της βραδιάς...

Βγήκε στη σκηνή με τη συστολή μικρού κοριτσιού και τη φόρα της παλιάς καραβάνας, τραγουδώντας και χορεύοντας με το σαρωτικό συναίσθημα που εκφράζουν όσοι άνθρωποι έχουν χορτάσει τη ζωή τους...