Χωρίς να πτοηθούν καθόλου από το κοινό –το οποίο παρέμεινε παγωμένο, σχεδόν ως το τέλος της βραδιάς– κατάφεραν, σε έναν μικρό μάλιστα χώρο, να έχουν παρουσία που άρμοζε σε μεγάλο ευρωπαϊκό φεστιβάλ...

Λίγοι οι παρευρισκόμενοι την Κυριακή στο Six d.o.g.s., κοινό ωστόσο ζεστό και διαβασμένο, που απόλαυσε ένα λάιβ με σαφώς θετικό πρόσημο...

Χιλιάδες κόσμου κατέκλυσαν την Κυριακή τον Βοτανικό, για ένα χιπ χοπ λάιβ με φοβερό παλμό και πάθος...

Αναλογίλα και ξερό ψωμί, που αποσπά θραύσματα της ηλεκτρονικής σκηνής των 1970s, κολλώντας τα στο σήμερα, ενίοτε με μερικά ισχυρά beats από κάτω...

Τα διαμάντια (του γαλλικού μπαρόκ) είναι τελικά παντοτινά...

Η βραδιά ήταν από κάθε άποψη μια απογοήτευση, με το αφιέρωμα στο Funeral των Arcade Fire να εκφυλίζεται σε επιφανειακό χίπστερ πανηγυράκι, παρά τις καλές στιγμές από τους Egg Hell, Moa Bones, Gautier και Empty Frame...

Αν είσαι νέος, ζεις στην Αθήνα κι αγαπάς τις ηλεκτρικές κιθάρες, τότε δύσκολα δεν πέρασες μια βόλτα από το Gagarin το Παρασκευοσαββατοκύριακο...

Βραδιά αντάξια της φήμης αλλά και της δραστηριότητας των 4 συμμετεχόντων στη χιπ χοπ σκηνή του σήμερα, που αποκατέστησε την αλήθεια σε σχέση με τη χλιαρή συναυλία του Απριλίου...

Το ανελέητo mosh pit και τo crowd surfing που απλώθηκε από τα πρώτα κιόλας λεπτά στον διαθέσιμο χώρο του Gagarin, σταμάταγε μόνο για να τραγουδήσουν όλοι μαζί τους γνώριμους στίχους...

Παρουσίασε ένα μεστό και ώριμο πρόγραμμα, που συνδύαζε άρτια μεσογειακή, τζαζ και κλασική μουσική. Από όσο ξέρω, κανείς ακόμα Έλληνας δημιουργός δεν έχει παρουσιάσει τέτοια δουλειά...